“Ναι, αλλά για τα γκούλαγκ δε λέτε τίποτε” – Οι μισοί Αμερικανοί έχουν στενό συγγενή που φυλακίστηκε

Αν και είναι γνωστό εδώ και χρόνια πως οι ΗΠΑ διαθέτουν το μεγαλύτερο ποσοστό φυλακισμένων στον κόσμο, η έκταση του φαινομένου αναδύεται με σοκαριστικό τρόπο από έρευνα του πανεπιστημίου Κορνέλ και το FWD. Σύμφωνα με τα στοιχεία, το 50% περίπου όλων των ενηλίκων στις ΗΠΑ έχουν κάποιο στενό συγγενή που πέρασε τουλάχιστον μια νύχτα σε φυλακή, δηλαδή 113 εκ., ενώ 30% των ενηλίκων έχουν συγγενή που φυλακίστηκε για τουλάχιστον ένα χρόνο.

Αυτή τη στιγμή, περίπου 6,5 εκ. ενήλικες, δηλαδή 1 στους 38 Αμερικανούς, έχουν κάποιο στενό συγγενή τους στη φυλακή. Συνολικά ο πληθυσμός των αμερικανικών φυλακών ανέρχεται τώρα σε 2 εκ. κρατούμενους.

Το ποσοστό εκτοξεύεται μεταξύ των Αφροαμερικανών και των Ινδιάνων, καθώς το 63% όσων ανήκουν σε αυτές τις μειονότητες έχουν κάποιο μέλος της οικογένειας που φυλακίστηκε, ενώ το ποσοστό ανέρχεται σε 48% των Λατίνων και 42% των λευκών.

Ένα από τα συμπεράσματα της έρευνας είναι πως οι Αφροαμερικανοί έχουν 50% παραπάνω πιθανότητες από τους λευκούς να έχουν τώρα ή στο παρελθόν μέλος της οικογένειας στη φυλακή

«Η μαζική αύξηση του φυλακισμένου πληθυσμού στις ΗΠΑ τα τελευταία 40 χρόνια σημαίνει ότι ολοένα και περισσότερες οικογένειες θίγονται από φυλάκιση», λένε οι συγγραφείς της έρευνας.

Ο βαθιά ταξικός χαρακτήρας του ζητήματος αναδεικνύεται κι από το γεγονός πως οι μισοί ενήλικες με εισόδημα ίσο ή λιγότερο από 25.000 δολάρια το χρόνο έχουν ή είχαν στενό συγγενή στη φυλακή, ενώ σε όσους βγάζουν πάνω από 100.000 η αναλογία πέφτει στο ένα τρίτο. Πιο μεγάλο γίνεται το χάσμα όταν εξεταστεί και η διάρκεια της φυλάκισης, καθώς ένα στα τέσσερα άτομα χαμηλού εισοδήματος είχε συγγενή φυλακισμένο για ένα χρόνο και πάνω, έναντι μόνο 8% όσων βρίσκονται στην ανώτερη εισοδηματική κλίμακα.

Οι τραγικές συνέπειες για τις οικογένειες των φυλακισμένων αναδεικνύονται και από το γεγονός πως το 54% των φυλακισμένων γονιών ήταν εκείνοι που έφερναν το βασικό εισόδημα του νοικοκυριού, κάτι που σημαίνει συχνά οικονομική καταστροφή για τα υπόλοιπα μέλη, ενώ ανυπολόγιστες είναι και οι ψυχολογικές συνέπειες, ήδη από την πρώτη νύχτα στο κρατητήριο.

Τραγικό είναι και το γεγονός πως τα περισσότερα μέλη της οικογένειας απαγορευόταν να προσέρχονται στο επισκεπτήριο στη διάρκεια της φυλάκισης.

Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς τι θα γινόταν αν τέτοια στοιχεία έβγαιναν για την ΕΣΣΔ ή άλλη χώρα του υπαρκτού σοσιαλισμού. Στον ελεύθερο κόσμο όμως, προφανώς όσοι φυλακίζονται είναι απλώς κακοποιοί, οπότε τους αξίζουν τα σίδερα. Ποια είναι αυτά τα εγκλήματα, γιατί οδηγούνται τόσοι πολλοί άνθρωποι σε αυτά και πόσο αναλογικές είναι οι ποινές που λαμβάνουν, σε μια χώρα, όπου το 8,4% των κρατουμένων κρατούνται σε ιδιωτικές φυλακές, είναι ερωτήματα που απασχολούν κυρίως την ακαδημαϊκή έρευνα και μερικά σποραδικά ρεπορτάζ.

Με πληροφορίες από telesurtvnet