Το ΝΑΤΟ και ο Κασπάροφ πανηγυρίζουν για τον αποκλεισμό της Ρωσίας στο ΜΟΥΝΤΙΑΛ

Μπορεί οι δημοσιολόγοι να επαναλαμβάνουν μονότονα κι υποκριτικά τη φράση “η πολιτική δεν έχει θέση στο ποδόσφαιρο”, αλλά οι κανόνες είναι για να σπάνε -σαν τις παραδόσεις στον αθλητισμό.

Ο χτεσινός αποκλεισμός της Ρωσίας, που έφτασε μια ανάσα κι ένα πέναλτι μακριά από τα ημιτελικά, κάνοντας την υπέρβαση για το υλικό που είχε, δεν έμεινε ασχολίαστος στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Και δεν εννοούμε από τυχαίους χρήστες, αλλά από τα πλέον επίσημα προφίλ.

Ο επίσημος λογαριασμός του ΝΑΤΟ γιορτάζει το γεγονός πως και οι τέσσερις ομάδες των ημιτελικών είναι μέλη της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, δημιουργώντας ένα μικρό ΝΑΤΟ-Cup. Εύχεται καλή επιτυχία σε όλες τις ομάδες του, και μας θυμίζει το βίντεο που είχε βγάλει στην αρχή της διοργάνωσης για τις δέκα χώρες-μέλη που συμμετείχαν και τις εθνικές των χωρών που είναι φίλα προσκείμενες στη συμμαχία…

The remaining 4 @FifaWorldCup squads are from #NATO countries. Good luck to all the teams! ⚽️ #WorldCup pic.twitter.com/1vK1GrlaRM pic.twitter.com/8pL3YwngUI

— NATO (@NATO) 7 Ιουλίου 2018

Κι αν το ΝΑΤΟ πανηγυρίζει για τις “δικές του χώρες”, ο Κασπάροφ εντοπίζει το βασικό εχθρό στην ίδια τη χώρα του, σε μια εφαρμογή-κακέκτυπο της αντίστοιχης τακτικής των κομμουνιστών στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, συγχαίροντας την Κροατία για τη νίκη της, με την ευχή να έδειχνε ο “ελεύθερος κόσμος” την ίδια αντοχή στην πάλη του απέναντι στον Πούτιν, στο γεωπολιτικό παιχνίδι -σαν αυτή που έδειξαν οι Κροάτες εντός αγωνιστικού χώρου.

Bravo Hrvatska! 🇭🇷 I only wish the free world would show the same resilience fighting Putin’s advances in the geopolitical field as the Croatians demonstrated on the football field!

— Garry Kasparov (@Kasparov63) 7 Ιουλίου 2018

Το ότι μεγάλη μερίδα των Κροατών έχουν ανοιχτά φιλοναζιστικά αισθήματα, που βγαίνουν στην επιφάνεια σε κάθε επιτυχία της εθνικής τους ομάδας, είναι μάλλον μια μικρή λεπτομέρεια για τον “ελεύθερο κόσμο” και τους “μαχητές” του, σαν το Γιούρι Κασπάροφ -τον παλιό σοβιετικό γκραν-μετρ στο σκάκι, που δεν εκτίμησε ποτέ το σύστημα και τις δομές που ανέδειξαν το ταλέντο του, αλλά τον εμπόδιζαν να πλουτίσει ατομικά.

Μπορεί οι δημοσιολόγοι να συνεχίσουν να πιπιλίζουν την καραμέλα για την πολιτική που δεν έχει χώρο στον αθλητισμό, αλλά τα γεγονότα είναι πεισματάρικα και έρχονται να τους διαψεύσουν. Μπορεί επίσης, η σημερινή καπιταλιστική Ρωσία να μην έχει καμία σχέση με τη Σοβιετική Ένωση, που στήριζε τους αγώνες των λαών σε όλο τον κόσμο, αυτό όμως δεν εμποδίζει τους Δυτικούς να την αντιμετωπίζουν έτσι σε κάθε ευκαιρία, αναβιώνοντας το πνεύμα του ψυχρού πολέμου, στο πλαίσιο των ισχυρών ανταγωνισμών που αναπτύσσονται στο γεωπολιτικό τοπίο και τη σκακιέρα του.