Νετφλιξ: Μέχρι 5 δευτερόλεπτα μπορούν να κοιτάζονται οι εργαζόμενοι για να μην κατηγορηθούν για σεξουαλική παρενόχληση

Η σεξουαλική παρενόχληση, γενικά αλλά και ειδικότερα στο χώρο εργασίας χωρίς αμφιβολία είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα. Πολύ σοβαρό, θα έλεγε κανείς, ώστε να το αφήσει κανείς στους “αντισεξιστές”. Δεν είναι μόνο ότι οι υπερβολές στην αντιμετώπιση του ζητήματος, που βαφτίζουν κάθε είδους φλερτ σεξουαλική παρενόχληση υπονομεύουν την ίδια την έννοια, αφήνοντας ατιμώρητα ακόμα περισσότερα περιστατικά, τα οποία ούτως ή άλλως σπάνια καταγγέλλονται. Είναι κι ότι στο όνομα της αντιμετώπισης του φαινομένου προωθούνται πολιτικές συνολικού ελέγχου κάθε ανθρώπινης συμπεριφοράς εντός κι εκτός χώρου εργασίας, σαν να μην αρκούσε η ήδη πανταχού παρούσα δυνατότητα παρακολούθησης του οποιουδήποτε μέσω της σύγχρονης τεχνολογίας. Τροχιοδεικτική βολή αποτελεί λοιπόν πιθανά η πρωτοβουλία του πασίγνωστου τηλεοπτικού κολοσσού Νέτφλιξ, που αποφάσισε να αυστηροποιήσει κι άλλο τους κανόνες κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης, αρχής γενομένης από επιμέρους τμήματα, που ασχολούνται με κάποιες από τις τηλεοπτικές παραγωγές, όπως το “Black Mirror” στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Πιο συγκεκριμένα, τα μέλη του τηλεοπτικού συνεργείου που εργάζονται στο στήριαλ, έχουν λάβει εντολή να μην κοιτούν κανέναν πάνω από 5 δευτερόλεπτα, ενώ επίσης απαγορεύονται οι “παρατεταμένες αγκαλιές”, τα “παρατεταμένα αγγίγματα” καθώς και να ζητούν οι εργαζόμενοι το νούμερο του τηλεφώνου από συνάδελφό τους. Πρακτικά δηλαδή η εταιρεία προχωρεί σε αναστολή κάθε φυσιολογικής ανθρώπινης αλληλεπίδρασης μεταξύ των εργαζομένων. Η στόχευση του μέτρου γίνεται ακόμα σαφέστερη με την προσθήκη της προτροπής οι εργαζόμενοι να “επιπλήττουν με φωνές”, τους παραβάτες (όσους δηλαδή κοιτούν για έξι δευτερόλεπτα τους συναδέλφους τους) και να αναφέρουν στους προϊσταμένους τους παρεν σε εργαζομένους που  “έδωσαν προσοχή σε κάποιον χωρίς να το επιθυμεί”.

Είναι ξεκάθαρο πως σκοπός δεν είναι η απάλειψη της σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας, αλλά η δημιουργία ενός ακόμα πιο εκτεταμένου κλίματος καχυποψίας, χαφιεδισμού και αλληλοϋπονόμευσης από εκείνο που επικρατεί ήδη σε πολλούς χώρους δουλειάς, με τις πολυεθνικές να πρωτοστατούν στην “επιστημονική” και θεσμική κατοχύρωση τέτοιων πρακτικών. Το μέτωπο κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης οφείλει να είναι δεδομένο, ζητούμενο ωστόσο παραμένει ως πότε οι εργαζόμενοι θα επιτρέπουν σε κάθε λογής αφεντικά να παρενοχλούν τα βασικότερα δικαιώματά τους στην ανθρώπινη επικοινωνία, τη συλλογικότητα-περιλαμβανομένης της συνδικαλιστικής δράσης-, εν προκειμένω ακόμα και τη σεξουαλικότητα που είναι αναμενόμενο να αναπτύσσεται συχνά μεταξύ ανθρώπων που μοιράζονται μεγάλο, αν όχι το μεγαλύτερο μέρος της μέρας τους με συναδέλφους.

Με πληροφορίες από townshall.com