Ο Γκορμπατσόφ αυτοπαινεύεται για την πτώση του τείχους και προκαλεί αποδίδοντας την στην αντιφασιστική νίκη του σοβιετικού λαού
Μία ακόμη ευκαιρία για το “Γκόρμπι” η 30η επέτειος από την πτώση του τείχους για να παρουσιαστεί ως ο “καλός” της υπόθεσης, συνδέοντας χυδαία την επικράτηση της ΕΣΣΔ επί του ναζισμού με την αντεπανάσταση του ’89-’91.
Τριάντα χρόνια μετά την πτώση του τείχους, κι από τους πολιτικούς πρωταγωνιστές της εποχής σε διεθνές επίπεδο, ο μόνος εν ζωή παραμένει ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, αποδεικνύοντας τη γνωστή ρήση για τα κακά σκυλιά, θα έλεγε κάποιος κακεντρεχείς, αλλά εμείς δεν είμαστε τέτοιοι. Δεν προκαλεί έκπληξη λοιπόν ότι ο “Γκόρμπι” αποφάσισε για άλλη μια φορά να δώσει τη δική του ματιά στα γεγονότα που συνδιαμόρφωσε, σε συζήτηση με το διευθυντή σύνταξης της ρωσικής εφημερίδας Νόβαγια Γκαζέτα Ντιμίτρι Μουράτοφ. Ο τελευταίος ηγέτης της ΕΣΣΔ αξιοποιεί την επέτειο για να πλέξει ουσιαστικά το εγκώμιο του εαυτού του. εμφανιζόμενος ως περιστέρι της ειρήνης, και “εχθρό της αιματοχυσίας” που “έδωσε εντολή στους στρατιώτες του να παραμείνουν στους στρατώνες”, υπεκφεύγοντας στην ερώτηση για το αν το ζητήθηκε κάτι τέτοιο από την ηγεσία της ΓΛΔ, πράγμα ιστορικά ανυπόστατο. Επιδίδεται σε “χιούμορ” όταν ρωτάται για τον Τσαουσέσκου, αναμασώντας όλη την αντικομμουνιστική φιλολογία περί δικτατόρων που πρέπει να “έχουν έτοιμο αεροπλάνο γεμάτο με καύσιμα”. Εκεί όμως που ξεπερνά ακόμα και τα συνηθισμένα για τον ίδιο μέτρα θράσους, είναι εκεί που τολμά να επικαλεστεί την αντιφασιστική νίκη του σοβιετικού λαού ως “πηγή” για την πτώση του τείχους σχεδόν μισό αιώνα μετά, αλλά και να χαρακτηρίσει την τελευταία “πραγματικό τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου”. Στην πραγματικότητα βέβαια, τριάντα χρόνια μετά την πτώση του τείχους, ο φασισμός έχει σηκώσει κεφάλι στη Γερμανία και σε όλη τη Γηραιά Ήπειρο, μία ακόμα μακροπρόθεσμη παρενέργεια του των ανατροπών της περιόδου ’89-’91.
-Πότε προσωπικά μάθατε για την πτώση του Τείχους;
-Το πρωί
– Πως σας φάνηκε η είδηση αυτή;
-Τι να πω , την περιμέναμε
-Αλλά οι άλλοι παγκόσμιοι ηγέτες ήταν κατά. Και η Αγγλία και η Γαλλία
– Δεν καταλαβαίνετε γιατί; Η Γερμανία γινόταν πολύ ισχυρή, η ίδια ενισχύονταν και ενισχύονταν ο ανταγωνισμός στην Ευρώπη, κατί που φοβόντουσαν πολλοί τότε στην Ευρώπη. Αλλά και η ιστορική μνήμα δεν είχε χαθεί.
– Ο λαός ήθελε από καιρό να γκρεμίσει το Τείχος. Την νύχτα της πτώσης, μερικές χιλιάδες Γερμανοί έφυγαν από την Ανατολική Γερμανία στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Τι θα μπορούσαν να κάνουν με τον ξεσηκωμένο λαό;
-Πολλά θα μπορούσαν. Υπήρχε εμπειρία
-Είχατε πει σε κάποιον Γερμανό πολιτικό «Τι θα κάνεις λοιπόν , αν βγουν στους δρόμους 500.000 άνθρωποι; Θα ανοίξεις πυρ εναντίον τους;»
-Δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο
– Υπάρχει αυτή η φράση στα στενογραφημένα πρακτικά των συμβούλων σας. Αναφέρουν μάλιστα τα συνθήματα που ακούστηκαν στην συνάντησή σας με τους κατοίκους του Ανατολικού Βερολίνου: «Γκόρμπι βοήθησέ μας!». Με ποιο τρόπο μπορούσατε να τους βοηθήσετε;
– Απευθύναμε έκκληση στην ηγεσία των χωρών της ανατολικής Ευρώπης να κάνουν διάλογο με τον λαό. Δεν πρέπει να είσαι αγενής με τον λαό.
– Στην Ρουμανία ο Τσαουσέσκου μου φαίνεται πως δεν σας άκουσε…
– Ο ίδιος ήθελε να καταφύγει κατά κάποιο τρόπο σε μας, να κρυφτεί στη χώρα μας , αλλά στην συνέχεια άρχισε να πυροβολεί τον κόσμο. Έτσι λοιπόν, όπως λένε, επέλεξε την βασιλεία των ουρανών
– Και τι θα έπρεπε να κάνει;
– Οι δικτάτορες πρέπει πάντα να έχουν σε απαρατήρητα αεροδρόμια, ένα μικρό αεροπλάνο γεμάτο με καύσιμα. Και όταν ακούγεται το τραγούδι «Αβάντι πόπολο», να πηγαίνουν στο αεροδρόμιο αυτό. Αστειεύομαι.
– Αστειεύεσθε;
-Εσύ τι νομίζεις ότι έπρεπε να γίνει;
-«Πρόσκληση σε διάλογο…» Αυτό θα ήταν όμως αρκετό για να γίνει μια αναίμακτη πτώση του τείχους; Ίσως χρειάζονταν και κάτι ακόμη;
-Τότε δώσαμε εντολή , να παραμείνει ο στρατός μας στους στρατώνες.
-Σας το ζήτησαν;
-Δεν ξέρεις ποιο είναι το πιστεύω μου; Μη βαριέσαι γράψτο μια ακόμη φορά: « Εγώ είμαι ο Γκορμπατσόφ, πάντα ήμουν και παραμένω εχθρός της αιματοχυσίας. Πάντα ήμουν και είμαι κατά της χρήσης βίας εναντίον του λαού»
-Αυτό μοιάζει με δήλωση. Το έγραψα.
-Μπράβο σου. Έτσι λοιπόν. Τώρα να μιλήσουμε για το κύριο. Ο λόγος που έπεσε το Τείχος, και ο λόγος που εδραιώθηκε η σταθερή ειρήνη στην Ευρώπη, είναι η νίκη του λαού μας επί του φασισμού. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το σκεφθείτε.
-Το σκέφθηκα
-Και λοιπόν;
-Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τότε τελείωσε;
-Ακριβώς. Για αυτό και οι άνθρωποι στην δική μας Ευρώπη έπαψαν να φοβούνται ο ένας τον άλλον