Οι ΗΠΑ έχουν συνέχεια – Τον Γκουαϊδό αναγνωρίζει ως πρόεδρο η κυβέρνηση Μπάιντεν

Μπορεί η αλλαγή φρουράς στο τιμόνι των ΗΠΑ να χαιρετίστηκε ως “ελπιδοφόρα αλλαγή” από διάφορες “αριστερές – προοδευτικές” δυνάμεις, στη χώρα μας και όχι μόνο, αλλά η κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν φροντίζει να δώσει σαφή δείγματα γραφής πριν καν αναλάβει καθήκοντα, καλά-καλά.

Ο Άντονι Μπλίνκεν έδωσε χτες ακρόαση στη Γερουσία για να εγκριθεί ο διορισμός του ως νέος Υπουργός Εξωτερικών, και μαζί τα διαπιστευτήρια της νέας κυβέρνησης.

Μπορεί η μαριονέτα του ανυπόληπτου Χουάν Γκουαϊδό να εγκαταλείπεται πλέον και από τους ένθερμους υποστηρικτές του, ωστόσο η κυβέρνηση Μπάιντεν θα συνεχίσει να τον αναγνωρίζει ως τον “νόμιμο πρόεδρο” της Βενεζουέλας, συνεχίζοντας “πιο αποτελεσματικά στοχευμένες” κυρώσεις, με στόχο την παραίτηση του Μαδούρο και τη διενέργεια “δίκαιων και ελεύθερων εκλογών”.

Οι ΗΠΑ φαίνονται αποφασισμένες να μην εγκαταλείψουν το παιχνίδι σε μία από τις μεγαλύτερες πετρελαιοπαραγωγές χώρες του κόσμου. Ενώ οι ανακοινώσεις του Μπλίνκεν διαψεύδουν τις ελπίδες της νόμιμης και εκλεγμένης βενεζουελανικής κυβέρνησης για μια πιθανή αλλαγή πορείας στην πολιτική των ΗΠΑ, με τη νέα κυβέρνηση.

Ο νέος υπουργός Εξωτερικών έδωσε το στίγμα της ολόπλευρης στήριξης και σε έναν άλλο στρατηγικό σύμμαχο των ΗΠΑ, το Ισραήλ, με τη δήλωσή του πως η λύση των δύο κρατών -ισραηλινού και Παλαιστινιακού, δε μοιάζει ρεαλιστική -τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Παράλληλα δεσμεύτηκε πως η κυβέρνηση θα συνεχίσει να αναγνωρίζει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, διατηρώντας εκεί την πρεσβεία της -διατηρεί έτσι ως τετελεσμένη την απόφαση που πήρε η κυβέρνηση Τραμπ.

Το μόνο “ιερό και απαραβίαστο” για την εκάστοτε κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι η “ασφάλεια του κράτους του Ισραήλ”. Όσο για τους Παλαιστίνιους, καλούνται να συμβιβαστούν με το σχέδιο, που είχε παρουσιάσει η απερχόμενη κυβέρνηση, και την απαράδεκτη προοπτική ενός συρρικνωμένου κράτους, με πρωτεύουσα στην περιφέρεια της Ιερουσαλήμ, χωρίς τους εβραϊκούς οικισμούς, που θα τους προσαρτούσε το κράτος του Ισραήλ.

Όπως αποδεικνύει η κυβέρνηση Μπάιντεν -πριν καλά-καλά αναλάβει καθήκοντα- το αστικό κράτος έχει συνέχεια. Το ίδιο και η πολιτική μιας ιμπεριαλιστικής υπερδύναμης, που δεν επηρεάζεται από κυβερνητικές εναλλαγές.