Ούγγροι συρρέουν στα καταστήματα όπλων – Πλήρη εξουσία μέσω διαταγμάτων επ’ αόριστον θέλει να περάσει ο Ορμπάν
Τριάντα χρόνια μετά την αποκατάσταση της “ελευθερίας” στην πρώην σοσιαλιστική Ουγγαρία, οι κάτοικοι νιώθουν ότι δεν μπορούν να έχουν καμία εμπιστοσύνη στις κρατικές αρχές απέναντι στην πανδημία, αλλά και την εξασφάλιση της βασικής τροφοδοσίας σε αγαθά, όπως και της δημόσιας ασφάλειας.
Ευκαιρία για την ενίσχυση της εξουσίας του βλέπει ο ακροδεξιός πρόεδρος Βίκτορ Όρμπαν, με αφορμή την καταπολέμηση της πανδημίας. Ο πρόεδρος της Ουγγαρίας ζητά εξουσιοδότηση από τους βουλευτές, ώστε να μπορεί να κυβερνά επ’ αόριστον με διατάγματα για όσο διαρκεί η κρίση με τον κορονοϊό. Ο Όρμπαν χρειάζεται 80% των βουλευτών για να υλοποιήσει τα σχέδιά του, ενώ ήδη εδώ και σχεδόν δύο βδομάδες η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που επεκτείνεται για άγνωστο ακόμα διάστημα.
Η χώρα αυτή τη στιγμή καταγράφει μόνο 167 κρούσματα κορονοϊού και 7 θανάτους, οι αρχές ωστόσο παραδέχονται ότι πιθανότατα τα κρούσματα είναι πολλαπλάσια στην πραγματικότητα.
Μέσα σε αυτό το κλίμα αβεβαιότητας, οι κάτοικοι της χώρας καταφεύγουν στα … όπλα, καθώς φοβούνται αύξηση της εγκληματικότητας και των συγκρούσεων ενόψει πιθανών ελλείψεων σε προϊόντα πρώτης ανάγκης. Τις τελευταίες εβδομάδες οι πωλήσεις όπλων έχουν εκτοξευτεί, με τον Γκάμπορ Βας ιδιοκτήτη τριών μαγαζιών με όπλα στη Βουδαπέστη να υποστηρίζει ότι “πουλάμε 5 φορές πάνω σε σχέση με έναν κανονικό Μάρτιο”, προσθέτοντας μάλιστα ότι αν υπήρχαν περισσότερα όπλα με σφαίρες καουτσούκ, θα ήταν 15πλάσιες οι πωλήσεις, αλλά τα αποθέματα έχουν τελειώσει.
Είναι ενδεικτικό ότι το κατάστημα δεν έχει μέγεθος μεγαλύτερο από τηλεφωνικό θάλαμο, καθώς δεν είναι συνηθισμένη τέτοια πληθώρα πελατών.
Ένας από τους αγοραστές, ο νεαρός Πέτερ Ρόστας εξηγεί την επιλογή του υπό το φόβο για αύξηση βίας και κλοπών αν υπάρξουν ελλείψεις αγαθών: “Εάν ο κόσμος τσακώνεται τώρα για χαρτί τουαλέτας, τι θα συμβεί αργότερα; Μόλις ξεμείνουν τα καταστήματα από στοκ, ο κόσμος θα πάρει αυτό που χρειάζεται. Η αστυνομία μετά βίας μπορεί να διαχειριστεί κάθε μικρή κλοπή”, υποστηρίζοντας πως “Δεν σχεδιάζω να σκοτώσω κάποιον, αλλά είναι καθησυχαστικό να υπάρχει όπλο στο σπίτι”.
Ενάντια στις συνέπειες της ξαφνικής μαζικής οπλοκατοχής προειδοποιεί ο Βας, ο ιδιοκτήτης του καταστήματος όπλων, επισημαίνοντας ότι ακόμα και τα μικρά όπλα για τα οποία δεν απαιτείται άδεια είναι πολύ επικίνδυνα αν γίνει κακή χρήση ή αν πέσουν στα χέρια ατόμων με εγκληματικές προθέσεις, αφού ακόμα και μη στρατιωτικά αεροβόλα πιστόλια μπορούν να αποβούν θανάσιμα από κοντινή απόσταση.
“Ο κόσμος έχει τρελαθεί”, λέει ο Βας, “Αρπάζουν οτιδήποτε δεν απαιτεί άδεια. Αεροβόλα πιστόλια, όπλα με σφαίρες καουτσούκ ακόμα και πράγματα όπως βαλλίστρες, που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή ζημιά”. Τριάντα χρόνια μετά την αποκατάσταση της “ελευθερίας” στην πρώην σοσιαλιστική Ουγγαρία, οι κάτοικοι νιώθουν ότι δεν μπορούν να έχουν καμία εμπιστοσύνη στις κρατικές αρχές απέναντι στην πανδημία, αλλά και την εξασφάλιση της βασικής τροφοδοσίας σε αγαθά, όπως και της δημόσιας ασφάλειας. Σαν αποτέλεσμα, επικρατεί το δόγμα του “ο σώζων εαυτόν σωθείτω”, που εκφράζεται και με την προσφυγή στα όπλα.
