Πέθανε ο διαβόητος Κουβανός τρομοκράτης και πρώην πράκτορας της CIA Λουίς Ποσάδα Καρίγες
Μεταξύ άλλων ήταν υπεύθυνος για την βομβιστική επίθεση στις κουβανικές αερογραμμές το 1976, με 73 θύματα, καθώς και τις επιθέσεις σε ξενοδοχεία της Κούβας το 1997, όταν και σκοτώθηκε τουρίστας ιταλικής καταγωγής.
Επιβεβαιώθηκε πριν λίγη ώρα ο θάνατος του 90χρονους Λουίς Ποσάδα Καρίγες, ενός από τους πιο διαβόητους τρομοκράτες της Λατινικής Αμερικής, σε οίκο ευγηρίας της Νότιας Φλόριντα, καθώς έπασχε από την επάρατο νόσο τα τελευταία πέντε χρόνια.
Ο Καρίγες είχε σπουδάσει ιατρική και χημεία στην Αβάνα κι εργαζόταν σε εταιρεία ελαστικών, ενώ είχε γνωριστεί και με το Φιντέλ Κάστρο. Αντίθετος στην επανάσταση, ανέπτυξε γρήγορα αντικαθεστωτική δράση που τον οδήγησε μετά από μία σύντομη κράτηση σε στρατιωτική φυλακή να ζητήσει πολιτικό άσυλο στο Μεξικό και μετά στις ΗΠΑ. Εκεί υπήρξε συνδιοργανωτής της αποτυχημένης εισβολής των Αμερικάνων στον κόλπο των χοίρων το 1961, χωρίς τελικά να πάρει μέρος σε αυτήν ο ίδιος. Παρά την αποτυχία αυτή, συνέχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του ως πράκτορας της CIA, λαμβάνοντας στρατιωτική εκπαίδευση στο σαμποτάζ και τα πυρομαχικά στο Φορτ Μπένινγκ. Από το 1964 ως το 1968 συμμετείχε σε μια σειρά βομβιστικών ενεργειών και άλλων προσπαθειών ανατροπής του Φιντέλ Κάστρο, μεταξύ άλλων στα πλαίσια της “Επιχείρησης 40”, που αποτελούνταν από Κουβανούς αντικαθεστωτικούς, η οποία διαλύθηκε από τη CIA το 1970, όταν αεροσκάφος που φέρεται να μετέφερε κοκαΐνη και ηρωίνη για τη χρηματοδότηση της οργάνωσης κατέπεσε στην Καλιφόρνια.
Οι διασυνδέσεις του Καρίγες με τη μαφία και το εμπόριο ναρκωτικών, τροφοδότησαν τη δυσαρέσκεια των αμερικανικών αρχών εναντίον του, ωστόσο μόλις το 1976 η CIA σταμάτησε τη συνεργασία μαζί του. Στο μεσοδιάστημα, το 1968 είχε μετακομίσει στη Βενεζουέλα, όπου συμμετείχε σε επιχειρήσεις κατάπνιξης αντάρτικων κινημάτων που υποστηρίζονταν από την Κούβα. Μαζί με τον επίσης αντικαθεστωτικό τρομοκράτη Ορλάντο Μπος οργάνωσαν τη βομβιστική επίθεση στην πτήση 455 του κρατικού κουβανικού αερομεταφορέα από τα νησιά Μπαρμπέιντος με προορισμό την Κούβα, τον Οκτώβρη του 1976, σκοτώνοντας 73 ανθρώπους. Αθώωθηκε αρχικά από στρατοδικείο της Βενεζουέλας και διέφυγε στη Χιλή, η οποία όμως τον εξέδωσε εκ νέου στη χώρα. Αναμένοντας επί οχτώ χρόνια τη δίκη του στο αστικό δικαστήριο, δραπέτευσε τελικά το 1985, με τη βοήθεια κουβανικής οργάνωσης αντικαθεστωτικών που είχε στενούς δεσμούς με τον Αμερικανό πρόεδρο Ρήγκαν. Εγκαταστάθηκε στο Ελ Σαλβαδόρ, όπου συνέχισε να εργάζεται ανεπίσημα για λογαριασμό των αμερικανικών υπηρεσιών στην ευρύτερη περιοχή, ιδιαίτερα κατά των Σαντινίστας της Νικαράγουας, ενώ συνέχιζε τη διεξαγωγή δεκάδων βομβιστικών επιθέσεων κατά κουβανικών στόχων.
Πολύ γνωστές έγιναν οι επιθέσεις του σε κουβανικά ξενοχοδεία το 1997, με στόχο να πλήξουν την ανερχόμενη τότε τουριστική βιομηχανία της χώρας. Θύμα μιας εκ των επιθέσεων ήταν ο Ιταλοκαναδός Φάμπιο ντι Τσέλμο, για τον οποίο σε συνέντευξή του ο Καρίγες δήλωνε πως “ήταν στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή, μα εγώ κοιμάμαι σα μωρό”. Το 2000 συνελήφθη μαζί με τρεις ακόμα Κουβανούς αντικαθεστωτικούς στον Παναμά κουβαλώντας 200 κιλά εκρητικής ύλης, με στόχο τη δολοφονία του Φιντέλ Κάστρο (“θα τον σκότωνα όπως κατσαρίδα”, είχε δηλώσει πριν μερικά χρόνια) που επισκεπτόταν τη χώρα. Ο απερχόμενος πρόεδρος του Παναμά Μοσκόσο έδωσε χάρη στους εγκληματίες το 2004, κατόπιν υπόδειξης των αμερικανικών αρχών, όπως φανέρωσε η δημοσίευση ενός μηνύματός του στο Αμερικανό πρέσβη, με το οποίο τον ενημέρωνε για την έκβαση της υπόθεσης.
Ζούσε στην Αμερική από το 2005, όπου παρέμενε υπό κράτηση για παράνομη είσοδο στη χώρα, παρά τις προσπάθειες τόσο της Κούβας, όσο και της Βενεζουέλας του Τσάβες να πετύχουν την έκδοσή του. Αφέθηκε ελεύθερος πληρώνοντας εγγύηση το 2007, και δικάστηκε εκ νέου το 2010 στο Τέξας, όχι για την τρομοκρατική του δράση, αλλά για την παραβίαση της μεταναστευτικής νομοθεσίας και την ψευδή δήλωσή του για μη εμπλοκή στη βομβιστική επίθεση του 1976 κατά την αίτησή του για πολιτικό άσυλο στις ΗΠΑ.
Μέχρι σήμερα σημαντικά αρχεία σχετιζόμενα με τη δράση του για λογαριασμό της CIA παραμένουν απόρρητα.