«Πώς θα εξοφλήσεις το φοιτητικό σου δάνειο; Κατατάξου στη “Διεθνή Λεγεώνα για την υπεράσπιση της Ουκρανίας”…»
Οι ΝΑΤΟικές και άλλες χώρες αναδεικνύονται και στον νούμερο ένα στρατολόγο του ουκρανικού στρατού, στελεχώνοντας μισθοφορικούς στρατούς…Τα κέντρα στρατολόγησης βρίσκονται στις ουκρανικές πρεσβείες ανά τον κόσμο…
Μπορεί το ΝΑΤΟ και άλλοι σύμμαχοί του να μην έχουν ακόμα εμπλακεί φανερά με τακτικό στρατό στα μέτωπα της Ουκρανίας, στη σύγκρουση με τη Ρωσία, είναι ωστόσο γνωστό ότι συμμετέχουν στον πόλεμο με πολλούς τρόπους: Εξασφαλίζοντας στην ουκρανική κυβέρνηση και στον στρατό χρήμα και όπλα, παρέχοντας πληροφορίες, συμμετέχοντας στον σχεδιασμό επιχειρήσεων, εκπαιδεύοντας Ουκρανούς στρατιώτες σε σύγχρονα οπλικά συστήματα και πολλά άλλα. Πέρα όμως απ’ αυτά, οι ΝΑΤΟικές και άλλες χώρες αναδεικνύονται και στον νούμερο ένα στρατολόγο του ουκρανικού στρατού, στελεχώνοντας μισθοφορικούς στρατούς, ανάμεσά τους και τη λεγόμενη «Διεθνή Λεγεώνα για την υπεράσπιση της Ουκρανίας». Τα κέντρα στρατολόγησης βρίσκονται στις ουκρανικές πρεσβείες ανά τον κόσμο και σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της Λεγεώνας, που σχηματίστηκε με προεδρικό διάταγμα του Ζελένσκι, «έχει λάβει μέρος στις περισσότερες από τις κρίσιμες εκστρατείες και μάχες του πολέμου», ενώ «ομάδες λεγεωνάριων είναι επίσης ενσωματωμένες σε μερικές από τις πιο εξέχουσες ταξιαρχίες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας».
Στα ΝΑΤΟικά κράτη και σε άλλα που στηρίζουν τον ευρωατλαντικό ιμπεριαλιστικό συνασπισμό στη σύγκρουση με τη Ρωσία, ένας ολόκληρος μηχανισμός κινείται για τη στράτευση νέων κυρίως ανθρώπων στη μισθοφορική Λεγεώνα. Με δεδομένο μάλιστα ότι δεν απαιτείται προηγούμενη στρατιωτική εμπειρία, τα πλοκάμια αυτών των μηχανισμών έχουν απλωθεί στις σχολές και στα πανεπιστήμια, αναζητώντας φρέσκο κρέας για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών. Είναι χαρακτηριστική μια αφίσα που κυκλοφορεί σε αμερικανικά πανεπιστήμια, καλώντας τους φοιτητές να …ξοφλήσουν τα φοιτητικά τους δάνεια με την κατάταξή τους στη Λεγεώνα, με τους ενδιαφερόμενους να παραπέμπονται στην ουκρανική πρεσβεία της Ουάσιγκτον. Η αφίσα δείχνει έναν απελπισμένο από τα χρέη φοιτητή να κάθεται στο πάτωμα και του προτείνει «να ενταχθεί στους γενναίους», όπου θα έχει «καθεστώς διεθνούς εθελοντή, ιατρική ασφάλιση και μηνιαίο μισθό», με δέλεαρ να απαλλαγεί από τα δάνεια που πήρε για να σπουδάσει. Με δεδομένο ότι στις ΗΠΑ αυτήν την περίοδο το θέμα των χρεών από φοιτητικά δάνεια είναι τεράστιο, το «target group» μιας τέτοιας εκστρατείας είναι σχεδόν ανεξάντλητο.
Πέρα από το δόλωμα του άμεσου «οφέλους», η εκστρατεία συνοδεύεται κι από μπόλικη ευρωατλαντική προπαγάνδα περί «υπεράσπισης του ελεύθερου κόσμου από τον ολοκληρωτισμό» και όλα τα ΝΑΤΟικά παρελκόμενα. Μιλάμε βέβαια για έναν καραμπινάτο μισθοφορικό στρατό, ΝΑΤΟικών προδιαγραφών, αποτελούμενο από οπλίτες μη ουκρανικής υπηκοότητας, από 18 έως 60 ετών, χωρίς ποινικό μητρώο και χρόνιες ασθένειες, όπως αναγράφεται στις προϋποθέσεις κατάταξης στη Λεγεώνα. «Στρατιωτική εμπειρία και εμπειρία μάχης δεν απαιτούνται, αλλά θα αύξαναν τις πιθανότητες αποδοχής», σημειώνουν στην ιστοσελίδα τους οι στρατολόγοι και προσθέτουν ότι «η εμπειρία μάχης μπορεί να περιλαμβάνει παραστρατιωτικούς ή πολιτοφύλακες». Δηλαδή, όλα τα μπουμπούκια του συστήματος ευπρόσδεκτα στο ιμπεριαλιστικό μακελειό. Οι στρατολόγοι διευκρινίζουν στους ενδιαφερόμενους ότι αναζητούν αλλοδαπούς και για άλλες μονάδες «υπό τη Διοίκηση των Δυνάμεων του εδάφους, που έχουν διεθνείς ομάδες, διμοιρίες, εταιρείες ή τάγματα σε αυτές» και βέβαια ότι παρέχουν στους «νεοσύλλεκτους» όλο τον εξοπλισμό.
Σε ό,τι αφορά το μισθολόγιο, αυτό διαμορφώνεται ως εξής: «Παίρνετε την τυπική αμοιβή ενός Ουκρανού στρατιώτη και ποικίλλει ανάλογα με τις συνθήκες της υπηρεσίας. Το κατά προσέγγιση ποσό είναι το εξής: 600 δολάρια ανά μήνα πίσω από την πρώτη γραμμή, 1.200 δολάρια για υπηρεσία σε επικίνδυνη ζώνη και 3.300 δολάρια για ανάπτυξη μάχης». Αποζημίωση προβλέπεται και για όποιον τραυματιστεί, ή για την οικογένειά του αν σκοτωθεί (περίπου 400.000 δολάρια). Τέλος, αν κάποιος θελήσει να διακόψει την τριετή σύμβαση που υπογράφει με τους στρατολόγους, μπορεί να το κάνει, «αλλά όχι κατά την ανάπτυξη μάχης». Σκόπιμα επιλέγεται αυτός ο συγκεχυμένος όρος, για να περιορίζονται οι παραιτήσεις. Για κερασάκι στην τούρτα, το πρόγραμμα στρατολόγησης προσφέρει δυνατότητες σταδιοδρομίας στον ουκρανικό στρατό – εκτός από θέσεις αξιωματικών – όπως και την ευκαιρία να αποκτήσει κάποιος την ουκρανική υπηκοότητα.
Επιστρέφοντας στην αφίσα των στρατολόγων, θυμίζουμε ότι πριν από μερικά χρόνια, τα επιτελεία στις ΗΠΑ καλούσαν τις φοιτήτριες να αναζητήσουν έναν «sugar daddy» για να ανταποκριθούν στο κόστος των σπουδών τους, δηλαδή να εκπορνευτούν για να σπουδάσουν. Τώρα τους δίνουν μια ακόμα «επιλογή»: Να παίξουν τη ζωή τους κορόνα – γράμματα στα μέτωπα του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία. Γι’ αυτό, αντί επιλόγου, παραθέτουμε ένα απόσπασμα από την ανακοίνωση που εξέδωσε ο Σύλλογος «Εμείς που σπουδάσαμε στο Σοσιαλισμό», σχολιάζοντας την αφίσα για τη στρατολόγηση Αμερικανών φοιτητών: «Ποιος λέει ότι ο καπιταλισμός έχει αδιέξοδα; Οπως φαίνεται και από το παράδειγμα, έχει λύσεις για όλα τα προβλήματα… Ακόμη κι αν ένας νέος, προκειμένου να εξασφαλίσει τα αναγκαία εφόδια για το μέλλον του, χρειαστεί να γίνει κρέας για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών! Ακόμη κι αν το μέλλον, για το οποίο πασχίζει να σπουδάσει, διακοπεί άδοξα στις γραμμές μιας μισθοφορικής λεγεώνας, χιλιάδες μίλια μακριά από την πατρίδα του! Μόνο που εμείς – και όσοι σαν εμάς – είχαμε τη μεγάλη τύχη να σπουδάσουμε στα δωρεάν Πανεπιστήμια του Σοσιαλισμού, γνωρίζουμε ότι δεν ήταν το πορτοφόλι της οικογένειάς μας ο παράγοντας που εξασφάλιζε τις σπουδές μας. Ηταν η ανάγκη των σοσιαλιστικών κοινωνιών να έχουν πολλούς μορφωμένους, υψηλής κατάρτισης και εξειδίκευσης επιστήμονες και άλλων βαθμίδων, προσωπικό ικανό να βελτιώνει καθημερινά τη ζωή του εργαζόμενου ανθρώπου. Ηταν η ανάγκη μας, και πολλών άλλων σαν εμάς, να κατακτήσουμε τη γνώση και να προσφέρουμε τη γνώση αυτή στο κοινωνικό σύνολο. Και στην κάλυψη αυτών των αναγκών οι κοινωνίες που στον 20ό αιώνα μπήκαν στη διαδικασία οικοδόμησης του σοσιαλισμού, δεν μέτρησαν ούτε κόστος, ούτε δυνάμεις. Το μόνο που τους καθοδηγούσε ήταν τα οφέλη και οι ζωές των πολλών, η καθημερινή βελτίωσή τους και όχι τα κέρδη των λίγων. Ετσι δημιουργούνταν ο άνθρωπος της νέας κοινωνίας».
Ριζοσπάστης