Η (προσφυγική) κρίση είναι ευκαιρία… – Παρθένο έδαφος για μπίζνες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ξεριζωμένων βλέπουν ο ΟΗΕ και η Παγκόσμια Τράπεζα

Δεν είναι η πρώτη φορά που τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αξιοποιούνται μεταξύ άλλων ως ευκαιρία για πλουτισμό, αφού τα οικονομικά οφέλη που άντλησαν οι ναζί και οι κεφαλαιοκράτες συνεργάτες τους από αυτά είναι καλά τεκμηριωμένα. Με τη διαφορά ωστόσο ότι εκείνοι δεν είχαν τολμήσει, εξ όσων γνωρίζουμε, όχι απλά να τα φανερώσουν, αλλά και να τα διαφημίζουν με καμάρι ως “επενδυτικές ευκαιρίες”. Αυτό ακριβώς κάνει σε πρόσφατη έρευνα ο OHE σε συνεργασία με τον IFC, τον επενδυτικό βραχίονα της Παγκόσμιας Τράπεζας. Τα πορίσματά της βασίστηκαν σε μελέτη της πόλης Κακούμα στην Κένυα, που φιλοξενεί 180.000 πρόσφυγες, διαπιστώνοντας πως η συνολική δαπάνη ανά νοικοκυριό ανέρχεται κοντά στα 60 εκ. δολάρια, με το 73% των προσφύγων να διαθέτουν “τακτικό εισόδημα” και 2000 επιχειρήσεις να λειτουργούν ανεπίσημα.

Οι πρόσφυγες των στρατοπέδων αντιμετωπίζονται ως μια χρυσή εφεδρεία εργατικού δυναμικού και αγοραστικού κοινού, “δυστυχώς ” όμως σύμφωνα με την έρευνα, οι υποψήφιοι επενδυτές “δε διαθέτουν τις κρίσιμες πληροφορίες που χρειάζονται για να ανοιχθούν σε αυτές τις αγορές”, ενώ παράλληλα επισημαίνονται τα νομοθετικά εμπόδια στα δικαιώματα ιδιοκτησίας και εργασίας των προσφύγων, όπως και η περιορισμένη τους πρόσβαση σε κεφάλαια. Όπως γίνεται συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις, το κυνήγι του κέρδους μασκαρεύεται ως “έγνοια” για τους πρόσφυγες, που “πρέπει να γίνουν μέρος της οικονομίας, να ζουν φυσιολογικά. Ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό είναι μέσω συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα”. Η επιπλέον στόχευση της έρευνας γίνεται ακόμα σαφέστερη με την επισήμανση ότι η παροχή πολλών ειδών σε είδος και γενικότερα η μακροχρόνια ανθρωπιστική υποστήριξη λειτουργούν αποτρεπτικά ως προς την “παραγωγική ικανότητα” των προσφύγων, επιχείρημα που θυμίζει τη γνωστή λογική ότι η βοήθεια στον άνεργο και γενικότερα στα φτωχότερα εισοδηματικά στρώματα ενθαρρύνει την “τεμπελιά”.

Οι πρωτοβουλίες αυτές, όταν μάλιστα γίνονται από έναν φορέα κατεξοχήν αρμόδιο για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, όπως ο ΟΗΕ, σαφώς και πρέπει να χτυπήσουν καμπανάκι σε κάθε χώρα, όπως η δική μας, διαθέτει αντίστοιχου τύπου στρατόπεδα. Η αισχροκέρδεια σε βάρος των προσφύγων και η γενικότερη άνθιση της παραοικονομίας εντός και πέριξ των στρατοπέδων είναι ήδη καταγεγραμμένα γεγονότα, απαιτείται όμως σαφώς επαγρύπνιση ώστε προσπάθειες να επισημοποιηθεί και να “αναβαθμιστεί” η εκμετάλλευση της προσφυγικής δυστυχίας ως πεδίο επιχειρηματικής κερδοφορίας να πέρσουν στο κενό εγκαίρως.

Με πληροφορίες από: ft.com