Ψηφίζοντας στην Καταλονία – το μήνυμα των εκλογών

Στο “πεθαίνοντας (φόρος τιμής) στην Καταλονία”, ο Όργουελ αναφέρεται στον ισπανικό εμφύλιο και στο μέτωπο των χαρακωμάτων της Αραγονίας που έμενε απελπιστικά στάσιμο, παρά τα συγκλονιστικά πολιτικά και στρατιωτικά γεγονότα εκείνης της εποχής στην Ισπανία. Οι φετινές εκλογές στην Καταλονία είναι μια αντίστοιχη περίπτωση σχετικής στασιμότητας, παρά τα πλούσια κι ενδιαφέροντα γεγονότα του τελευταίου διαστήματος. Κατά συνέπεια, οι κάλπες μπορεί να ήταν γκαστρωμένες, αλλά κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει με ακρίβεια το φύλο μετά τη γέννα.

Ο Ραχόι κήρυξε έκπτωτη τη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση, προκαλώντας εκλογές στην Καταλονία, που δεν έφεραν όμως ιδιαίτερες ανακατατάξεις, με εξαίρεση τον καταποντισμό του δικού του Λαϊκού Κόμματος.
Το ισπανικό κράτος και οι χειρισμοί του αποδοκιμάστηκαν, αλλά επιβραβεύτηκε μια καλύτερη εκδοχή του στο πρόσωπο των Ciudadanos και της εντυπωσιακής ανόδου τους.
Η ισπανική εκδοχή των Ποταμίσιων (δηλ οι Ciudadanos) ενισχύθηκαν αποφασιστικά, εξασφάλισαν την πρώτη θέση στο καταλανικό κοινοβούλιο, αλλά δεν ανέτρεψαν το δοσμένο συσχετισμό που ευνοούσε το μπλοκ της ανεξαρτησίας.
Αυτό το τελευταίο, με τη σειρά του, κράτησε μεν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά δεν είναι σίγουρο πως θα καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση, αφού δεν είναι ομοιογενές ως προς τους στόχους και τις πολιτικές επιδιώξεις των δυνάμεων που το απαρτίζουν.

Οι Καταλανοί προσήλθαν μαζικά στις κάλπες, χωρίς να αλλάξουν δραματικά τις ισορροπίες και το συσχετισμό δύναμης. Κάποια δεδομένα θυμίζουν συνειρμικά τη (μη) εξέλιξη των πραγμάτων, μετά το ελληνικό δημοψήφισμα, στα καθ’ ημάς, και τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 15′ που άφησαν τα πράγματα σχεδόν ίδια. Κι όσοι θέλουν όντως να τα αλλάξουν, πρέπει πρώτα να κατανοήσουν ως αξίωμα πως δε θα το καταφέρουν με εκλογικούς όρους.