Ψυχές στα αζήτητα – “Εξαφανίστηκαν” 18.000 ανήλικα προσφυγόπουλα στην Ευρώπη μέσα σε δύο χρόνια

Συνταρακτικά είναι τα στοιχεία που φέρνει στο φως έρευνα του Γκάρντιαν σχετικά με την τύχη των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων που φτάνουν στην Ευρώπη από καθημαγμένες χώρες της Αφρικής και της Ασίας. Μέσα σε μόλις δύο χρόνια, μεταξύ Γενάρη 2018 και Δεκέμβρη 2020, πάνω από 18000 ανήλικοι χάθηκαν μετά την άφιξή τους σε κάποια χώρα της γηραιάς ηπείρου, αριθμός που αντιστοιχεί σε τουλάχιστον 17 παιδιά ανά ημέρα.

Μόνο μέσα στο 2020 εξαφανίστηκαν 5768 παιδιά σε πάνω από δέκα ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσά τους η Ελλάδα, η Ιταλία και η Γερμανία. Από αυτά τα παιδιά, 1 στα 6 φαίνεται σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία να ταξίδευε μόνο του και να είχε ηλικία κάτω των 15 ετών. Σχεδόν το 90% αυτών των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων ήταν αγόρια.

Στην πλειονότητά τους, τα παιδιά αυτά προέρχονταν από το Μαρόκο, την Αλγερία, την Ερυθραία, τη Γουινέα και το Αφγανιστών. Με δεδομένο ότι χώρες όπως η Ισπανία, το Βέλγιο και η Φινλανδία παρέδωσαν στοιχεία μόνο μέχρι το τέλος του 2019, ενώ η Δανία, η Γαλλία και η Βρετανία δεν παρείχαν κανένα στοιχείο στην έρευνα, οι πραγματικοί αριθμοί αυτοί μπορεί να είναι πολύ υψηλότεροι.

Οργανώσεις δικαιωμάτων των παιδιών, σημειώνουν ότι οι ανήλικοι πρόσφυγες είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στη βία, την εκμετάλλευση και το τράφικινγκ, καταδεικνύοντας τα τεράστια κενά της “πολιτισμένης” Ευρώπης στην προστασία αυτής της ιδιαίτερα ευαίσθητης ομάδας, αν όχι την ανοχή των μηχανισμών διαχείρισης του προσφυγικού – μεταναστευτικού μπροστά στα κυκλώματα εκμετάλλευσης των κατατρεγμένων, κάθε ηλικίας και ιδιαίτερα των παιδιών.

Ενδεικτική, αλλά καθόλου μεμονωμένη, είναι η περίπτωση 60 παιδιών από το Βιετνάμ που εξαφανίστηκαν από ολλανδικά καταφύγια προσφύγων και φαίνεται να προωθήθηκαν από δουλεμπόρους για καταναγκαστική εργασία σε αγροκτήματα κάνναβης και στούντιο νυχιών.

Σύμφωνα με το Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης, από την έναρξη της προσφυγικής κρίσης το 2015, πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν περάσει τις ευρωπαϊκές ακτές, με 3700 να έχουν χάσει τη ζωή τους επισήμως ή να αγνοούνται προσπαθώντας να διασχίσουν τα θαλάσσια και χερσαία σύνορα των χωρών υποδοχής.