Σοσιαλδημοκρατία, fake news και νατοϊκή προπαγάνδα – Ο ρόλος της Γερμανίας στο βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας

To έγκλημα στη Γιουγκοσλαβία που ξεκινούσε σαν σήμερα πριν δυο δεκαετίες, θα ήταν πολύ δυσκολότερο να πραγματοποιηθεί με την ίδια ταχύτητα, αν δε συμμετείχαν σε αυτό οι “πρόθυμοι” σύμμαχοι των ΗΠΑ, ανάμεσά τους – παρά τη δημόσια διγλωσσία – και η τότε ελληνική κυβέρνηση. Στη γερμανική περίπτωση, οι τότε ηγέτες της χώρας δεν ένιωσαν την υποχρέωση να καταφύγουν σε φιοριτούρες για να δικαιολογήσουν την ενεργή εμπλοκή της χώρας στην πολεμική αντιπαράθεση, την πρώτη μάλιστα για τη Γερμανία μετά την ήττα της το 1945. Το χρονικό των γεγονότων και η επικοινωνιακή γραμμή της κεντροαριστερής κυβέρνησης Σοσιαλδημοκρατών – Πρασίνων αποτελούν βασικό θέμα του επετειακού άρθρου της Junge Welt, εκτενή αποσπάσματα του οποίου μεταφράζουμε παρακάτω:

Οι προετοιμασίες για την επίθεση βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Στο Βερολίνο γίνεται σύγκληση του υπουργικού συμβουλίου Σοσιαλδημοκρατών – Πρασίνων υπό τον Γκέρχαρντ Σρέντερ το βράδυ της 23ης προς 24η Μάρτη ιγα πολεμικό συμβούλιο. Ο υπουργός εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ και ο υπουργός άμυνας Ρούντολφ Σάρπινγκ αναφέρουν πως ο ίδιος ο καγκελάριος λέει πως “η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή”.

Ο Έριχ Ρατφέλντερ στην εφημερίδα Taz εξυμνεί την παραμονή του πολέμου τη γερμανική κατοχή των Βαλκανίων: “Η αλβανική πλειονότητα χαίρεται, που τα νατοϊκά στρατεύματα στην πόλη είναι Γερμανοί. Λόγω των εθνικών ανταγωνισμών οι Αλβανοί νιώθουν προστατευμένοι από τους “Γερμανούς φίλους”. […] Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμο το Τέτοβο είχε φιλοξενήσει ξανά την τοπική διοίκηση των γερμανικών στρατευμάτων. […] Οι Αλβανοί θυμούνται πως το αλβανικό κράτος που δημιούργησαν Γερμανία και Ιταλία έφτανε ως εκεί, πως υπήρχαν αλβανόφωνα σχολεία”. Στο βορειομακεδονικό Τέτοβο σταθμεύουν στρατιώτες του Ομοσπονδιακού Στρατού της Γερμανίας.

Ο πρόεδρος Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς επιβεβαιώνει στις 24 Μάρτη σε ομιλία του προς το έθνος το “όχι” στη στάθμευση ξένων στρατευμάτων σε γιουγκοσλαβικό έδαφος. Η απόρριψη των Νατοϊκών στρατευμάτων κατοχής είναι η σωστή απόφαση, λέει ο πρόεδρος. Ο Μιλόσεβιτς καλεί το στρατό να υπερασπιστεί τη χώρα και τους πολίτες να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους.

Η Σερβία προετοιμάζεται για το επερχόμενο μαρτύριο του πολέμου. Σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια εξηγούνται οι διαφορετικές ακολουθίες του σήματος των σειρήνων συναγερμού και κανόνες για τη συμπεριφορά στη διάρκεια της επιδρομής. Οι πολίτες καλούνται σε περίπτωση επίθεσης να ανοίγουν τα παράθυρα, για να αποφύγουν το ράγισμα των τζαμιών και να μπουν αμέσως σε κελάρι, αν υπάρχει. Στη διάρκεια του συναγερμού οι πολίτες πρέπει να φερθούν “ήρεμα, χωρίς πανικό, αλλά με σκέψη και αποφασιστικότητα”. Όποιος κινείται στο Βελιγράδι ή αλλού, εύκολα μπορεί να παραβλέψει τους ξεθωριασμένους “σταυρούς του Ανδρέα”. Πολλοί κάτοικοι έχουν στερεώσει τα τζάμια τους με κολλητική ταινία, για να αποτρέψουν τραυματισμούς από θραύσματα στη διάρκεια των βομβαρδισμών.

Λίγο μετά τις 19.00 το ΝΑΤΟ ξεκινά τις αεροπορικές επιθέσεις στη Γιουγκοσλαβία. Είναι μια τομή. Για πρώτη φορά μετά το 1945 Γερμανοί στρατιώτες βρίσκονται σε πόλεμο, πρώτη φορά μετά το 1945 ευρωπαϊκά κράτη βρίσκονται σε πόλεμο μεταξύ τους. Από τη Βόρεια Ιταλία ξεκινούν τα πολεμικά γερμανικά αεροσκάφη “Tornado”, τα “έξυπνα” βομβαρδιστικά “Stealth”, όπως και F – 16 και μαχητικά τύπου “Prowler”. Τα συνολικά 70 πολεμικά αεροσκάφη έχουν ως αποστολή να εξουδετερώσουν την αεράμυνα της χώρας. […]

Το ΝΑΤΟ βομβαρδίζει σύμφωνα με στοιχεία του Βελιγραδίου 20 στόχους σε όλη τη Σερβία, τόσο στο Κόσοβο στο νότο, όσο και στη βόρεια επαρχία Βοϊβοδίνο και του τότε ημιαυτόνομου Μαυροβουνίου. Από την Πρίστινα, την Κουρσουμλίγια, το Ουζίτσε, το Νόβι Σαντ, το Πάντσεβο και την Ποντγκόριτσα αναφέρονται επιθέσεις. Το γιουγκοσλαβικό γενικό επιτελείο χαρακτηρίζει τους βομβαρδισμούς “βίαιη επίθεση” και “το τέλος του διεθνούς δικαίου”.

Η προπαγάνδα δουλεύει στα κόκκινα. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον ισχυρίζεται πως με τις επιθέσεις επιδεικνύει την αποφασιστικότητα του  ΝΑΤΟ, ενάντια στην επιθετικότητα και υπέρ της Ειρήνης. Η αποφασιστική επέμβαση για την προστασία αθώων αμάχων του Κοσόβου σήμαινε υπεράσπιση των αμερικανικών αξιών και συμφερόντων. Υποστήριξε πως ζητούμενο ήταν να αμβλύνει την πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης, που ήδη είχε εκραγεί δυο φορές με καταστροφικές συνέπειες τον 20ό αιώνα – να σημειωθεί πως ως πυριτιδαποθήκη ο Κλίντον δε χαρακτηρίζει τη Γερμανία, που στο παρελθόν είχε ήδη επιτεθεί δυο φορές στο Βελιγράδι.

Ο καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ ενημερώνει μέσω τηλεοπτικού διαγγέλματος για την αρχή του πολέμου και ψεύδεται ασύστολα: “Δε διεξάγουμε πόλεμο, αλλά κληθήκαμε να δώσουμε μια ειρηνική λύση στο Κόσοβο και με στρατιωτικά μέσα. […] Θα κάνουμε τα πάντα για να περιορίσουμε τις απώλειες μεταξύ των αμάχων”. Πάνω από 2500 άνθρωποι σκοτώνονται τις επόμενες 78 μέρες από τις νατοϊκές επιθέσεις. ο εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ Τζέιμι Σι θα εφεύρει για εκείνους τον όρο “παράπλευρες απώλειες”.

Ο καγκελάριος του πολέμου συνεχίζει: “Με την κοινή ενέργεια όλων των συμμάχων υπερασπιζόμαστε και τις κοινές θεμελιώδεις αξίες μας της ελευθερίας, της δημοκρατίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε, αυτές οι αξίες μόλις μια ώρα με το αεροπλάνο μακριά μας να ποδοπατούνται κυριολεκτικά.”

[…]

Ο πόλεμος θα διαρκέσει περισσότερο, απ’ ό,τι “γκρινιάζουν” οι Πράσινοι και σχεδιάζει το ΝΑΤΟ: Στις 23.39 έρχεται η κατεπείγουσα είδηση: Πάνω από το Κόσοβο καταρρίφθηκε πολεμικό αεροσκάφος του ΝΑΤΟ. Η γιουγκοσλαβική αεράμυνα κρατάει (ακόμα).