“Σοβιετικό κατασκεύασμα κατά των λευκών” τα εγκλήματα του απαρτχάιντ, λέει ο τελευταίος λευκός πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής
Ισχυρισμούς πως το απαρτχάιντ “δεν διέπραξε εγκλήματα” και για “στιγματισμό των λευκών” από Σοβιετικούς και τους πολιτικούς του συμμάχους στη Ν. Αφρική έκανε λόγο ο πρώην πρόεδρος Φρέντερικ ντε Κλερκ και το ίδρυμά του.
Σάλος έχει ξεσπάσει στη Νότια Αφρική τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τις δηλώσεις του τελευταίου προέδρου της εποχής του Απαρτχάιντ, Φρέντερικ ντε Κλερκ και του ομώνυμου ιδρύματός του, που επιχειρούν να ωραιοποιήσουν το ρατσιστικό καθεστώς που αποτελούσε επίσημη πολιτική του κράτους ως το 1994, αποδίδοντάς τις κατηγορίες εναντίον του απαρτχάιντ σε κομμουνιστικό δάκτυλο.
Η αρχή έγινε από συνέντευξη του ντε Κλερκ στο κανάλι SABC, όπου ισχυρίστηκε πως οι πράξεις επί απαρτχάιντ δεν μπορούν να χαρακτηριστούν εγκλήματα κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αφού “δεν υπήρξε γενοκτονία”.
Τον ντε Κλερκ έσπευσε να υποστηρίξει με ανακοίνωση το ίδρυμα που φέρει το όνομά του, “FW de Klerk Foundation”, ένα θινκ τανκ συντηρητικού και νεοφιλελεύθερου χαρακτήρα, προσθέτοντας και μια ισχυρή δόση αντικομμουνιστικής συνωμοσιολογίας: “Η ιδέα, πως το απαρτχάιντ ήταν “έγκλημα κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων” ήταν και παραμένει ένα σχέδιο “αγκιτρόπ”, που ξεκίνησε από τους Σοβιετικούς και τους συμμάχους τους στο ANC (σ.σ την οργάνωση του Νέλσον Μαντέλα και κυβερνών κόμμα της Ν. Αφρικής ως σήμερα), για να στιγματίσει τους λευκούς Νοτιοαφρικανούς”.
Οι πρωτοφανείς αυτές αισχρότητες προκάλεσαν πάταγο στη χώρα, που ταλανίζεται ακόμα από τη βαριά κληρονομιά του απαρτχάιντ σε κάθε πτυχή του δημόσιου και κοινωνικού βίου. Το ίδρυμα αναγκάστηκε να υπαναχωρήσει, ζητώντας συγγνώμη για “τη σύγχυση, την οργή και την προσβολή” που προκάλεσε, αφότου ακούστηκαν φωνές ακόμα και ακύρωση του νόμπελ ειρήνης που είχε δοθεί στον ντε Κλερκ από κοινού με τον Νέλσον Μαντέλα το 1993.
Ο ίδιος ο ντε Κλερκ ωστόσο αρνείται να ανακαλέσει τις απόψεις του, επανερχόμενος με νέα δήλωση, όπου υποστήριξε πως “επί της ηγεσίας μου όλο το νομοθετικό πλαίσιο το απαρτχάιντ καταργήθηκε και άνοιξε ο δρόμος για την αποδοχή του τωρινού, μη φυλετικά βασισμένου δημοκρατικού μας συντάγματος”. Πολύ βολικά φυσικά ο ντε Κλερκ “ξεχνάει” πως αυτό που τον εξανάγκασε να διαπραγματευτεί με το κίνημα απελευθέρωσης των μαύρων Αφρικανών στη χώρα, ήταν οι δεκαετίες αγώνων των μελών και υποστηρικτών του, η ολοένα και αυξανόμενη διεθνής κατακραυγή και ο κίνδυνος χρεοκοπίας του κράτους. Η κυβέρνησή του ήταν που ακόμα και στις αρχές της δεκαετίας του ’90 χρηματοδοτούσε τις πολιτοφυλακές του Inkatha Freedom Party, που δολοφονούσε αμάχους σε συνοικίες – προπύργια του ANC, γεγονότα που ο ίδιος ο ντε Κλερκ απέδωσε σε “βία μεταξύ μαύρων”.
Ο πρόεδρος της χώρας Σύριλ Ραμαφόσα χαρακτήρισε “προδοτική” την άρνηση των εγκλημάτων του απαρτχάιντ σε ομιλία του στη βουλή, ενώ το αντιπολιτευόμενο κόμμα Economic Freedom Fighters αντέδρασε έντονα στην παρουσία του ντε Κλερκ στο ετήσιο καθιερωμένο διάγγελμα του προέδρου της χώρας στις 13 Φλεβάρη. Οι βουλευτές του κόμματος, που εμφανίζονται πάντα με κόκκινες εργατικές φόρμες, άρχισαν να φωνάζουν “Υπάρχει ένας δολοφόνος σε αυτό το κτίριο” κι αποχώρησαν από την ολομέλεια με το σύνθημα “Ο Ντε Κλερκ πρέπει να φύγει”.
Με πληροφορίες από jungewelt.de
