Στη δεκαετία του ’50 επέστρεψε η ζωή των γυναικών στη Βρετανία κατά τη διάρκεια του λοκντάουν
Ο αριθμός των γυναικών που δηλώνουν πως έχουν αναλάβει το 90 ως 100% της φροντίδας των παιδιών στη διάρκεια του λοκντάουν ανέβηκε από το ήδη σημαντικό 27 σε 45%.
Σπίτι, κουζίνα, παιδιά περιλαμβάνει η ζωή πολλών γυναικών στη διάρκεια της καραντίνας στη Βρετανία, ενώ ακόμα πιο δύσκολα είναι τα πράγματα για όσες έπρεπε να εργάζονται από το σπίτι. Σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου του Σάσεξ, το 72 των γυναικών με παιδιά δήλωσαν πως είναι “ο βασικός γονέας” στη διάρκεια της καραντίνας,ενώ το 67% των εργαζόμενων γυναικών χρησιμοποιούν τον ίδιο χαρακτηρισμό για τον εαυτό τους. Ο αριθμός των γυναικών που δηλώνουν πως έχουν αναλάβει το 90 ως 100% της φροντίδας των παιδιών στη διάρκεια του λοκντάουν ανέβηκε από το ήδη σημαντικό 27 σε 45%. Η μητέρες ήταν επίσης εκείνες που κλήθηκαν να αναλάβουν το βάρος της κατ’οίκον εκπαίδευσης των παιδιών τους, καθώς το 70% δήλωσε πως ασχολήθηκαν μόνες τους ή σχεδόν μόνες τους με το ζήτημα.
Σύμφωνα με την Άλισον Λέισι, διδακτορική ερευνήτρια στη σχολή ψυχολογίας του πανεπιστημίου, οι προϋπάρχουσες ανισότητες έχουν χειροτερεύσει από την αρχή της πανδημίας. Λόγω του κλεισίματος των σχολείων, η κυβέρνηση άφησε τις οικογένειες να απορροφήσουν έξι μήνες απλήρωτης εργασίας στα νοικοκυριά τους, υποστηρίζει πως “η κοινωνία έχει οπισθοχωρήσει στον τρόπο ζωής του ’50, ακούμε για γυναίκες που ξυπνούν στις 5 το πρωί δουλεύουν ως τις 9, μετά φροντίζουν τα παιδιά και την κατ’ οίκον εκπαίδευση και κάνουν περισσότερες δουλειές το βράδυ”. Πιο συγκεκριμένα, οι γυναίκες αναλαμβάνουν κατά πλειονότητα 7 από τις 8 κατηγορίες οικιακών εργασιών που τίθενται στην έρευνα, ενώ το 73% των μανάδων δηλώνουν πως η τηλεργασία είναι από “δύσκολη” ως “πολύ δύσκολη”.
Οι προτάσεις αστικών γυναικείων οργανώσεων στη Βρετανία κινούνται σε διαχειριστική λογική, όπως το αίτημα οι εταιρείες να υποχρεωθούν να δηλώνουν κατά φύλο το ποσοστό των απολύσεών τους και να παρέχουν επιπλέον προστασία σε γυναίκες που δεν μπορούν να εργαστούν λόγω της φροντίδας άλλων μελών της οικογένειας.
Η αλήθεια είναι πως σε καιρούς κρίσης, διπλής εν προκειμένω, οικονομικής και υγειονομικής, η διπλή καταπίεση της γυναίκας αναδεικνύεται ακόμα πιο ανάγλυφα και στις πιο ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, καθιστώντας πιο ξεκάθαρο το βαθιά συστημικό χαρακτήρα αυτής της εκμετάλλευσης και της ανισότητας.