Τα πλυντήρια των φονιάδων
Εδώ και μέρες παρατηρείται ένα κοινό μοτίβο ξεπλύματος του Ισραήλ και των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ τη στιγμή που σπρώχνουν τη περιοχή στον όλεθρο. Έχει μια σημασία να καταγραφούν ορισμένα στοιχεία αυτής της λυσσασμένης προσπάθειας των ευρωατλαντικών φερέφωνων και στη χώρα μας.
Εδώ και μέρες παρατηρείται ένα κοινό μοτίβο ξεπλύματος του Ισραήλ και των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ τη στιγμή που σπρώχνουν τη περιοχή στον όλεθρο. Έχει μια σημασία να καταγραφούν ορισμένα στοιχεία αυτής της λυσσασμένης προσπάθειας των ευρωατλαντικών φερέφωνων και στη χώρα μας.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι η «γραμμή» των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ γίνεται ροή και τρόπος παρουσίασης ειδήσεων, τίτλων σε θέματα, αναλύσεων κλπ.
Τι λένε σχηματικά οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή; Πως πρέπει «να υπάρξει αυτοσυγκράτηση από όλες τις πλευρές της σύγκρουσης», ότι «το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να αμύνεται γιατί αντιμετωπίζει απειλές για την επιβίωση του», «το Ισραήλ σε κάθε περίπτωση αποφασίζει μόνο του».
Είναι αισχροί ψεύτες!
Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα.
Σε ΟΛΑ τα ΜΜΕ τους συστήματος στην Ελλάδα ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ παρουσιάζονται ως άμοιροι ευθυνών για αυτό που συμβαίνει ή ως οργανισμοί που δεν παίρνουν σημαντικές πρωτοβουλίες για να εμποδίσουν τον «ακροδεξιό Νετανιάχου». Έχουν γράψει άπειρες φορές τις τελευταίες μέρες ΟΛΟΙ «πυρετός διαβουλεύσεων για την πρόταση ΗΠΑ και Γαλλίας για εκεχειρία» και διάφορες ειδήσεις που πλαισιώνουν τη σχετική είδηση. Αυτό κατακλύζει το περιεχόμενο των διαφόρων ειδησεογραφικών μέσων. Όμως, πόσοι ανέδειξαν ότι οι ΗΠΑ μόλις προχθές έδωσαν 8.7 δισ. δολάρια στο κράτος δολοφόνο για τις ανάγκες των στρατιωτικών του επιχειρήσεων; Πόσοι έχουν πει το τελευταίο διάσημα ότι η ΕΕ έχει στρατιωτική αποστολή στην περιοχή στην οποία συμμετέχει βεβαίως και η Ελλάδα, με φρεγάτα και πλήρωμα στο «στόμα του λύκου»; Πόσοι ανέδειξαν ότι ανοιχτά του Λιβάνου πλέει επίσης ελληνική φρεγάτα; Τα ερωτήματα είναι κυρίως ρητορικά για να φτάσει κανείς στο «γιατί» της συγκάλυψης. Συγκαλύπτουν με στόχο να μείνουν στην αφάνεια οι επικίνδυνοι σχεδιασμοί των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ. Συγκαλύπτουν για να αθωωθούν τα ανοσιουργήματα που διαπράττει το Ισραήλ. Συγκαλύπτουν για να περάσει στα ψιλά η βαθιά ελληνική εμπλοκή, με μπροστάρη την κυβέρνηση της ΝΔ και τη συμφωνία όλων των αστικών κομμάτων.
Είναι άκρως αποκαλυπτικό ότι σχεδόν κανένα ευρωατλαντικό φερέφωνο δεν ανέδειξε ως βασικό στοιχείο της ομιλίας του Νετανιάχου στον ΟΗΕ το ζήτημα του ρόλου του Ισραήλ ως ενεργειακού κόμβου σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το βέλος του χάρτη που κράδαινε πρωθυπουργός του κράτους-δολοφόνου κατέληγε στη Κρήτη τη στιγμή που μόλις προχθές ψηφίστηκε στη Βουλή διάταξη σχετική με το «γεωπολιτικό ρίσκο» από την πόντιση καλωδίου για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ!
Ας δούμε και ορισμένα πιο «επιχειρησιακά δεδομένα» και το πως παρουσιάζονται. Είναι σαφές πως νυχθημερόν το κράτος-δολοφόνος παρουσιάζεται σαν καλοκουρδισμένη πολεμική μηχανή ικανή για τα πάντα. Κάποιοι από τα τηλεοπτικά πάνελ και τα ραδιοφωνικά μικρόφωνα παθαίνουν και ονείρωξη με αυτό. Σαφώς το Ισραήλ έχει αποδείξει ότι είναι κράτος-τρομοκράτης. Επίσης, σαφώς έχει αποδειχθεί ότι ο οργανωμένος και αποφασισμένος λαός στις καλοκουρδισμένες πολεμικές μηχανές έχει δωρίσει πολλά χουνέρια. Όμως το βασικό είναι πως έτσι προσπαθούν να βγάλουν από το κάδρο τη στήριξη που παρέχουν στο κράτος- δολοφόνο οι ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ. Σε επίπεδο πληροφοριών, χρηματικής και στρατιωτικής βοήθειας ακόμα και από κοινού «αποτροπής» επιθέσεων που δέχεται το Ισραήλ.
Τέλος, ένα ξεχωριστό κεφάλαιο αποτελούν και οι περισπούδαστοι «αναλυτές». Με το μανδύα αυτού του σαχλού τίτλου κάθε καλοθρεμμένος υπηρεσιών και κέντρων με «γεωπολιτική γλώσσα» είναι έτοιμος να δικαιολογήσει κάθε έγκλημα. «Αν δεν μπει τώρα στο Λίβανο δεν θα μπει ποτέ», «αλλάζει τους κανόνες εμπλοκής στέλνοντας μήνυμα ισχύος, ώστε να έρθει πιο κοντά μια συμφωνία και στη Γάζα και στο Λίβανο» (!) και αλλά τέτοια. Αντί άλλου σχολιασμού να θυμίσουμε πως κάτι τέτοιοι τύποι πριν 2-3 χρόνια έλεγαν πως η συμφωνία για ΑΟΖ μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου είναι παράδειγμα συνολικά για την Ανατολική Μεσόγειο…
Το συμπέρασμα είναι ένα: σε αυτές τις συνθήκες χρειάζεται να δυναμώσει ακόμα πιο αποφασιστικά η μελέτη, η αξιοποίηση και η διακίνηση του «Ριζοσπάστη».
