Τι γιόρτασε ο Ερντογάν; – Το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας για το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016

Συμπληρώθηκαν πριν λίγες μέρες τρία χρόνια από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος σε βάρος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος γιόρτασε με νεο-οθωμανικό μεγαλείο την παραμονή του στην εξουσία, τιμώντας τους “μάρτυρες”, δηλαδή τους 265 νεκρούς που άφησε πίσω της απόπειρα. Σε παρόμοιο μήκος κύματος, ο κεμαλιστής δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, που έβγαλε ομιλία για την επέτειο λίγες μέρες μετά την οριστική εκλογή του στις επαναληπτικές εκλογές της πόλης. Υπάρχει όμως και μα πολιτική δύναμη που αρνήθηκε να συμμετάσχει στο εορταστικό κλίμα, κι αυτοί είναι οι Τούρκοι Κομμουνιστές. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας, από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε την απόπειρα ανατροπής της εκλεγμένης κυβέρνησης, δεν μπήκε όμως στο δίλημμα επιλογής μεταξύ γκιουλενιστών και Ερντογάν. Σε κείμενο που δημοσιεύτηκε στο πόρταλ του ΤΚΡ και μεγάλα τμήματα του οποίου μεταφράζουμε παρακάτω, υπενθυμίζεται η στάση του κόμματος κι οι αναλύσεις του, που δικαιώθηκαν στην πορεία του χρόνου:

Ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν συμμετείχε στην τελετή μνήμης για το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιούλη […]. Ο Ερντογάν άφησε ένα στεφάνι στο “Μνημείο των Μαρτύρων” […] και αργότερα συμμετείχε στην τελετή “Ανάγνωσης του Κορανιού […].

Ο νεοεκλεγείς δήμαρχος από το βασικό αντιπολιτευτικό κόμμα, CHP, Εκρέμ Ιμάμογλου, επίσης οργάνωσε τελετή μνήμης μπροστά στο δημαρχείο και έβγαλε ομιλία προς τιμήν των “μαρτύρων”.

Στις 15 Ιούλη 2016, το δίκτυο του Γκιουλέν, άλλοτε στενού συμμάχου του κυβερνώντος ΑΚΡ και του Ερντογάν, προσπάθησε να τον ανατρέψει με στρατιωτικό πραξικόπημα, αλλά απέτυχε. Το δίκτυο του Γκιουλέν – με διασυνδέσεις με τη CIA -, οργανωμένο σε κρίσιμους κρατικούς θεσμούς, όπως ο στρατός, η αστυνομία,η δικαιοσύνη και τα μίντια είχαν βοηθήσει τον Ερντογάν να επανασχεδιάσει και να εγκαθιδρύσει το ισλαμιστικό του κόμμα ΑΚΡ στην εξουσία το 2002.

Προς τι οι γιορτές; 

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας συνεχίζει να αναρωτιέται γιατί γίνονται αυτές οι γιορτές, υποστηρίζοντας πως δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ ΑΚΡ και των πραξικοπηματιών για το μέλλον της Τουρκίας.

[…]

Το ΤΚΡ υπενθυμίζει επίσης πως το κόμμα αμέσως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα ανακοίνωσε πως η απόπειρα δεν ήταν προβοκάτσια του κυβερνώντος κόμματος, αλλά οργανωμένη από το δίκτυο των γκιουλενιστών με την υποστήριξη κάποιων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Η Κυβέρνηση του ΑΚΡ δεν μπορεί να διαχωρίζεται από το δίκτυο των γκιουλενιστών 

“Οι δυνάμεις που βοήθησαν τον Ερντογάν να έρθει στην εξουσία το 2002 και τον υποστήριξαν διαρκώς ανησυχούσαν καθώς γινόταν όλο και πιο δύσκολο να τον ελέγξουν” σημειώνει το ΤΚΡ, προσθέτοντας πως το πολιτικό στιλ του Ερντογάν οδηγούσε επίσης σε κοινωνική οργή. Καθώς διεθνείς κι εγχώριες καπιταλιστικές δυνάμεις ανησυχούσαν πως τέτοιες κοινωνικές αντιδράσεις θα μπορούσαν να βγουν εκτός ελέγχου , δεδομένων των μαζικών διαδηλώσεων το καλοκαίρι του 2013, αναζητούσαν μια διακυβέρνηση τύπου ΑΚΡ χωρίς τον Ερντογάν, καταλήγοντας τελικά στην απόπειρα πραξικοπήματος.

Το ΤΚΡ απορρίπτει ισχυρισμούς πως το δίκτυο των Γκιουλενιστών ήταν μια παράνομη οργάνωση μέσα στον κρατικό μηχανισμό, προσθέτοντας πως αυτή η συμμορία σχηματίστηκε από μια πλατιά συμμαχία μέσα στην οικονομία, την εκπαιδευτική ζωή, την εξωτερική πολιτική, το στρατό και σωμάτων ασφαλείας από το 1990. Η απόπειρα πραξικοπήματος ήταν αποτελέσματα μιας εσωτερικής διαμάχης αυτής της συμμαχίας. Επιπλέον, η κυβέρνηση του ΑΚΡ δεν μπορεί να διαχωριστεί από το δίκτυο των γκιουλενιστών ή άλλες θρησκευτικές ομάδες.

Μια αντιλαϊκή απόπειρα πραξικοπήματος που στηρίχθηκε από αστικά κόμματα 

Το ΤΚΡ, περιγράφοντας την απόπειρα πραξικοπήματος ως “αντιλαϊκή” ενέργεια, υπογράμμισε πως αντιπολιτευτικές δυνάμεις όπως το CHP και το HDP δικαιολόγησαν την κυβέρνηση του ΑΚΡ καθώς στήριξαν την κυβέρνηση αμέσως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα. Ωστόσο, η κυβέρνηση του ΑΚΡ ήταν κυρίως υπεύθυνη για την αιματηρή απόπειρα πραξικοπήματος. Η στήριξη της αντιπολίτευσης στον Ερντογάν το βοήθησε να σταθεροποιήσει την εξουσία του ξανά μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα.

Απαγορεύτηκαν οι απεργίες των εργατών και εφαρμόστηκαν νέοι εργασιακοί νόμοι ο ένας μετά τον άλλον στη διάρκεια της κατάστασης πολιορκίας, που έγιναν μια λαμπρή ευκαιρία για τους καπιταλιστές. Έτσι, ο Ερντογάν μπορούσε να πει στα αφεντικά: “Είμαι ο καλύτερος υπηρέτης σας. Δε χρειάζεται να με ξεφορτωθείτε”.

Το ΤΚΡ υπενθυμίζει πως το κόμμα οργάνωσε διαδήλωση το Σεπτέμβρη του 2016 μετά την απόπειρα πραξικοπήματος. “Δε θα παραδοθούμε στις αντιδραστικές δυνάμεις, τον ιμπεριαλισμό και τους πραξικοπηματίες”, ήταν το μότο της συνάντησης. Με τη συμμετοχή διανοούμενων, δημοσιογράφων και χιλιάδων ανθρώπων, η διαδήλωση καλούσε το λαό για ανεξάρτητη οργάνωση ενάντια στο δίλημμα μεταξύ κυβέρνησης ΑΚΡ και της συμμορίας των γκιουλενιστών.

Το TKP λέει πως το κάλεσμα αυτό είναι επίκαιρο σήμερα, υπογραμμίζοντας πως κάθε φιλοαμερικανική, αντιδραστική, φιλοκαπιταλιστική, αλλά “πιο ελεγχόμενη” πολιτική διακυβέρνηση δεν μπορεί να είναι εναλλακτική στο καθεστώς Ερντογάν. Το κομμουνιστικό κόμμα συμπεραίνει πως η Τουρκία παραείναι πολύτιμη για να αφεθεί στα χέρια θρησκευτικών κοινοτήτων, αφεντικών και φιλονατοϊκών δυνάμεων.