Υποσιτισμός και στεγαστική κρίση στα αμερικανικά πανεπιστήμια
1 στους 3 φοιτητές στις ΗΠΑ αδυνατούν να καλύψουν επαρκώς τις διατροφικές και στεγαστικές τους ανάγκες, δείχνει νέα έρευνα σε 66 πανεπιστήμια της χώρας.
Τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνει ένα μεγάλο μέρος των φοιτητών στις ΗΠΑ αποτυπώνει έρευνα, η πρώτη στο είδος της, του πανεπιστημίου Temple και του εργαστηρίου HOPE του Ουισκόνσιν. Με βάση στοιχεία που συνελέγησαν από 43000 φοιτητές 66 δημόσιων και ιδιωτικών πανεπιστημίων (τα οποία στις ΗΠΑ ως γνωστών έχουν όλα δίδακτρα, διαφορετικού μεγέθους ασφαλώς), το 36% δεν τρέφεται επαρκώς κι ένα παρόμοιο ποσοστό δε διαθέτει διασφαλισμένη στέγη στη διάρκεια των σπουδών του. Αν και η το δείγμα δε σχεδιάστηκε ώστε να είναι αντιπροσωπευτικό του συνόλου του φοιτητικού πληθυσμού της χώρας, σαφώς ρίχνει φως σε ένα πρόβλημα που για χρόνια κρυβόταν κάτω από το χαλί, εκείνο της στεγαστικής επισφάλειας αλλά και του υποσιτισμού σημαντικού αριθμού φοιτητών. Σοκαριστικό είναι το στοιχείο ότι περίπου 1 στους 10 φοιτητές των κοινοτικών κολλεγίων στην έρευνα έχουν περάσει τον προηγούμενο μήνα μια ολόκληρη μέρα χωρίς φαγητό, ενώ στα πανεπιστήμια το ποσοστό ανήλθε στο 6%. Χιλιάδες φοιτητές τρώνε ένα γεύμα τη μέρα ή καταναλώνουν πολύ μικρές μερίδες. Το πρόβλημα στέγασης είναι ακόμα οξύτερο, καθώς 46% των φοιτητών κοινοτικών κολλεγίων και το 36% των φοιτητών πανεπιστημίου δυσκολεύεται να πληρώσει ενοίκια και λογαριασμούς. Περίπου ένας στους δέκα φοιτητές έχει κοιμηθεί σε καταφύγια ή άλλα μέρη που δεν προορίζονται για κατοικίες.
Τα στοιχεία της έρευνας, που σύμφωνα με τους υπευθύνους αποτυπώνουν απλώς μέρος των πραγματικών αριθμών, εναρμονίζονται με πρόσφατες έρευνες πανεπιστημίων για τους δικούς τους φοιτητές. Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας βρήκε ότι 40% των φοιτητών της πάσχουν από διατροφική ανασφάλεια ενώ στην πολιτεία του Ιλινόις, 35% των φοιτητών σε 4 πολιτειακά πανεπιστήμια υποσιτίζονται. Οι επιστήμονες αποδίδουν το φαινόμενο στην αυξανόμενη είσοδο φοιτητών από χαμηλά οικονομικά στρώματα, χωρίς να υπάρχει παράλληλη μέριμνα για τη διατροφή και διαμονή τους, αλλά και στα ολοένα αυξανόμενα κόστη διδάκτρων και διαβίωσης στα κολλέγια.
Μέχρι αρκετά πρόσφατα, οι διοικήσεις των πανεπιστημίων αρνούνταν να αναγνωρίσουν το πρόβλημα. Τα τελευταία λίγα χρόνια, ορισμένα πανεπιστήμια προσπαθουν να ανακουφίσουν το πρόβλημα, το οποίο βέβαια είναι συστημικό, όπως αναγνωρίζουν και οι ίδιοι οι ερευνητές. Κοινωνικά παντοπωλεία εντός πανεπιστημιούπολης, δωρεάν ή φθηνά γεύματα για άπορους φοιτητές, συνεργασίες με ΜΚΟ για διανομή φαγητού, αλλά και χορήγηση έκτακτων επιχορηγήσεων σε φοιτητές αντιμέτωπους με απρόσμενα έξοδα είναι κάποια από τα μέτρα ανακούφισης, που αδυνατούν να λύσουν στη ρίζα τους το ζήτημα. Οι οικονομικές δυσκολίες πλήττουν όπως είναι αναμενόμενο κυρίως φοιτητές από χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα, ωστόσο δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που και φοιτητές από μεσοαστικά στρώματα αδυνατούν να αντεπεξέλθουν, ειδικά όταν προκύπτουν ξαφνικές οικονομικές δυσκολίες στην οικογένεια ή δεν υποστηρίζονται επαρκώς από αυτή. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του τελειόφοιτου σήμερα Caleb Torres, που έχασε 3,5 κιλά την πρώτη χρονιά του στο πανεπιστήμιο, καθώς μετά το πρώτο εξάμηνο δεν είχε πια χρήματα για να τραφεί σωστά. Περνούσε ολόκληρη τη μέρα με ένα προμαγειρεμένο γεύμα ή περιπλανιόταν στην πανεπιστημιούπολη σε αναζήτηση εκδηλώσεων όπου προσφέρονταν δωρεάν σνακ ή γεύματα. Από μονογονεϊκή οικογένεια, δεν είπε τίποτε σε κανέναν, ειδικά στη μητέρα του “γιατί αρκετές στενοχωριές είχε στο κεφάλι της”. Η κατάστασή του βελτιώθηκε κάπως όταν νοίκιασε ένα δωμάτιο στο σπίτι ενός ζευγαριού γνωστού για τη βοήθεια που παρέχει σε άπορους φοιτητές.
Παρόμοια είναι η ιστορία της Έμμα Μοντέρο, δευτεροετής σήμερα, που δουλεύει σε τρεις δουλειές, ούτε όμως οι αμοιβές της από εκεί, ούτε οι υποτροφίες, οι έκτακτες χορηγίες και τα χαμηλότοκα δάνεια που λαμβάνει αρκούν για να καλύψουν το σύνολο των εξόδων της. “Δεν πεινάω ακριβώς, αλλά υπάρχουν μέρες που απλώς δε θα φάω”, λέει σε μια προφανή απόπειρα να μη δώσει μελοδραματικό τόνο στον προφανή υποσιτισμό της. “Σήμερα διστάζω κάπως να αγοράσω φαγητό, γιατί έχω λιγότερα από εκατό δολλάρια και πρέπει να πάω στο καθαριστήριο. Να πάω στο καθαριστήριο ή να φάω σήμερα; Αυτού του είδους τα διλήμματα έχω ν’αντιμετωπίσω”;
Με πληροφορίες από washingtonpost.com