Ζώνη “ελεύθερη από ΛΟΑΤΚΙ” το ένα τρίτο της Πολωνίας
Οι αποφάσεις δεν έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα, συμβάλλουν ωστόσο στην ενίσχυση του εχθρικού κλίματος ενάντια στα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, αφού συμπίπτουν με έξαρση της ομοφοβικής ρητορικής του κυβερνώντος συντηρητικού κόμματος Νόμου και Δικαιοσύνης (PiS), που κατηγορεί το ΛΟΑΤΚΙ κίνημα ως “ξένο στοιχείο” που απειλεί το πολωνικό έθνος και τις χριστιανικές του αξίες.
Οι αποφάσεις δεν έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα, συμβάλλουν ωστόσο στην ενίσχυση του εχθρικού κλίματος ενάντια στα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, αφού συμπίπτουν με έξαρση της ομοφοβικής ρητορικής του κυβερνώντος συντηρητικού κόμματος Νόμου και Δικαιοσύνης (PiS), που κατηγορεί το ΛΟΑΤΚΙ κίνημα ως “ξένο στοιχείο” που απειλεί το πολωνικό έθνος και τις χριστιανικές του αξίες.
Ο ηγέτης του κόμματος Γιάροσλαβ Καζίνσκι δεν είχε διστάσει να απευθυνθεί στους ΛΟΑΤΚΙ με το σύνθημα “Κάτω τα χέρια από τα παιδιά μας”, υπονοώντας πως συνιστούν κίνδυνο για τις νεαρές ηλικίες.
Το κύμα ομοφοβίας ενισχύθηκε περισσότερο μετά το Φλεβάρη του 2019, όταν ο νέος δήμαρχος Βαρσοβίας υιοθέτηση “ΛΟΑΤΚΙ χάρτα”, για την προστασία αυτής της ομάδας πολιτών από διακρίσεις. Τότε ήταν που άρχισαν δήμοι, κυρίως καθοδηγούμενοι από το PiS, αλλά και από “ανεξάρτητους” τοπικούς άρχοντες, να υιοθετούν κείμενα κατά των ΛΟΑΤΚΙ.
Επιπλέον, τα τελευταία δύο χρόνια, οι συντηρητικές δημοτικές αρχές προσπαθούν να απαγορεύσουν τα gay pride στις περιοχές τους, ως “κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια”, χωρίς επιτυχία, αφού οι απαγορεύσεις ως τώρα έχουν καταπέσει στα δικαστήρια. Δε λείπουν όμως οι βίαιες επιθέσεις ακροδεξιών στη διάρκεια αυτών των εκδηλώσεων, όπως πέρσι το καλοκαίρι στο pride του Μπιαλιστόκ.
Η φρασεολογία των ομοφοβικών ψηφισμάτων, διαφέρει ως προς τον τόνο, όχι όμως και ως προς τη στόχευση. Από τις πιο επιθετικές είναι εκείνη της απόφαση του Ρίκι, μιας πόλης 100 χλμ νοτιανατολικά της Βαρσοβίας, όπου γίνεται λόγος για “υπεράσπιση των παιδιών, της νεολαίας, των οικογενειών και των πολωνικών σχολείων από τη σεξουαλική εκτράχυνση και κατήχηση, που οδηγεί σε διάφορες παθολογίες που υπάρχουν ήδη σε δυτικές χώρες, όπως η αποδοχή της πορνογραφίας, της έκτρωσης, της σεξουαλικής εγκληματικότητας, της κρίσης της οικογένειας και πολλά άλλα”. Το ψήφισμα δε διστάζει να κατηγορήσει ακόμα και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας για “πρώιμη σεξουαλικοποίηση των παιδιών” και κάνει λόγω για “προώθηση της ομοφυλοφιλίας” στα σχολεία.
Οι πιο “ήπιες” εκδοχές ψηφισμάτων, αποφεύγουν τη ρητή αναφορά στους ΛΟΑΤΚΙ, κάνοντας λόγο γενικά για “προστασία της οικογένειας” και υπεράσπιση των παιδιών από “την ανηθικότητα”. Τα ψηφίσματα αυτά προβλέπουν και συγκεκριμένα μέτρα, όπως τη δυνατότητα να ελέγχουν εξωσχολικές δραστηριότητες που προσφέρονται από οργανώσεις κατά των διακρίσεων στα σχολεία και να ελέγχουν τη χρηματοδότηση αυτών των οργανώσεων από τους δήμους, ανάλογα με τον αν σέβονται τα “δικαιώματα της οικογένειας”.
Τα αποτελέσματα αυτής της αύξησης των διακρίσεων φαίνονται στη μαρτυρία ενός 38χρονου ομοφυλόφιλου από το Ρζέζοφ που κάνει λόγο για “συνεχή φόβο βίας, μαζί με μια αποπνικτική ατμόσφαιρα και λεκτικές επιθέσεις”, προσθέτοντας πως “ξέρεις ότι αν υπάρξει βία, θα εξαρτάσαι μόνο από τον εαυτό σου και οργανώσεις που δρουν σε άλλες πόλεις. Ξέρεις πως η αστυνομία θα θεωρήσει ασήμαντη τη βία για ομοφοβικούς λόγους”.
Με πληροφορίες από Balkan insight