Έχετε ξαναδεί τον Παπαχελά να “την πέφτει” στον πρόεδρο των ΗΠΑ;
Τι έγινε και ο Παπαχελάς δεν μπορεί να εμπιστευτεί τις ΗΠΑ; Γιατί ζητάει πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική της Ελλάδας και σχέσεις με Κίνα και Ρωσία;
Όταν γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς στην “Καθημερινή”, οι αναγνώστες του τον παρακολουθούν με προσοχή, γιατί έχουν την αίσθηση πως στα κρίσιμα ζητήματα εκφράζει την άποψη των ΗΠΑ και της εδώ πρεσβείας τους. Τι συμβαίνει όμως και ξαφνικά ο Παπαχελάς δεν μπορεί να εμπιστευτεί τις ΗΠΑ, όπως γράφει σε πρόσφατο άρθρο του;
Εκεί μαθαίνουμε περιληπτικά τα εξής:
Τα τεκταινόμενα στην Ουάσιγκτον θυμίζουν κακέκτυπο του House of Cards. Ο Τραμπ κάνει τραγικούς χειρισμούς, τον χαρακτηρίζουν παλινωδίες και ένα παρανοϊκό προσωπικό στιλ. Όλα αυτά ροκανίζουν την αμερικανική αξιοπιστία και επιρροή, και στην περίπτωση που επανεκλεγεί, η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη, “το τέλος της Δύσης, όπως την ξέραμε”. Όλοι οι σύμμαχοι των ΗΠΑ νιώθουν κάποια ανασφάλεια, ακόμα και το Ισραήλ -που είδε να αναγνωρίζεται ως επίσημη πρωτεύουσά του η Ιερουσαλήμ, επί Τραμπ.
Και το κερασάκι στο τέλος: η Ελλάδα έχει ανάγκη μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, συνεπώς αξιολογούνται ως θετικές οι στενές σχέσεις με την Κίνα και το restart με τη Μόσχα…
Δεν ξέρουμε αν ο Αλέξης Παπαχελάς θυμήθηκε τα νιάτα του στο Ρήγα Φεραίο, σίγουρα όμως δε γράφει τίποτα τυχαία, ως προσωπική γνώμη που δεν εκφράζει κάτι ευρύτερο. Και επειδή η στρατηγική μιας μεγάλης ιμπεριαλιστικής δύναμης δεν καθορίζεται ακριβώς από τα πρόσωπα ή το… παρανοϊκό στιλ κάποιου (ιδιότητα που κάποιοι απέδιδαν στον ηγέτη της ναζιστικής Γερμανίας για το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο), ακόμα κι αν γράφονται στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης τμημάτων της αστικής τάξης των ΗΠΑ με διαφορετικά συμφέροντα ή στο πλαίσιο έκφρασης άλλων συμφερόντων, έχουν την βαρύτητά τους και αναμένουμε να δούμε τι σημαίνουν στην πράξη, το επόμενο διάστημα…