Εδώ οι καλές παροχές! Εδώ τα καλά άλλοθι για την ήττα…
Ο Τσίπρας εγκαινιάζει την προεκλογική περίοδο, με προεκλογικές παροχές υπό αίρεση, και το επιτελείο του βρίσκει από τώρα μετεκλογικά άλλοθι, όπως η εκλογική ήττα του Τσώρτσιλ το 45’…
Το 15′ ο Σαμαράς έλεγε πως πάνω που έβγαινε η χώρα από το τούνελ, πάνω που άρχιζε να παίρνει φόρα για την ανάπτυξη, ήρθαν οι εκλογές και η αχαριστία του κόσμου να τον ρίξουν.
Ο Τσίπρας ήρθε στα πράγματα και το δικό του αφήγημα, τέσσερα χρόνια μετά, δεν είναι πολύ διαφορετικό. Πάνω που είχαμε κάνει τόσους κόπους και θυσίες και τώρα θα έπιαναν τόπο, πάνω που είχαμε βγει από τα μνημόνια, και άρχιζαν οι παροχές, η προοπτική κι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός, ήρθε η συντριπτική ήττα στις εκλογές. Που θέτει -λέει- σε αμφισβήτηση τη νομιμοποίηση των παροχών, για αυτό και δεν είναι βέβαιο πως θα ισχύσουν τελικά, αν χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Χτες ο πρωθυπουργός εγκαινίασε την προεκλογική περίοδο, ανακοινώνοντας την κατάργηση της μείωσης του αφορολόγητου, που είχε απορρίψει πριν τις εκλογές, στην πρόταση νόμου του ΚΚΕ. Προφανώς το διαπραγματευόταν με τους θεσμούς και τώρα το κέρδισε και το επαναφέρει. Και πού να φτάσουμε στην τελική ευθεία…
Ήδη πάντως, το κυβερνητικό επιτελείο αρχίζει να συμβιβάζεται με την ιδέα της επικείμενης ήττας -πανηγυρίζοντας παράλληλα γιατί δεν κατέρρευσε και παραμένει συστατικός άξονα του δικομματισμού- και εφευρίσκει νέα ωραία ιδεολογήματα κι αφηγήματα για να χρυσώσει το χάπι. Πχ ότι κι ο Βενιζέλος κι ο Τσώρτσιλ είχαν χάσει τις εκλογές, αφού είχαν κερδίσει έναν πόλεμο, όπως θυμίζει ο Βαξεβάνης…
Δεν ξέρουμε ποιον πόλεμο κέρδισε ο Τσίπρας, σίγουρα όμως παρουσιάζει κάποιες αξιοσημείωτες αντιστοιχίες με τον Τσώρτσιλ που λάνσαρε πρώτος πχ τον όρο “σιδηρούν παραπέτασμα” -αυτόν που συνυπέγραψε τις προάλλες σε κείμενο η ελληνική κυβέρνηση. Και η πολιτική τους έχει το ίδιο ακριβώς πρόσημο, στην υπηρεσία της άρχουσας τάξης.