«Είμαι μιας γενιάς που έζησε τι σημαίνει σοβιετικό μοντέλο και υπαρκτός σοσιαλισμός…»

Μπιστικοί…

Αποκαλυπτικός ο υπουργός των εφοπλιστών, Χρ. Στυλιανίδης, στη συζήτηση Ερώτησης για τα πανάκριβα ακτοπλοϊκά εισιτήρια. Σε μια αποστροφή της ομιλίας του είπε επί λέξει: «Αντιλαμβανόμαστε ότι με βάση τα οικονομικά δεδομένα του μέσου Ελληνα, υπάρχει ένα ακτοπλοϊκό εισιτήριο, ειδικά στα ταχύπλοα, που είναι υψηλό. Αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς, αλλά, από την άλλη, είμαστε αναγκασμένοι να λειτουργούμε μέσα στα πλαίσια των ευρωπαϊκών Οδηγιών, της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Καταλήγω σε αυτό γιατί είμαι μιας γενιάς που έζησε τι σημαίνει σοβιετικό μοντέλο και υπαρκτός σοσιαλισμός. Υπάρχει ενδεχόμενο, αν περάσουμε σε μια τέτοια λογική όπως εσείς υπονοείτε, να φτάσουμε στα σημεία να έχουμε πλαφόν για όλα, να ελέγχουμε την αισχροκέρδεια αλλά να μην έχουμε προϊόντα. Και εγώ δεν θα ήθελα ποτέ ως υπουργός Ναυτιλίας να δω νησιά να μην έχουν διασυνδεσιμότητα με την ηπειρωτική Ελλάδα και τα άλλα νησιά. Αυτό είναι το πρώτο και κύριό μου μέλημα, για αυτό και επιμένω στις άγονες γραμμές για τις οποίες αυξήσαμε τις ενισχύσεις από τα 90 εκατ. ευρώ στα 153 εκατ. ευρώ». Μαρτυριάρης ο υπουργός, ομολογεί αβίαστα ότι η πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ είναι κομμένη και ραμμένη στην υπεράσπιση της κερδοφορίας των εφοπλιστών.

… των εφοπλιστών

Τι μάθαμε λοιπόν – με δυο λόγια – από τον Στυλιανίδη; Οτι υπεράνω όλων είναι η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα των ομίλων, θεματοφύλακας των οποίων είναι το «θεσμικό πλαίσιο» της ΕΕ. Οτι το κεφάλαιο επενδύει μόνο εκεί που εξασφαλίζει το προσδοκώμενο μέγιστο κέρδος και γι’ αυτό κινδυνεύουν τα νησιά να μείνουν χωρίς ακτοπλοϊκή σύνδεση αν οι …πατριώτες εφοπλιστές δεν βγάλουν αυτά που περιμένουν από εισιτήρια, ναύλα και κρατικές επιδοτήσεις. Εξ ου και τα 130 εκατ. που πληρώνει από την τσέπη του ο λαός για τις λεγόμενες «άγονες γραμμές», πρόσθετα στο κόστος των εισιτηρίων. Τέλος, δεν ξέρουμε σε ποια χρονοκάψουλα ανέβηκε ο Στυλιανίδης, αλλά κάποιος πρέπει να του πει ότι το επίπεδο που είχε φτάσει στην εποχή του ο κοινωνικοποιημένος τομέας των συγκοινωνιών και των μεταφορών στην αχανή Σοβιετική Ενωση, στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, ούτε στα πιο τρελά του όνειρα δεν πρόκειται να το δει ο υπουργός, που έχει το θράσος να κουνάει το δάχτυλο στον λαό και να του υποδεικνύει να μη διαμαρτύρεται, για να μην τσατιστούν οι ακτοπλοϊκές εταιρείες και αφήσουν αμανάτι τα νησιά! Νισάφι πια με τις χυδαίες προκλήσεις και τον αντικομμουνισμό του κάθε μπιστικού των εφοπλιστών και της κυβέρνησής του.

Από τη στήλη “Από…μέρα σε…μέρα” του σημερινού Ριζοσπάστη