Ελληνοφρένεια: Αν ανεβάζεις κώλους – βυζιά, δεν έχουν αντίρρηση. Αν βάλεις κάτι για δικαιώματα, πέφτει μαύρο κατευθείαν

Η σημερινή Ελληνοφρένεια είναι από εκείνες τις εκπομπές που δε χάνονται. Ξεκινώντας από τη χτεσινή δήλωση της Πελώνη πως η Ελλάδα είναι μια “αστική δημοκρατία” (που δεν εκβιάζεται), πιάνει τα…. “συνταγματικά κατοχυρωμένα” δικαιώματα της ελεύθερης πληροφόρησης και διακίνησης ιδεών, και τη συστηματική λογοκρισία του Facebook που τα καταστρατηγεί. Και επαναλαμβάνει το κρίσιμο ερώτημα που ‘χε θέσει από χτες. Ποια είναι η θέση της κυβέρνησης για όλα αυτά; Την ενοχλεί που εξελισσόμαστε σε μια “δημοκρατία υπό προϋποθέσεις” αλά Τουρκία;

Η επίσημη άποψη της κυβέρνησης για την λογοκρισία που γίνεται καθημερινά στο Facebook για το κατέβασμα φωτογραφιών και κειμένων ποια είναι; Καταδικάζει; Επικροτεί; Έχει τοποθετηθεί για το πρωτοφανές αμόκ λογοκρισίας τριτοκοσμικής χώρας;

— ELLINOFRENEIA (@Ellinofreneia) March 1, 2021

Ο λογοκριτικός μηχανισμός του “ελεύθερου διαδικτύο” επεμβαίνει και πετσοκόβει κείμενα δημοσιογράφων, δικηγόρων, ιστορικών, ακόμα και πολιτικών φορέων. Λογοκρίνει τις φωτογραφίες φωτορεπόρτερ όπως ο Μάριος Λώλος, ο Λευτέρης Παρτσάλης και η Τατιάνα Μπόλαρη ή ο Σάββας Καρμανιόλας (που κατήγγειλε τη λογοκρισία των προηγούμενων), δημοσιογράφους όπως ο Χατζηστεφάνου, απειλεί και στέλνει ειδοποιήσεις σε σελίδες όπως το Press Project και η Κατιούσα πως οι αναρτήσεις τους παραβιάζουν τους “όρους της κοινότητας”.

Αυτό είναι λοιπόν ένα φιλελεύθερο καθεστώς του 21ου αιώνα, όπου δε σου επιτρέπεται να δεις καν τη φωτογραφία μιας συγκέντρωσης. Ο Θύμιος Καλαμούκης απευθύνεται στον κόσμο των αρίστων και τους απαντάει.

Με βάση τα δικά σας κριτήρια αυτό δεν είναι αστική δημοκρατία.
Με βάση τα δικά μου κριτήρια, αυτό ακριβώς είναι η αστική δημοκρατία.

Ένα ανελεύθερο καθεστώς περιορισμών, λογοκρισίας και καταστολής της ενημέρωσης, όταν ανεβάζεις κάτι που δεν τους είναι αρεστό. Ανελεύθερο καθεστώς, όταν σκεφτείς να το αμφισβητήσεις.

Όταν ανεβάζεις κώλους και βυζιά, δεν έχουν αντίρρηση. Όταν ανεβάζεις (κάτι για) δικαιώματα, πέφτει κατευθείαν μαύρο. Ωραίο αυτό το ξεβράκωμα του Ζούκεμπεργκ και των αξιών της αστικής δημοκρατίας, αυτή η ξεφτίλα της τάχα μου ελευθερίας, που επικαλούνται συνεχώς. Ωραία η σιωπή και η ανοχή κυβερνητικών στελεχών και φίλα προσκείμενων δημοσιογράφων. Όταν αυτά γίνονται στην Τουρκία, είναι θέμα για τον απολυταρχικό Ερντογάν, όταν γίνονται στην Ελλάδα, όμως, είναι Τρίτη μεσημέρι.

Και δεν είναι ο αλγόριθμος του Facebook, είναι συγκεκριμένο χέρι (σ.σ.: που λογοκρίνει), άριστο χέρι, με εμπειρία από τα μαύρα χρόνια του παρελθόντος. Ξέρουν πολύ καλά τη δουλειά τους,  απω΄ς κάποτε τηρούσαν τα προσχήματα.

Στη συνέχεια σχολιάζει το σύντομο ανέκδοτο περί ισονομίας (θα πέσει ο καφές του Χριστοφοράκου) και την έρευνα που (δεν) γίνεται από την Ασφάλεια στα κινητά και το lap-top του Λιγνάδη. Σημειώνει πως στην αστική δημοκρατία που ζούμε, μόνο διακρίσεις υπάρχουν. Και αναφέρει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα ψέματα της Νικολάου και ότι η Κούρτοβικ έπρεπε να στείλει εξώδικο για να ακουστεί σε ένα κανάλι -και αυτό, από τηλεφωνική γραμμή.

Κάποτε υπήρχε λίγη ντροπή, η άλλη άποψη, να ακουστεί κάτι, το άλλοθι της πολυφωνίας. Τώρα χάθηκε και αυτό. Ακούμε μόνο μια φωνή, μόνο μία άποψη, φιμώνεται η απέναντι πλευρά. Παρουσιαστές καλούν σχολιαστές και λένε ακριβώς τα ίδια. Ο παρουσιαστής λέει τα ίδια με τον σχολιαστή και τον συνδικαλιστή της αστυνομίας. Είναι περιττό όλο αυτό, θα μπορούσε να βγει και με έναν άνθρωπο μόνο το τρίωρο της εκπομπής, αντί να λένε τα ίδια. Μαζεύονται, γλείφουν την κυβέρνηση και συναγωνίζονται ποιανού τα σάλια είναι πιο πολλά. Παρκετέζες, που γυαλίζουν το πάτωμα. Αυτή την εικόνα δίνουν…

Στη συνέχεια της εκπομπής, ο Θύμιος λέει πως ο Κουφοντίνας έχει ήδη νικήσει, από μια άποψη, και δίνει “συγχαρητήρια” στην κυβέρνηση, γιατί στον δρόμο δε μαζεύονται οι “κλασικοί αναρχικοί” και οι οπαδοί της 17Ν, αλλά πολύ περισσότερος κόσμος που συμφωνεί με το αίτημα του απεργού πείνας.

Η εκπομπή κλείνει παραφράζοντας ένα “επικίνδυνο τραγούδι”, τον “Κεμάλ” του Χατζιδάκι, με μια μικρή “διασκευή” στο τέλος.

Καλημέρα Κεμάλ. Ο κόσμος αυτός θα αλλάξει!