«Δεν θέλετε να κάνετε απεργία; Απολύτως σεβαστό το δικαίωμά σας. Δεν κατάλαβα γιατί έχει δικαίωμα το ΠΑΜΕ να κλείνει διά της βίας την είσοδο μιας εταιρείας»…

«Δεν θέλετε να κάνετε απεργία; Απολύτως σεβαστό το δικαίωμά σας. Δεν κατάλαβα γιατί έχει δικαίωμα το ΠΑΜΕ να κλείνει διά της βίας την είσοδο μιας εταιρείας». Με κάτι τέτοιες χυδαιότητες ο υπουργός Εργασίας Αδ. Γεωργιάδης επιχειρούσε χτες να υπερασπιστεί το νέο χτύπημα στην απεργία, το οποίο περιλαμβάνεται στο αντεργατικό νομοσχέδιο. Και αναφέροντας το ΠΑΜΕ σε κάθε τρίτη λέξη, συνέχισε την κοροϊδία: «Οταν την απεργία την κάνουν οι εργάτες μιας εταιρείας, να την καταλάβω. Οταν την κάνει το ΠΑΜΕ όμως, που δεν δουλεύει στην εταιρεία;».

Προσπερνάμε τις μπαρούφες περί απεργιών που επιβάλλει τάχα το ΠΑΜΕ, αφού και ο ίδιος ξέρει καλά ότι απεργία χωρίς απεργούς μέσα στους χώρους δουλειάς δεν μπορεί να γίνει. Ομως και οι εργαζόμενοι, ειδικά εκεί που έχουν δοθεί μεγάλες απεργιακές μάχες, ξέρουν καλά ότι απέναντί τους βρίσκονται διαχρονικά οι κυβερνήσεις και το κράτος.

Οτι τα δικαστήρια δουλεύουν νυχθημερόν για να καθίζουν στο σκαμνί συνδικαλιστές, για απεργίες που έχουν αποφασιστεί ακόμα και ομόφωνα από τα σωματεία τους. Χαρακτηριστικές είναι οι απεργιακές κινητοποιήσεις στο λιμάνι του Πειραιά που βγαίνουν «παράνομες» κατά παραγγελία της εργοδοσίας, η οποία τώρα αποκτά και νέα όπλα με το εκτρωματικό νομοσχέδιο.

Το «δικαίωμα» στην απεργοσπασία, λοιπόν, θέλει να θωρακίσει η κυβέρνηση και όχι το «δικαίωμα στην εργασία». Αυτό μόνο οι εργαζόμενοι μπορούν να το υπερασπιστούν, με τον αγώνα τους και με όλες τις μορφές πάλης που οι ίδιοι επιλέγουν.

 

Αναδημοσιεύεται από την στήλη “Από…μέρα σε…μέρα” του σημερινού Ριζοσπάστη