Γιατί πρέπει όλοι να απεργήσουμε

 Γιατί η κυβέρνηση πρέπει να πάρει μαζική απάντηση από την οργανωμένη πάλη των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, να δυναμώσει ο αγώνας με όλες τις μορφές.

 Γιατί δεν πρέπει να περάσει η απογοήτευση, ο συμβιβασμός, η λογική ότι οι αγώνες δεν φέρνουν αποτελέσματα. Για να μην δώσουμε την ευκαιρία στην κυβέρνηση, στους επιχειρηματικούς ομίλους να τελειώσουν με ό,τι εργατικό δικαίωμα απέμεινε, να χτυπήσουν τη συλλογική δράση, τη συλλογική πάλη.

 Γιατί οι άνεργοι δεν έχουμε ούτε ένα πιάτο φαγητό. Δεν μπορούμε να ζήσουμε τις οικογένειές μας. Δεν μπορούμε να ζήσουμε με τα 300 ευρώ επίδομα ανεργίας. Είναι ζωτική ανάγκη να αυξηθεί το επίδομα ανεργίας και ο χρόνος επιδότησης και να το παίρνουν όλοι χωρίς προϋποθέσεις. Να καταργηθούν τα δουλεμπορικά γραφεία που εκμεταλλεύονται την ανάγκη μας για δουλειά.

 Γιατί παλεύουμε για πλήρη και σταθερή εργασία και όχι για ανακύκλωση της ανεργίας μέσω των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ.

 Γιατί δεν είμαστε επαίτες να ζούμε με “κοινωνικά μερίσματα” και άλλου τύπου τέτοιες “παροχές” που και προέρχονται απο το υστέρημα του λαού και δε λύνουν το πρόβλημα και μόνο στόχο έχουν να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού, ότι δήθεν ακολουθείται μια “αριστερή” φιλολαική πολιτική.

 Γιατί οι εργαζόμενοι δεν μπορούμε να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο για 300 και 400 ευρώ. Πώς ο εργαζόμενος, ο άνεργος θα βάλει πετρέλαιο για το χειμώνα; Δεν μπορούμε να ανεχτούμε την κατάργηση του κατώτερου μεροκάματου και των ΣΣΕ. Θέλουμε συλλογικές συμβάσεις και όχι ατομικές που μας οδηγούν να είμαστε ο κάθε ένας μόνος του απέναντι στην εργοδοσία.

 Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε κάθε μέρα με τη θηλιά της ανασφάλειας, αν θα πάμε το πρωί στη δουλειά και θα μας στείλουν στο λογιστήριο να πάρουμε την απόλυση και αυτή χωρίς αποζημίωση. Γι’ αυτό πρέπει να απαιτήσουμε σταθερή και μόνιμη δουλειά με πλήρη δικαιώματα. Να απαιτήσουμε καμιά απόλυση σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

 Γιατί θέλουμε να μπορούμε όταν ασθενήσουμε να έχουμε περίθαλψη δωρεάν και φάρμακα και όχι να πληρώνουμε  χαράτσια σε ιδιωτικά κέντρα.

 Γιατί οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι δεν ανεχόμαστε τις περικοπές στις συντάξεις, και τα επιδόματα. Συντάξεις απ’ τις οποίες σήμερα ζει μια ολόκληρη οικογένεια.

 Γιατί  οι συνταξιούχοι απαιτούμε την πλήρη και έμμεση αποκατάσταση της 13ης και 14ης σύνταξης.

 Γιατί δε θέλουμε να δουλεύουμε μέχρι τα βαθιά γεράματα.

 Γιατί η νέα περικοπή από τον κρατικό προϋπολογισμό για την κοινωνική ασφάλιση θα μειώσει κι’ άλλο τις συντάξεις και τις παροχές.

 Γιατί τα σχολεία δεν έχουν δασκάλους, δεν έχουν υποδομές. Δεκάδες παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων πετιούνται έξω από τα σχολεία, από την γνώση και πρέπει να διεκδικήσουμε να λυθούν άμεσα τα προβλήματα χωρίς οι εργαζόμενοι να αναγκάζονται να πληρώνουν χιλιάδες ευρώ από τον οικογενειακό προϋπολογισμό, που έτσι κι’ αλλιώς δεν τα έχουν γιατί τα έχουν καταληστεύσει η εργοδοσία και η κυβέρνηση.

Γιατί δε θέλουμε “παροχή συσσιτίων” στα παιδιά των σχολείων αλλά μόνιμη, σταθερή και με πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των γονέων ώστε να παρέχουν σωστή και υγιεινή διατροφή στα παιδιά τους.

 Γιατί λέμε ΟΧΙ στο όλο και πιο ασφυκτικό δέσιμο της χώρας στο άρμα του ΝΑΤΟ με την επέκταση και παραχώρηση νέων βάσεων στους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς  δολοφόνους των λαών που προωθεί η «αριστερή» κυβέρνηση.

 Γιατί θέλουμε άμεση επιστροφή όλων των στρατευμένων που υπηρετούν εκτός συνόρων κάτω από την Ευρωπαϊκή ή ΝΑΤΟική σημαία.

 Γιατί την ώρα που κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ένωση και τα μονοπώλια επιτίθενται και παίρνουν νέα μέτρα, την ίδια ώρα απλόχερα μέσω του προϋπολογισμού δίνουν στο κεφάλαιο νέες φοροαπαλλαγές, νέες μειώσεις στις εργοδοτικές εισφορές, περισσότερα κίνητρα στο όνομα των επενδύσεων κλπ.

 Γιατί η ιδιωτικοποίηση του νερού, της ενέργειας, της υγείας, της παιδείας, των μεταφορών, των λιμανιών θα φέρει νέα βάσανα στη ζωή όλων μας, με νέες αυξήσεις στα τιμολόγια, με χειροτέρευση των παρεχόμενων υπηρεσιών.

 Γιατί οι αυτοαπασχολούμενοι που η μπότα των επιχειρηματικών ομίλων τους κλείνει και τους στέλνει στην ανεργία είναι σύμμαχοι των εργαζομένων και πρέπει να δυναμώσει η συμμαχία της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τη νεολαία, τις γυναίκες.

 Γιατί δεν μπορούμε να αφήσουμε τη λύση των προβλημάτων μας σε ναζιστικές, φασιστικές, εγκληματικές οργανώσεις, στην Χρυσή Αυγή που είναι με τις μειώσεις μισθών, που είναι με τις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών, που φτιάχνει δουλεμπορικά γραφεία, που είναι με τους μεγαλοκλινικάρχες της ιδιωτικής υγείας. Γιατί δεν μπορούμε να ζούμε με την αυταπάτη ότι τέτοιες οργανώσεις μπορούν να τιμωρήσουν αντί για μας αυτούς που ευθύνονται για τα βάσανα μας.

 Γιατί δε σκύβουμε το κεφάλι και παλεύουμε μέσα σε αντίξοες συνθήκες κινδυνεύοντας να απολυθούμε, προσπαθούμε να οργανώσουμε τα ταξικά σωματεία σε όλους τους χώρους δουλειάς, κλείνουμε τα αυτιά μας σε όσους μιλάνε για χαμένους αγώνες ενώ οι ίδιοι κάθονται στους καναπέδες και σαμποτάρουν τους αγώνες (άραγε θα κατέβαιναν σε απεργία διαρκείας ενώ δεν έχουν τα κότσια να κάνουν μια 24ωρη;).

 Γιατί  θέλουμε την επαναφορά κάθε εργατικού και εργασιακού δικαιώματος που οι προηγούμενες κυβερνήσεις κατάργησαν με τα μνημόνια και η σημερινή συνεχίζει τα ίδια με την εφαρμογή, παράταση και ψήφιση νέων εφαρμοστικών νόμων.

 Γιατί  δε θέλουμε η λαϊκή κατοικία να περάσει στα χέρια του κεφαλαίου μέσω των πλειστηριασμών.

 Γιατί αντιστεκόμαστε στον κυβερνητικό αυταρχισμό και στην αστυνομική βία που προχωρά σε συλλήψεις συνδικαλιστών και πρωτοπόρων εργατών.

 Γιατί θέλουμε εργατικά κέντρα και σωματεία στο πλευρό των εργατών και όχι των εργοδοτών.

 Γιατί οι συνδικαλιστές οι δικοί μας δεν είναι οι Παναγόπουλος, Μητρόπουλος, Λυμπερόπουλος και όλοι αυτοί που πουλάν το συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά ο Χρήστος που απολύθηκε γιατί έφτιαξε εργασιακή επιτροπή στο χώρο δουλειάς του, η Μαρία που δουλεύει έξι μέρες χωρίς ρεπό στο κατάστημα, η Νίκη που είναι δηλωμένη 4ωρη και δουλεύει 8ωρο, ο Νίκος που είναι ανασφάλιστος, ο Πέτρος που βλέπει το μαγαζί του να κλείνει και ο Γιάννης που δε μπορεί να καλλιεργήσει τα χωράφια του.

 Γιατί το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, ούτε όπως τον προβάλει η κυβέρνηση (αλλά και άλλοι όψιμοι επαναστάτες) με σοσιαλδημοκρατικό μανδύα ούτε ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός της παραδοσιακής δεξιάς.

 Γιατί πρέπει να τους δείξουμε ότι κανένας αντιαπεργιακός νόμος της «αριστερής» κυβέρνησης δε θα περάσει.

Γιατί το μέλλον είναι η νίκη του αγώνα των εργατών.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΙΓΑΛΕΩ