Γιώργος Μαυρίκος – Ο Φιντέλ και το διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα της εργατικής τάξης

Δημοσιεύουμε την ομιλία του Γιώργου Μαυρίκου, επίτιμου Προέδρου της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ), στην εκδήλωση τιμής και μνήμης με αφορμή τα έξι χρόνια από τον θάνατο του ηγέτη της Κούβας Φιντέλ Κάστρο Ρους. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στις 25 του Νοέμβρη 2022, στον κινηματογράφο STUDIO new star art cinema (αναλυτικά δείτε εδώ).

Αγαπητοί φίλοι,

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,

Τη θεωρητική και ιστορικοπολιτική προσέγγιση για το Φιντέλ ήδη την ακούσαμε από τις εύστοχες ομιλίες που έδωσαν οι προηγούμενοι ομιλητές.

Επειδή θα ήταν βαρετό να επαναλάβω ειπωμένα λόγια, θα μου επιτρέψετε χωρίς παρεξήγηση να καταθέσω προσωπικές μαρτυρίες, σε περιστατικά και γεγονότα που στο μυαλό μου και στο κριτήριό μου αποδείχνουν στοιχεία μιας μεγάλης και ολοκληρωμένης επαναστατικής προσωπικότητας που δεν κατέχει τη μαρξιστική-λενινιστική θεωρία απλά και μόνο για να θυμίζει εντυπωσιακά τσιτάτα, αλλά την έχει σαν καθημερινό δημιουργικό οδηγό για δράση. Μια ολοκληρωμένη επαναστατική προσωπικότητα που πίστευε στον πρωτοπόρο, ηγετικό ρόλο της εργατικής τάξης και αυτή την πίστη του την αποδείκνυε έμπρακτα. 

Μέχρι τα δύο περιστατικά που θα αναφέρουμε γνώριζα, όπως σχεδόν όλοι, την πολύωρη και σπουδαία ομιλία που είχε κάνει στην έναρξη του 10ου Παγκόσμιου Συνδικαλιστικού Συνεδρίου που έγινε στην Αβάνα το 1982, αναδεικνύοντας τους ακατανίκητους αγώνες των εργαζομένων και των Λαών σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Η φωτογραφία με τον Φιντέλ στο βήμα του 10ου Παγκόσμιου Συνδικαλιστικού Συνεδρίου της ΠΣΟ υπάρχει στα γραφεία αμέτρητων συνδικάτων σε όλο τον κόσμο. 

Σταματάω όμως τα εισαγωγικά και πάμε στο …. Συνέδριο της ΓΣΕΕ που γίνεται στο ξενοδοχείο Νοβοτέλ, στην πλατεία Βάθης. Η Κουβανέζικη αντιπροσωπία ζητά να μας συναντήσει. Είμαστε έναν χρόνο μετά τις ανατροπές που έφεραν ανάποδα τον κόσμο. Ο κουρνιαχτός για το παγκόσμιο κοινό σπίτι, για το τέλος τάχα του Ψυχρού Πολέμου κλπ. έχει σκεπάσει τα πάντα. Στο διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα, ο ρεφορμισμός ζητά τη διάλυση της ΠΣΟ και την απορρόφησή της από τη Διεθνή των «Ελεύθερων» Συνδικάτων. Μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις της ΠΣΟ δηλώνουν την πρόθεσή τους να αποχωρήσουν. Η CGT Γαλλίας, η CGIL Ιταλίας πχ ζητούν τη διάλυση της ΠΣΟ και την προσχώρησή της στη Διεθνή των «Ελεύθερων» που ήταν και συνεχίζει να είναι μηχανισμός των μονοπωλίων και τυφλός υπηρέτης του ιμπεριαλισμού. 

Η συνάντηση έγινε στα Γραφεία της ΕΣΑΚ στη Μενάνδρου 44. Από την πλευρά μας παρόντες ήταν ο Γιάννης Επιτρόπου, Πρόεδρος της ΕΣΑΚ, αξέχαστος και σπουδαίος αγωνιστής, ελεύθερος σκοπευτής της ΟΠΛΑ και Μακρονησιώτης, και ο ομιλών. Ο Κουβανός συνδικαλιστής Λιονέλ Γκονσάλεζ, υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Κούβας, της ηρωικής CTC, μας ενημερώνει ότι η απόφαση του Φιντέλ είναι να μη διαλυθεί η ΠΣΟ και στην περίπτωση που η πλειοψηφία των οργάνων της ΠΣΟ αποφασίσει τη διάλυσή της, τότε οι Κουβανοί θα προχωρήσουν στην ανασύστασή της. Μας παρουσίασε την ανάλυσή τους για την κατάσταση και τα άμεσα καθήκοντα στο διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα και ζήτησε να συμπορευτεί η ΕΣΑΚ με τη γραμμή διατήρησης και ενίσχυσης της ΠΣΟ. 

Ο Γιώργος Μαυρίκος, επίτιμος Πρόεδρος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, ομιλητής στην εκδήλωση τιμής και μνήμης με αφορμή τα έξι χρόνια από τον θάνατο του ηγέτη της Κούβας Φιντέλ Κάστρο, στο STUDIO

Τώρα όλα ίσως ακούγονται απλά. Τότε δεν ήταν καθόλου απλά. Kαταναλώσαμε πολύ χρόνο και πολλές συζητήσεις μέχρι να καταλήξουμε στην ξεκάθαρη θέση και ξεκινήσουμε τις διμερείς συνδικαλιστικές επαφές για τη συγκρότηση διεθνούς συνδικαλιστικού μπλοκ ενάντια στη διάλυση της ΠΣΟ. Μέχρι που φτάσαμε να απευθυνθούμε ανοιχτά, δημόσια, στα μεγάλα συνδικάτα όλων των χωρών μελών της ΠΣΟ και να δηλώσουμε λίγο πριν από το Συνέδριο της ΠΣΟ στη Δαμασκό το 1994 ότι: 

«Σας υπογραμμίζουμε για μια ακόμη φορά ότι κανένας δεν έχει το δικαίωμα να καταστρέψει την ΠΣΟ. Υπάρχουν πολλά αγωνιστικά συνδικάτο που δε φοβούνται και που θα βοηθήσουν την ΠΣΟ να δυναμώσει. Είμαστε με αυτούς τους συντρόφους και μαζί θα δουλέψουμε για να κάνουμε την ΠΣΟ δυνατότερη. Όποιος θέλει, όποιος φοβάται, μπορεί να φύγει μαζί με τους Ιταλούς και τους Γάλλους. Οι πραγματικοί αγωνιστές θα μείνουν εδώ μαζί μας. Ο αγώνας συνεχίζεται ».

Στο Συνέδριο με οριακή πλειοψηφία αποκρούστηκαν οι διαλυτικές προτάσεις των ρεφορμιστών και άρχισε η δύσκολη προσπάθεια της ανασυγκρότησης. Έξι (6) χρόνια αργότερα, σαν αντιπρόεδρος τότε της ΠΣΟ, στην Αβάνα, στη δεξίωση που έδινε την Πρωτομαγιά η Κουβανική ηγεσία, όταν ο μεταφραστής είπε στον Φιντέλ ότι ο σύντροφος είναι από την Ελλάδα και Αντιπρόεδρος της ΠΣΟ, αφού ρώτησε τι κάνει ο Χαρίλαος, τραβά από το χέρι πιο κοντά του τον Πέδρο Ρος, Γενικό Γραμματέα της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Κούβας κι επίσης Αντιπρόεδρο της ΠΣΟ, και με αυστηρό τόνο μας εξήγησε σύντομα την ανάγκη ενίσχυσης της ΠΣΟ. Τέτοιος ήταν ο Φιντέλ. Με γνώση και αυθεντικό ενδιαφέρον για την κατάσταση της εργατικής τάξης και τους αγώνες της σε παγκόσμιο επίπεδο. 

Κι ένα ακόμη γεγονός που με εντυπωσίασε: Στην αίθουσα του «Συνεδριακού Μεγάρου» γίνεται το τακτικό Συνέδριο της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Κούβας: 4.500 αντιπρόσωποι, 35 διεθνείς συνδικαλιστικές αντιπροσωπείες και όλο το Υπουργικό Συμβούλιο. Τέσσερις μέρες κράτησε το Συνέδριο. Ο Φιντέλ δεν έφυγε από τη θέση του ούτε λεπτό. Ένας ομιλητής, εκπαιδευτικός, προτείνει να κλείσει ένα δημοτικό σχολείο σε ορεινό χωριό επειδή έχει μόνο έναν μαθητή. Ο Φιντέλ τον διακόπτει και του κάνει πολλές διευκρινιστικές ερωτήσεις: γιατί υπάρχει μόνο ένα παιδί, τι δουλειά κάνουν οι γονείς του κλπ. Κατεβαίνει από το βήμα ο ομιλητής εκπαιδευτικός και το προεδρείο καλεί στο βήμα τον Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών για να αναπτύξει το σκεπτικό με βάση το οποίο τα συνδικάτα τους ζητάνε να κλείσει το σχολείο αυτό. Η πρόταση της Ομοσπονδίας απολύτως αιτιολογημένη. Η συζήτηση φούντωσε, κράτησε πάνω από δύο ώρες. Όλοι οι ομιλητές στηρίζουν το σκεπτικό της Ομοσπονδίας αφού και το κόστος να πηγαίνει ο δάσκαλος καθημερινά 60 χιλιόμετρα ήταν μεγάλο και η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχονταν σε μια αίθουσα με ένα μαθητή κι ένα δάσκαλο ήταν υποβαθμισμένη. 

Μετά από τρεις ώρες συζήτηση όπου ο Φιντέλ δεν είχε πει κουβέντα, ανεβαίνει στο βήμα και λέει:

«Διαφωνώ με την πρόταση της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών και όλων των τοπικών καθοδηγητικών σας οργάνων και καταθέτω δική μου πρόταση στο Συνέδριο.»

Μίλησε δυο ώρες. Έκανε μια μοναδική ανάλυση για την ανάπτυξη της υπαίθρου μέχρι να διατυπώσει την πρότασή του να διατηρηθεί και να ενισχυθεί το σχολείο με εβδομαδιαίο μάθημα μιας ξένης γλώσσας, μάθημα υπολογιστών, προτείνοντας παράλληλα να δοθούν ευνοϊκά μόρια στο μαθητή αλλά και στις οικογένειες που θα εγκατασταθούν στην περιοχή για την καλλιέργεια της ξυλείας στις ορεινές ζούγκλες της περιφέρειας. Κλείνει δε, λέγοντας πως: 

«Η πρόταση της Ομοσπονδίας θα ήταν σωστή αν είμασταν απέναντι, στη χώρα των Ροκφέλερ, όμως είμαστε εδώ, στην Επανάσταση, και οι αποφάσεις μας πρέπει να μην το ξεχνούν αυτό ούτε στιγμή. Ζητώ λοιπόν από το Προεδρείο να βάλει τώρα σε ψηφοφορία τη δική μου πρόταση και την πρόταση της Ομοσπονδίας.»

Και βέβαια, σχεδόν παμψηφεί ψηφίστηκε η πρόταση του Φιντέλ. 

Αυτός ήταν ο Φιντέλ. Ανυπόταχτος, οραματιστής με πίστη στις αστείρευτες δυνάμεις των λαϊκών μαζών. 

Το 2016, στην τελική διαδήλωση της μέρας ταφής του Φιντέλ στο στάδιο του Σαντιάγκο ντε Κούμπα, είχα την τιμή, εκπροσωπώντας την Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία, να καταθέσω το χαιρετισμό μας, δηλώνοντας τον αιώνιο σεβασμό μας για ό,τι προσέφερε ο Φιντέλ με τη ζωή και τη δράση του προς την παγκόσμια εργατική τάξη στον αγώνα για τη χειραφέτησή της και την απαλλαγή της από τα καπιταλιστικά δεσμά. 

Και ήταν τιμή μεγάλη για την Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία να προσκληθεί και να συμμετάσχει μαζί με την πολύ στενή οικογένεια του Φιντέλ στην ταφή της τέφρας του που έγινε τα ξημερώματα της 4ης Δεκέμβρη 2016, στο Κοιμητήριο της Σάντα Ιφιχένεια στο Σαντιάγκο ντε Κούμπα. 

Αθάνατος στους αιώνες. 

Δείτε ακόμα:

“Φιντέλ για πάντα” στο STUDIO: Τιμούμε, Διδασκόμαστε, Εμπνεόμαστε, Συνεχίζουμε (ΦΩΤΟ)