Η πλατεία ήταν γεμάτη… – RED ALERT: Μήπως είδατε τη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ για την Πρωτομαγιά;

Η πλατεία ήταν γεμάτη. Εντάξει όχι με κόσμο, γιατί ήταν τρεις και το μικρόφωνο, και ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη, αλλά με το νόημα που έχει κάτι και όλα αυτά για τα οποία παλέψαμε, ξέρεις τώρα.

Η γραφειοκρατική κλίκα της ΓΣΕΕ είχε προϊδεάσει για τις ανεβασμένες αγωνιστικές διαθέσεις της, με την αφίσα για τη φετινή Πρωτομαγιά, το ταξικό πανανθρώπινο μήνυμα: είμαστε άνθρωποι και πρέπει να ζήσουμε!

Έκαναν λόγο και για 24ωρη απεργία, βεβαίως-βεβαίως, οπότε έψαχνες απεγνωσμένα με το βλέμμα να βρεις το κάλεσμα για την απεργιακή συγκέντρωση κάπου. Οπουδήποτε. Στα ψιλά γράμματα, ίσως; Σε κάποια γωνία; Στην πίσω πλευρά της αφίσας; Πουθενά…

Η εικόνα της Κλαυθμώνος σήμερα το πρωί ήταν αυτή -όπου τα πάντα είχαν ερημώσει από την 24ωρη απεργία της ΓΣΕΕ, ακόμα και η ίδια η ΓΣΕΕ που πήγε για αγωνιστικά τσίπουρα (τι θέλετε δηλαδή; να μη δουλέψει η εστίαση, τώρα που άνοιξε;).

Εδώ στην προσυγκέντρωση της ΓΣΕΕ. Μα δεν είναι κανείς κ δεν καλεί πουθενά. Το ίδιο λέμε pic.twitter.com/RNGmwjXje1

— sfyrodrepano (@sfyrodrepano) May 4, 2021

Στη Θεσσαλονίκη αντιθέτως η συγκέντρωση έγινε κανονικά, με πρωτοφανή όγκο και παλμό, και εργατικές μπάζεις που ξεχείλιαζαν από την πλατεία δίπλα στο ΕΚ της πόλης. Η αεροφωτογραφία από την ταράτσα -ή κάποιο μπαλκόνι- του ΕΚ είναι πραγματικά εντυπωσιακή, ωστόσο δεν αρκεί για να αναδείξει το μέγεθος της λαοθάλασσας. Όσο για τη μικροφωνική εγκατάσταση, έδινε έναν εξωτικό τόνο στη συγκέντρωση, χωρίς κανείς να αντιλαμβάνεται την χρηστική της αξία -ούτε η σημερινή ΓΣΕΕ έχει τέτοια άλλωστε.

Εδώ και η λαοθάλασσα από μια άλλη άποψη, με τους δημοσιογράφους να είναι οριακά περισσότεροι από τους εργατοπατέρες.

pic.twitter.com/vNxGl2mtcS

— Γιαννης (@kJteN37QuaLPHVp) May 4, 2021

Η ΓΣΕΕ αποδεικνύει ότι είναι ένας καταγέλαστος γραφειοκρατικός μηχανισμός, που μπορεί να αναπαράγει τον εαυτό του με εκλογική νοθεία και σωματεία σφραγίδες, αλλά δεν έχει την παραμικρή υπόσταση στο κίνημα και στον δρόμο. Γι’ αυτό και την περιφρονεί ακόμα και ο ΣΕΒ ως “κοινωνικό εταίρο”. Το πραγματικό δράμα για τους γραφειοκράτες δεν είναι πως τους γυρίζουν την πλάτη οι εργαζόμενοι και δεν έχουν την παραμικρή απήχηση στον πραγματικό κόσμο. Είναι πως δεν έχουν την παραμικρή χρηστική αξία για τους καπιταλιστές και τους βιομήχανους, ακριβώς γιατί δε συσπειρώνουν κανέναν και δεν αξίζουν τίποτα, ούτε ως διακοσμητικό στολίδι στον “κοινωνικό διάλογο”.