ΚΚΕ: Όταν η τηλεργασία στα χέρια του κεφαλαίου μετατρέπεται σε όπλο για μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων

Με το ξεκίνημα της πανδημίας στη χώρα μας, πολλοί εργαζόμενοι σε αρκετούς κλάδους, όπως των Τηλεπικοινωνιών, της Πληροφορικής, του Χρηματοπιστωτικού, επιστημονικών επαγγελμάτων κ.ά. βρέθηκαν μπροστά σε μια νέα κατάσταση και έμαθαν για τα καλά τι σημαίνει τηλεργασία.

Όχι μόνο γιατί αυτή μπήκε γρήγορα στη ζωή τους, αλλά κυρίως γιατί μπήκε κυριολεκτικά μέσα στο σπίτι τους.

«Για το καλό όλων μας»;

Εργοδοσία, διευθυντές, σύμβουλοι, στελέχη επιχειρήσεων και τραπεζών, στην αρχή προσπαθούσαν να «πουλήσουν» τη γενίκευση της τηλεργασίας στους εργαζόμενους ως ένα προσωρινό μέτρο λόγω της πανδημίας και της αποσυμφόρησης των κτιρίων.

Όμως, αμέσως μετά, έλεγαν ότι έπρεπε να είχε εφαρμοστεί εδώ και καιρό και ότι πρέπει όλοι να το δεχτούμε ως κάτι πρωτοπόρο.

Σήμερα, δύο μήνες μετά, η τηλεργασία φαίνεται ότι είναι πράγματι κάτι «πρωτοπόρο».

Όχι όμως προς όφελος των εργαζομένων, αλλά των εργοδοτών, οι οποίοι αξιοποιούν την τεχνολογία και την τηλεργασία ως εργαλεία τους για την αύξηση των κερδών τους, εντείνοντας την «ευελιξία» στη δουλειά και τη ζωή των εργαζομένων.

Η εργοδοσία με τη μαζική εφαρμογή της τηλεργασίας «γλυκάθηκε», γι’ αυτό ζητάει να επεκταθεί, αν και προβληματίζεται για τους όρους.

Ποιος επωφελείται από την καθιέρωση της τηλεργασίας;

Σε μια αστυνομική ταινία ή μυθιστόρημα, για να μπορέσεις να σκεφτείς τη λύση στο έγκλημα το πρώτο που σκέφτεσαι είναι «ποιος ωφελείται από αυτό».

Στην προκειμένη περίπτωση, το έγκλημα μπορεί να μην αφορά ταινία ούτε μυθιστόρημα, η υπόθεση όμως βγάζει μάτι.

Εδώ και χρόνια στην ευρωπαϊκή Συμφωνία – Πλαίσιο για την τηλεργασία αναφέρεται για λογαριασμό των μονοπωλίων ότι επιδιώκουν «να εκσυγχρονίσουν την οργάνωση της εργασίας, συμπεριλαμβάνοντας διευθετήσεις για την ελαστική εργασία, με στόχο τη βελτίωση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και την πραγματοποίηση της αναγκαίας ισορροπίας μεταξύ ευελιξίας και ασφάλειας». Δηλαδή, δουλειά και ζωή – λάστιχο.

Ο ΣΕΒ, επιχειρηματίες και τραπεζίτες ζητούν την καθιέρωση της τηλεργασίας επιτακτικά τα τελευταία χρόνια. Τώρα βρήκαν την ευκαιρία να την επιβάλουν και ζητάνε πλαίσιο για την εφαρμογή της.

Γι’ αυτό η κυβέρνηση της ΝΔ, από την πρώτη στιγμή, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, άνοιξε το δρόμο για την εφαρμογή της από τις επιχειρήσεις, μαζί με τις υπόλοιπες αντεργατικές διατάξεις, τις αναστολές συμβάσεων, την εκ περιτροπής εργασία, τις μειώσεις μισθών, την ενοικίαση εργαζομένων.

Γι’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να προλάβει τη ΝΔ στη νομοθέτηση της επέκτασης της τηλεργασίας, καταθέτοντας δέσμη μέτρων επί το αντιδραστικότερον.

Από το «θα λογαριαστούμε μετά» στην «εποικοδομητική αντιπολίτευση» προς όφελος του κεφαλαίου

Ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις προτάσεις του, όχι μόνο νομιμοποιεί αλλά και διευκολύνει την εργοδοσία στην εφαρμογή της τηλεργασίας!

Πλειοδοτεί για άλλη μια φορά στην επιδοματική πολιτική, ζητάει κατοχύρωση της επέκτασης του εργάσιμου χρόνου, αλλά με έλεγχο του «Εργάνη», πράγμα που κάνει δώρο άδωρο το δικαίωμα στην αποσύνδεση.

Για κερασάκι στην τούρτα, ζητάει να μπουν κάμερες μέσα στα σπίτια των εργαζομένων, αλλά… υπό προϋποθέσεις.

Οι ίδιοι που ως κυβέρνηση αποψίλωσαν από προσωπικό και αρμοδιότητες τις Επιθεωρήσεις Εργασίας, ζητάνε να γίνεται ηλεκτρονικός έλεγχος των ωρών εργασίας. Ομως, είτε με την ελεγχόμενη επέκτασή τους είτε όχι, η εντατικοποίηση θα χτυπάει «κόκκινο».

Οι ίδιοι που ως κυβέρνηση ενίσχυσαν τις «ελαστικές» μορφές απασχόλησης έρχονται να νομιμοποιήσουν το βάθεμά τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ παρά την προσπάθεια να δώσει φιλεργατικό άλλοθι στις μόνιμες επιδιώξεις του κεφαλαίου, ουσιαστικά βγαίνει μπροστά και μαζί με την κυβέρνηση της ΝΔ και το κεφάλαιο καλούν τους εργαζόμενους να δεχτούν την τηλεργασία πλασάροντας όλοι μαζί το αφήγημα πως «με την τηλεργασία δεν βγαίνουν κερδισμένες μόνο οι επιχειρήσεις αλλά και οι εργαζόμενοι»!!!

Η ίδια όμως η πραγματικότητα έρχεται να τους διαψεύσει

Γιατί: Η εργοδοσία από την τηλεργασία κερδίζει πάρα πολλά, όπως:

— Απρόσκοπτη λειτουργία της παραγωγής για την αύξηση των κερδών της

    –Μεγαλύτερη ευελιξία στα ωράρια, επέκταση του εργάσιμου χρόνου, διαθέσιμοι εργαζόμενοι

   — 24 ώρες το 24ωρο, μειωμένο λειτουργικό κόστος

   — Εντατικοποίηση, στον ίδιο χρόνο περισσότερη δουλειά με τον ίδιο μισθό

Την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι χάνουν πάρα πολλά, όπως:

  –Πιο εντατικό ξεζούμισμα με ωράρια – «λάστιχο», επέκταση και διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου

Πολλοί είναι οι εργαζόμενοι που καταλήγουν να δουλεύουν περισσότερες ώρες, πιο εντατικά, με μικρότερα διαλείμματα, με απλήρωτες υπερωρίες. Στην ουσία, περισσότερες ώρες απλήρωτης δουλειάς, που σημαίνει φθηνότεροι εργαζόμενοι – μεγαλύτερα κέρδη. Οι εργαζόμενοι δέχονται τηλεφωνήματα, e-mail εκτός ωραρίου, ακόμα και βραδινές ώρες ή Σαββατοκύριακα. Καταπατιούνται έτσι σε πολλές περιπτώσεις επιχειρησιακές ή κλαδικές συμβάσεις.

Σε πολλούς εργαζόμενους η εργοδοσία λέει: «Πάρε τον εξοπλισμό στο σπίτι». `Η τώρα το καλοκαίρι σε πολλούς θα πει: «Πάρτε τον και στην παραλία και στην άδεια των διακοπών», όπως κάνει ήδη σε μια σειρά κλάδων και χώρων δουλειάς. `Η «δούλεψε ακόμα και αν είσαι άρρωστος», ή ακόμα και στην άδεια λοχείας μιας νέας μητέρας, με το πρόσχημα ότι βρίσκεται στο σπίτι.

–Χάνονται τα όρια ανάμεσα στην ιδιωτική και επαγγελματική ζωή

Το σπίτι μετατρέπεται σε χώρο δουλειάς και οι εργαζόμενοι δουλεύουν εκεί που κανονικά θα έπρεπε να ξεκουράζονται, να έχουν προσωπική και ιδιωτική ζωή. Τα όρια ανάμεσα στον εργάσιμο και μη εργάσιμο χρόνο γίνονται όλο και πιο δυσδιάκριτα.

Πολλές φορές εργάζονται δίπλα στα παιδιά τους, που μπορεί κι εκείνα απλά να θέλουν να παίξουν ή δίπλα στο/στη σύζυγο, που μπορεί κι εκείνος/η να δουλεύει ή να κάνει τις δουλειές του σπιτιού. Δεν είναι αυτός γόνιμος χρόνος για να περνάει ένας εργαζόμενος με το παιδί του, δεν είναι αυτός που έχει ανάγκη το ίδιο το παιδί.

Όλη αυτή η κατάσταση έχει ως σοβαρό αποτέλεσμα να διαταράσσεται η οικογενειακή ζωή από την επαγγελματική.

— Σε συνθήκες που επιδεινώνονται, η υγεία και η ασφάλεια του εργαζόμενου γίνονται ατομική ευθύνη

Η εργοδοσία «πετάει» από πάνω της την υποχρέωση να εξασφαλίζει όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας των εργαζομένων (π.χ. γραφεία, ανατομική καρέκλα, οθόνες κατάλληλες κ.τ.λ.). Ετσι ο εργαζόμενος βρίσκεται ακόμα πιο εκτεθειμένος σε προβλήματα υγείας, όπως μυοσκελετικά, νοητική και οπτική κόπωση, που δεν αναγνωρίζονται πλέον ως επαγγελματικές ασθένειες. Οι υποδομές που αφορούν την ασφάλεια των χώρων δουλειάς γίνονται ατομική ευθύνη του εργαζόμενου στο σπίτι του.

–Επιβαρύνεται με μεγαλύτερο κόστος ο ίδιος ο εργαζόμενος

Το λειτουργικό κόστος που γλιτώνουν οι επιχειρήσεις – ρεύμα, κλιματισμός, σύνδεση ίντερνετ κ.ά. – το φορτώνονται οι εργαζόμενοι. Σε πολλές περιπτώσεις οι εργαζόμενοι δεν έχουν ούτε εταιρικό εξοπλισμό και χρησιμοποιούν το δικό τους! Και το όποιο κόστος μετακίνησης μπορεί να γλιτώνει ο εργαζόμενος, φαινομενικά, το δίνει τελικά αλλού! Ο κατάλογος της χασούρας μεγαλώνει!

–Ο εργαζόμενος αποξενώνεται και απομονώνεται

Είναι μακριά από τους συναδέλφους του, δυσκολεύει η άμεση συνεργασία, μπαίνουν περισσότερα εμπόδια στην κατανόηση του κοινωνικού χαρακτήρα της εργασίας, στη δημιουργία κοινωνικών δεσμών, στη συμμετοχή σε ομαδικές και κοινωνικές συζητήσεις, στην οργάνωση και διεκδίκηση.

— Ο εργαζόμενος διαχειρίζεται κι έχει την ευθύνη για τα προσωπικά δεδομένα των πελατών και τα δικά του!

Τόσες και τόσες συζητήσεις, διαλέξεις, meetings γίνονταν το προηγούμενο διάστημα για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, τα οποία τώρα αναιρούνται, μπροστά στην επιτακτική ανάγκη να εφαρμοστεί η τηλεργασία για να συνεχίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι απρόσκοπτα να βγάζουν κέρδη.

–Εφαρμόζονται ακόμα και «νέες – σύγχρονες» μέθοδοι ασφυκτικού ελέγχου κι αξιολόγησης των εργαζομένων, διαδικτυακής παρακολούθησής τους

Μπορεί φαινομενικά ο εργαζόμενος να μην έχει τον προϊστάμενο πάνω από το κεφάλι του, όμως όλες οι επιχειρήσεις έχουν και βρίσκουν τον τρόπο να πιέζουν για μεγαλύτερη απόδοση με περισσότερη και πιο εντατικοποιημένη εργασία. Και εδώ έρχονται και οι κάμερες που έχουν επιβάλει σε κάποιους κλάδους για να ελέγχουν τους εργαζόμενους!

Η πανδημία δεν είναι η αιτία, αλλά η αφορμή για την περαιτέρω εφαρμογή της τηλεργασίας. Από αυτήν, πάλι θα θησαυρίσουν επιχειρήσεις στους κλάδους όπου εφαρμόζεται και οι μόνοι χαμένοι θα είναι οι εργαζόμενοι.

Ευθύνες έχουν όλα τα άλλα κόμματα, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, για τη στάση που κρατάνε και οι δυνάμεις τους μέσα σε σωματεία, που είτε στηρίζουν και προωθούν την τηλεργασία είτε βλέπουν τις αρνητικές επιπτώσεις, αλλά ταυτόχρονα προωθούν δήθεν «ευνοϊκές ρυθμίσεις» στις επιχειρησιακές συμβάσεις.

Η λογική του δήθεν μικρότερου κακού είναι επικίνδυνη για τους εργαζόμενους. Με αυτήν τη στάση τόσα χρόνια οι εργαζόμενοι σε αρκετούς κλάδους έχουν δει να χάνονται μια σειρά από εργασιακά δικαιώματα, να γενικεύεται η «ευελιξία», να γίνονται ευθείες απολύσεις, μειώσεις μισθών, καταναγκαστικές «εθελούσιες» κ.ά.

Η οργάνωση της πάλης των εργαζομένων θα αχρηστεύσει τις παγίδες τους

Είναι γελασμένοι αν νομίζουν πως θα καταφέρουν να αποξενώσουν τους εργαζόμενους, να απομονώσουν τον έναν από τον άλλον. Τίποτα δεν μπορεί να μπει εμπόδιο στην ανάγκη των εργαζομένων για δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα. Τίποτα δεν θα εμποδίσει τους πρωτοπόρους αγωνιστές, τα σωματεία να συνεχίσουν να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους ώστε να έρχονται σε επαφή με τους εργαζόμενους, να τους ενημερώνουν, να οργανώνουν την πάλη του κινήματος.

Οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη να αντιπαλέψουν τα αντεργατικά σχέδια των εκμεταλλευτών, αρκεί να παλέψουν συλλογικά και οργανωμένα ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, που είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις και οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες του.

— Να καταργηθούν οι αντεργατικές διατάξεις και οι ΠΝΠ, που περιλαμβάνουν και την τηλεργασία

   –Καμία σκέψη για μονιμοποίησή της

   — Να διασφαλιστεί η επιστροφή όλων των εργαζομένων σε χώρους δουλειάς με όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειάς τους

Αξιοποίηση της τεχνολογίας και της επιστήμης προς όφελος του λαού

Τα νέα τεχνολογικά εργαλεία που ανέπτυξε η ανθρώπινη εργασία μπορούν να προσφέρουν πολλαπλά οφέλη και πλεονεκτήματα στους εργαζόμενους.

Αποκαλύπτουν τις αδιαμφισβήτητες δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για μείωση του χρόνου εργασίας και αύξηση του ελεύθερου χρόνου, για σταθερή δουλειά με δικαιώματα, για σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής.

Όσο παραμένουν στα χέρια των μονοπωλιακών ομίλων, ο σχεδιασμός και η αξιοποίησή τους θα γίνονται πάντα με γνώμονα το κέρδος, την ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων, όπως γίνεται και με την τηλεργασία.

Στον αντίποδα του σημερινού συστήματος, που συνταράσσεται από μια νέα βαθιά οικονομική κρίση, ο λαός μπορεί να χαράξει τον δρόμο για τη δική του κοινωνία, απαλλαγμένη από τον παρασιτισμό και την αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής.

Να μπει στον αγώνα για τη δική του, τη σοσιαλιστική κοινωνία, όπου οι εργαζόμενοι θα είναι αφέντες του πλούτου, των παραγωγικών μέσων, των τεχνολογικών και επιστημονικών επιτευγμάτων, για να μπορούν να τα θέτουν σε λειτουργία κι εφαρμογή με ενιαίο σχέδιο για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών και λαϊκών αναγκών.

Πηγή: Ριζοσπάστης