Μόνο οι εργαζόμενοι μπορούμε να τους χαλάσουμε τα σχέδια – Όλοι στην απεργία στις 10 Ιούνη

Το νομοσχέδιο της Νέας Δημοκρατίας για τις αλλαγές στο εργασιακό πλαίσιο είναι μια ολομέτωπη επίθεση στη ζωή κάθε εργαζόμενου. Δεν ανατρέπει μόνο το εργασιακό πλαίσιο ανατρέπει όλη τη ζωή των εργαζόμενων και των οικογενειών τους. Οι διατάξεις του είναι τέτοιες που δίνουν τη δυνατότητα στον εργοδότη να απασχολεί τον εργαζόμενο όποτε, από όπου και για όσο θέλει αφαιρώντας ταυτόχρονα από τον εργαζόμενο τη δυνατότητα να αντιδράσει.

Πυρήνα του νομοσχεδίου αποτελεί το γεγονός ότι αντιμετωπίζει τον εργοδότη και τον εργαζόμενο ως ισότιμα μέρη που μπορούν ελεύθερα και επί ίσοις όροις να διαπραγματευθούν και να συμφωνήσουν για τα πάντα παρακάμπτοντας νόμους, ΣΣΕ κλπ  Αυτό ουσιαστικά νομιμοποιεί την εργασιακή ζούγκλα που ζούμε. Μέχρι σήμερα τα δικαιώματα των εργαζόμενων καταστρατηγούνταν από τους εργοδότες παράνομα και όσοι εργαζόμενοι το αποδέχονταν το έκαναν υπό το φόβο της απόλυσης. Από εδώ και στο εξής με το νέο νομοσχέδιο ο εκβιασμός του εργοδότη θα νομιμοποιείται μέσω της ατομικής σύμβασης εργασίας που θα έχει και την υπογραφή του εκβιαζόμενου εργαζόμενου. Αυτό το πλαίσιο ο Χατζηδάκης προσπαθεί να το παρουσιάσει ως ελεύθερη επιλογή του εργαζόμενου. Είναι τέτοια τα ψέματα που έχουν ειπωθεί το τελευταίο διάστημα και τέτοια η αλλοίωση της πραγματικότητας που νομίζεις ότι βλέπεις κινηματογραφικό έργο.

Η κατάργηση του 8ώρου και οι απλήρωτες υπερωρίες παρουσιάζονται ως διευκόλυνση του εργαζόμενου που θα μπορεί να δουλέψει 10ώρα Δευτέρα ως Πέμπτη για να δει τα παιδιά την Παρασκευή. Δευτέρα ως Πέμπτη τα παιδιά του προφανώς δεν χρειάζεται να τα βλέπει, πάνε στον αυτόματο. Η υποκρίσια, όμως, και το ψέμα κορυφώνονται από τη στιγμή που στο ίδιο νομοσχέδιο προβλέπεται ότι για μια σειρά κλάδους καταργείται η Κυριακάτικη αργία. Δηλαδή, ο γονιός, που κατά το Χατζηδάκη, θα δουλεύει παραπάνω για να δει τα παιδιά του την Παρασκευή, τελικά δεν θα τα βλέπει ούτε το Σαββατοκύριακο!

Πέρα από τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, και την αμοιβή σε ρεπό, που χωρίς ίχνος ντροπής είπε ό άθλιος Χατζηδάκης το νομοσχέδιο έχει μια σειρά ακόμα εφιαλτικών διατάξεων.

1. 1. Λέει ο υπουργός και οι δημοσιογράφοι το αποδέχονται ότι το νομοσχέδιο έχει φιλεργατικές διατάξεις όπως η ρύθμιση της τηλεργασίας. Πρώτα από όλα η τηλεργασία είναι αντεργατική γιατί είναι μια ακόμη μορφή ευέλικτης απασχόλησης. Πέρα, όμως, από αυτό η ρύθμιση είναι στην ουσία νομιμοποίηση της απορρύθμισης αφού το νομοσχέδιο δεν θέτει κανένα περιορισμό για την εφαρμογή της ενώ ταυτόχρονα λέει ότι αν υπάρξει συμφωνία μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου (υπό τους γνωστούς εκβιασμούς) ο εργοδότης δεν υποχρεούται να δώσει ούτε καν τον εξοπλισμό στον εργαζόμενο! Επίσης, λέει ότι ο εργαζόμενος είναι υποχρεωμένος να τηρεί τα μέτρα υγείας και ασφάλειας και την εργατική νομοθεσία. Δηλαδή, αν ο εργαζόμενος υπό την απειλή του εργοδότη δεν τα τηρεί φταίει ο ίδιος!
2. 2. Αυξάνει το όριο των υπερωριών μειώνοντας παράλληλα την αμοιβή τους.
3. 3. Προβλέπει σπαστό ωράριο ακόμα και για μερικώς απασχολούμενους.
4. 4. Καταργεί την επαναπρόσληψη του εργαζόμενου σε περίπτωση που το δικαστήριο κρίνει μια απόλυση παράνομη υποχρεώνοντας τον εργοδότη να δώσει μια λίγο πιο αυξημένη αποζημίωση και αυτό με αστερίσκους και εξαιρέσεις.
5. 5. Καταργεί το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας μετατρέποντάς το σε ανεξάρτητη αρχή πετώντας από το υπουργείο Εργασίας την ευθύνη για όσα συμβαίνουν στο χώρο δουλειάς. Βλέποντας πώς λειτουργούν άλλες ανεξάρτητες αρχές πχ. ΕΕΤΤ, ΕΣΡ, ΡΑΕ κλπ, καταλαβαίνουμε όλοι πώς θα λειτουργεί και αυτή και πόσο θα υποβαθμιστεί, κι άλλο, η εφαρμογή της όποιας εργατικής νομοθεσίας στους χώρους δουλειάς
6. 6. Κάνει ακόμα πιο δύσκολη τη λήψη απόφασης για απεργία ενώ ταυτόχρονα ποινικοποιεί τον απεργιακό αγώνα αφού θεωρεί ποινικό αδίκημα την περιφρούρηση και την «άσκηση ψυχολογικής βίας» κατά απεργοσπάστη.
7. 7. Για μια σειρά κλάδους και επιχειρήσεις απαγορεύει στην πράξη την απεργία αφού προβλέπει ότι το προσωπικό ασφαλείας θα παρέχει τουλάχιστον το 33% της καθημερινής παρεχόμενης υπηρεσίας.
8. 8. Κάνει πολύ πιο εύκολες τις απολύσεις ακόμα και εκλεγμένων συνδικαλιστών ώστε να μην μιλάει κανείς μέσα στους χώρους δουλειάς
9. 9. Καταστρατηγεί τα καταστατικά των σωματείων αφού τους επιβάλλει συνεδριάσεις και εκλογές με ηλεκτρονικές διαδικασίες ενώ επιβάλλει και φακέλωμα σωματείων και συνδικαλιστών μέσω ηλεκτρονικών μητρώων
10. 10. Δυσκολεύει ακόμα πιο πολύ την υπογραφή ΣΣΕ αφού δίνει μια σειρά δυνατοτήτων στους εργοδότες να βάζουν εμπόδια είτε στη διαδικασία διαπραγμάτευσης είτε στην εφαρμογή μιας ΣΣΕ

Βέβαια, δεν πρέπει κανείς να ξεχνά ότι η Νέα Δημοκρατία αυτά τα μέτρα τα λαμβάνει πατώντας πάνω σε νόμους που ψήφισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις υιοθετώντας τις οδηγίες της Ε.Ε. και τους όρους των μνημονίων. Πιο χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι για το ζήτημα της διευθέτησης του χρόνου εργασίας έχουν νομοθετήσει στο παρελθόν και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Και να μεν μπορεί οι διατάξεις μέχρι σήμερα να προέβλεπαν διευθέτηση μέσα από ΣΣΕ ωστόσο επειδή το ίδιο έργο παίζεται εδώ και χρόνια, σιγά-σιγά ξηλώνεται το πουλόβερ. Ξεκίνησε η διευθέτηση μέσω ΣΣΕ, τώρα πάει στην ατομική σύμβαση και σε λίγα χρόνια, αν δεν αντιδράσουμε, θα νομοθετηθεί η μονομερής εφαρμογή της από τον εργοδότη όπως ζητάει σήμερα ο ΣΕΒ. Το ίδιο και με το απεργιακό δικαίωμα. Επέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ το 50%+1 έρχεται τώρα η ΝΔ να το κάνει ακόμα χειρότερο. Το ίδιο και με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Ξεκίνησε από τα 4ώρα και σήμερα φθάσαμε να είναι περίπου 20 διαφορετικές οι ελαστικές μορφές εργασίας και το νομοσχέδιο Χατζηδάκη να έρχεται και να προβλέπει ακόμα και σπαστό 4ώρο. 2ώρες το πρωι 2 το απόγευμα.

Από το κάδρο των ευθυνών δεν πρέπει να βγάζουμε και την άθλια πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που από την παθητική στάση απέναντι στα αντεργατικά μέτρα τα προηγούμενα χρόνια έχει περάσει, το τελευταίο διάστημα ειδικά μετά το συνέδριο των ΜΑΤ στο Καβούρι, στην ενεργό στήριξη της αντεργατικής πολιτικής. Άλλαξαν πίστα, όπως λέμε. Αφού για 8 μήνες έλεγαν ότι δεν ξέρουν τι λέει το νομοσχέδιο, βρίζοντας όσους αντιδρούσαν (ο Παναγόπουλος έχει χαρακτηρίσει γελοία την απεργία της 26^η Νοέμβρη), τώρα που έμαθαν, ζητάνε βελτιώσεις στο νομοσχέδιο. Ενώ οι εργαζόμενοι της χώρας είναι σε αναταραχή για όσα προβλέπει το έκτρωμα και συζητάνε το πώς μπορεί αυτό να μην ψηφιστεί, οι θλιβεροί της ηγεσίας της ΓΣΕΕ δεν θέτουν ως αίτημα την απόσυρση του νομοσχεδίου αλλά τη βελτίωσή του! Είναι τέτοια η αθλιότητά τους που ενώ δεν είχαν καμιά διάθεση για προκήρυξη απεργίας, κάτω από την πίεση των αποφάσεων 100άδων συνδικαλιστικών φορέων για απεργία στις 3/6, αποφάσισαν απεργία για τις 10/6 νομίζοντας ότι έτσι θα αποδιοργανώσουν τον απεργιακό αγώνα. Επειδή, όμως, οι ταξικές δυνάμεις που εδώ και μήνες έχουν πάρει πάνω τους την οργάνωση του αγώνα έχουν ως κύριο μέλημα την επιτυχία της απεργίας, τους χάλασαν τα σχέδια. Εκτίμησαν ότι ο στόχος της επιτυχίας της απεργίας υπηρετείται καλύτερα από την απόφαση για 10/6 αφού δεν θα παρατηρηθεί το φαινόμενο οι εργαζόμενοι να ρωτούν αν καλύπτονται ή όχι να απεργήσουν όπως γινόταν στις 26/11 και στις 6/5 όπου μια σειρά εργαζόμενων σε επιχειρήσεις και κλάδους δεν μπορούσαν να απεργήσουν γιατί δεν υπήρχε αντίστοιχη απόφαση από κλαδική ομοσπονδία, σωματείο ή εργατικό κέντρο με αποτέλεσμα πέρα από τη σύγχυση να αυξάνεται και ο αντικειμενικός φόβος του εργαζόμενου. Έτσι ρίχνουν όλες τις δυνάμεις τους για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή στην απεργία στις 10/6 με προοπτική κλιμάκωσης με νέα απεργία σε περίπτωση που η κυβέρνηση δεν αποσύρει το έκτρωμα.

Είναι ώρα αγώνα, είναι ώρα μάχης. Όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να εκφράσουν την εναντίωσή τους στο έκτρωμα Χατζηδάκη. Η 10η Ιούνη πρέπει να αποτελέσει μια απεργία – σταθμό. Μια απεργία που θα δώσει το έναυσμα για την αντεπίθεση του εργατικού κινήματος. Για να γίνει αυτό είναι αναγκαίο πέρα από τη συμμετοχή στην απεργία, οι εργαζόμενοι να έρθουν σε επαφή με τα σωματεία. Να εγγραφούν και να δυναμώσουν τη δράση τους. Ο σημερινός ιστορικά χαμηλός βαθμός οργάνωσης στα σωματεία επιτρέπει σε κυβερνήσεις, εργοδότες και εργοδοτικούς συνδικαλιστές να εφαρμόζουν τα σχέδια τους ερήμην των εργαζόμενων. Αυτό πρέπει να αλλάξει για να μπορέσουμε να ζήσουμε ανθρωπινά και όχι σαν σκλάβοι του 21^ου αιώνα.

10 Ιούνη όλοι στην απεργία – Όλοι στους δρόμους  – Όλοι  στα συνδικάτα

ΥΓ. Για την χυδαία επίθεση που εξαπέλυσαν οι δυνάμεις την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ΠΑΜΕ για την απόφαση μετάθεσης της ημερομηνίας της απεργίας από 3/6 σε 10/6 την απάντηση την πήραν, δυστυχώς, στην «απεργία» που μετέτρεψαν σε Happening στο λιμάνι του Πειραιά. Happening το οποίο έδωσε ευκαιρία να επιτεθεί όλος ο φασιστοφιλελέ εσμός (ΜΜΕ, trolls Κλπ) στο ΠΑΜΕ, γράφοντας ότι το ΠΑΜΕ οργάνωσε την απεργία, παρόλο που το ΠΑΜΕ δεν είχε καμία απολύτως σχέση. Το έκαναν αυτό γιατί το ΠΑΜΕ θεωρούν τον ταξικό πόλο που απειλεί το σχεδιασμό ΣΕΒ και κυβέρνησης. Ελπίζω όσοι οργάνωσαν το σημερινό φιάσκο να έμαθαν από το λάθος τους. Απεργία χωρίς απεργούς δεν υπάρχει. Αν, όμως, δεν έμαθαν, τότε την επόμενη φορά δεν θα είναι λάθος, θα είναι προβοκάτσια.