Όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει το Φεστιβάλ με ζωγραφιά…

Την πρώτη μέρα ο καιρός μας τα έκανε μούσκεμα. Ή μάλλον απείλησε να μας τα κάνει μούσκεμα και έτσι ματαιώθηκε η πρώτη μέρα του Εργατικού Φεστιβάλ, μολονότι οι καταιγίδες της ΕΜΥ δεν ήρθαν ποτέ. Τη δεύτερη μέρα, ο κόσμος είχε διάθεση παντός καιρού και γέμισε το Γεντί-Κουλέ, που ήταν ιστορικός τόπος μαρτυρίου για τους κομμουνιστές και χιλιάδες αγωνιστές-πολιτικούς κρατούμενους. Αλλά όταν κοιτάς από ψηλά, η μαγεία της εικόνας σε παρασέρνει και τίποτα από όλα αυτά δε φαίνεται…

Ο κόσμος υποδέχτηκε πολύ ζεστά το Δημήτρη Ζερβουδάκη, που ανταπέδωσε με απλά κι ανθρώπινα λόγια στη μνήμη όλων όσων μαρτύρησαν εκεί, αλλά και για το Κομμουνιστικό Κόμμα που αναδεικνύει τέτοιους χώρους και τη σημασία τους, με τις πρωτοβουλίες του.