Σωτ. Πουλικόγιαννης: Ο μόνος δρόμος για τους εργάτες είναι αυτός που συγκρούεται με το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του
Το ενιαίο Συνδικάτο είναι η απάντησή μας στα ενιαία αντεργατικά σχέδια της εργοδοσίας στον κλάδο, η οποία θέλει να ξεμπερδέψει μια για πάντα με τα δικαιώματά μας και τις κατακτήσεις μας, να επιβάλει σιγή νεκροταφείου σε κάθε χώρο δουλειάς, μικρό ή μεγάλο.
— Το Συνδικάτο μετρά πάνω από τρία χρόνια δράσης. Τι έχει πετύχει από τη συγκρότησή του μέχρι σήμερα;
— Το ενιαίο Συνδικάτο είναι η απάντησή μας στα ενιαία αντεργατικά σχέδια της εργοδοσίας στον κλάδο, η οποία θέλει να ξεμπερδέψει μια για πάντα με τα δικαιώματά μας και τις κατακτήσεις μας, να επιβάλει σιγή νεκροταφείου σε κάθε χώρο δουλειάς, μικρό ή μεγάλο.
Το Συνδικάτο μας όλα αυτά τα χρόνια όχι μόνο έβαλε σημαντικά εμπόδια σε αυτούς τους σχεδιασμούς, αλλά συγκρούστηκε αποφασιστικά με την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις που την υπηρετούν. Με τον αγώνα μας καταφέραμε να έχουμε ορισμένες κατακτήσεις, όπως και να αντιλαμβάνονται περισσότεροι εργαζόμενοι ότι ο μόνος δρόμος για τους εργάτες είναι αυτός που συγκρούεται με το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του. Με αυτόν τον προσανατολισμό δώσαμε τον πολύμηνο και πολύμορφο αγώνα με τον οποίο πετύχαμε την υπογραφή Τοπικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, με σημαντικές αυξήσεις και κατοχύρωση σημαντικών δικαιωμάτων. Με αυτόν τον προσανατολισμό παλεύουμε καθημερινά μέσα στους χώρους δουλειάς του κλάδου, ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία, στην απληρωσιά, στην ανασφάλεια.
Κάναμε προσπάθεια να παρέμβουμε σε κάθε μικρό ή μεγάλο πρόβλημα συναδέλφου, είτε αυτό αφορούσε εργασιακά ζητήματα, ασφαλιστικά είτε κάθε άλλη πτυχή της ζωής. Είναι άλλωστε στους όρους για την ανασύνταξη του κινήματος, που έχουμε θέσει μαζί με όλα τα Συνδικάτα και τις ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, ότι ένα Συνδικάτο πρέπει να έχει λόγο και δράση για όλες τις πλευρές που αφορούν στη ζωή της εργατικής οικογένειας και να μη μένει μόνο στα όρια του χώρου εργασίας.Στη λειτουργία μας αυτά τα τρία χρόνια, βέβαια, κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε μια σειρά από δυσκολίες, αντικειμενικές αλλά και υποκειμενικές. Πρώτο μας στοίχημα ως σωματείο ήταν η προσαρμογή της δουλειάς μας στα νέα καθήκοντα που έμπαιναν από την ίδια την ενοποίηση. Προσπαθήσαμε να συνεδριάζουμε συχνά, συζητώντας συνολικά την κατάσταση του κλάδου, να στηρίζουμε τις διοικήσεις των Παραρτημάτων του Συνδικάτου για να οργανώνουν την παρέμβασή τους στους χώρους δουλειάς σύμφωνα με ένα ενιαίο σχέδιο. Προσπαθήσαμε να κάνουμε βήματα στην καλλιέργεια ενιαίας αντίληψης με βάση τις ενιαίες ανάγκες, τα γενικά ενιαία συμφέροντα των εργαζομένων, κόντρα στις συντεχνιακές λογικές που προτάσσουν τις όποιες ιδιαιτερότητες ανά χώρο δουλειάς ή ειδικότητα.
Στους στόχους της ενοποίησης είχαμε βάλει εξαρχής την ανάγκη ισχυροποίησης του Συνδικάτου στους μεγάλους χώρους και γι’ αυτό προσπαθήσαμε να έχουμε ένα σταθερό σχέδιο παρέμβασης μέσα στους χώρους αυτούς.
Μετρήσαμε ορισμένα βήματα στους στόχους αυτούς, όμως έχουμε επίγνωση ότι έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε ακόμα, με τις ίδιες τις αρχαιρεσίες του Συνδικάτου να αποτελούν ένα σημαντικό σταθμό σε αυτήν την προσπάθεια.
— Ποια είναι τα βασικά ζητήματα που ιεραρχείτε ως Συνδικάτο από δω και πέρα;
— Ως προς τη λειτουργία του Συνδικάτου θα πρέπει να κάνουμε βήματα στο πώς υλοποιούμε τους σχεδιασμούς μας. Ορος γι’ αυτό είναι η πιο συλλογική οργάνωση της δουλειάς μας, η αξιοποίηση περισσότερων συναδέλφων μέσα από την οργάνωσή τους ανά χώρο δουλειάς, ειδικότητα ή επιχείρηση, η πλατιά συζήτηση κάθε σχεδίου δράσης ή πλαισίου πάλης.
Ενα πολύ σπουδαίο ζήτημα, παρακαταθήκη για το μέλλον, είναι η συμμετοχή και η ζύμωση με τα ιδανικά του αγώνα, της συλλογικής ταξικής πάλης, εκατοντάδων νέων συναδέλφων, οι οποίοι ουσιαστικά δεν έχουν καμία προηγούμενη πείρα από αγώνα. Είναι όρος για την ύπαρξη του Συνδικάτου, σε κάθε χώρο δουλειάς ή κατάρτισης να έρθουμε σε επαφή με τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης και να την εντάξουμε στον αγώνα. Είναι όρος για την ανασύνταξη συνολικά του κινήματος, πολύ περισσότερο αν αναλογιστούμε ότι τα περισσότερα αντιδραστικά μέτρα στοχεύουν με μεγαλύτερη ένταση στη νέα γενιά.
Στόχος και ιδιαίτερο καθήκον της νέας διοίκησης θα πρέπει να είναι η κατάρτιση σχεδίου στο πλαίσιο της πάλης για διεκδίκηση κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας σε όλη την Αττική. Μια Σύμβαση που, όπως παλιότερα, θα μπορεί να αποτελεί μαξιλαράκι ασφαλείας σε άλλες συμβάσεις, όπως η σύμβαση της Ζώνης, επιχειρησιακές συμβάσεις κ.ο.κ. Θα καλύπτει επίσης μια σειρά χώρων, όπως εργοτάξια, διυλιστήρια κ.λπ. που σήμερα δεν υπάρχει καμία σύμβαση και γίνεται πραγματική σφαγή.
— Γιατί είναι σημαντικό να υπάρχει μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στις αρχαιρεσίες του Συνδικάτου;
— Κριτήριο για την επιτυχία της μέχρι τώρα προσπάθειάς μας και των στόχων που βάζουμε για τη συνέχεια είναι η συσπείρωση των συναδέλφων στο Συνδικάτο. Κριτήριο είναι η συμμετοχή στις αρχαιρεσίες, το πόσο ενισχυμένο θα βγει το Συνδικάτο, να μη μείνει κανένας εργαζόμενος που δεν είναι μέλος του Συνδικάτου, κανείς που να μην έχει ψηφίσει.
Η ενίσχυση αυτή, με τη σειρά της, θα συμβάλει στις μάχες που θα δώσει το Συνδικάτο το επόμενο διάστημα. Μπορούν αυτές οι αρχαιρεσίες να αποτελέσουν ένα σταθμό που θα μας δώσει τη δυνατότητα τα επόμενα χρόνια να παλεύουμε με γνώμονα πάντα τα γενικά ενιαία συμφέροντα της εργατικής τάξης, κόντρα σε αυτά της εργοδοσίας, από καλύτερη σκοπιά. Οι εργαζόμενοι σε μια σειρά από χώρους, όπως μεγάλα ναυπηγεία, χαλυβουργίες, αμυντική βιομηχανία, «ΠΙΤΣΟΣ», έχουν τεράστια προβλήματα, που μόνο με ένα ταξικό ισχυρό Συνδικάτο, με Επιτροπές Αγώνα μπορούν να παλέψουν κόντρα στον εργοδοτικό – κυβερνητικό συνδικαλισμό που επικρατεί εκεί.
Τα σημάδια από τις 10 Γενάρη, οπότε ξεκίνησαν οι αρχαιρεσίες, είναι ενθαρρυντικά. Με όλες μας τις δυνάμεις, καθώς μάλιστα την περασμένη Τρίτη ξεκίνησαν οι ψηφοφορίες και στην Αθήνα, συνεχίζουμε μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας στις 24 Φλεβάρη, για να είναι πραγματικά μαζική η συμμετοχή των εργαζομένων του κλάδου.
— Οι αρχαιρεσίες πραγματοποιούνται παράλληλα με άλλες σημαντικές μάχες που δίνει το Συνδικάτο, με ιδιαίτερο στοιχείο την πάλη για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία. Πείτε μας δυο λόγια γι’ αυτό.
— Πριν από λίγες μέρες είχαμε ένα ακόμα θανατηφόρο εργατικό «ατύχημα» σε ναυπηγείο και την ίδια στιγμή με παρεμβάσεις του Συνδικάτου και εργαζομένων αναδείξαμε και καταγγείλαμε το γεγονός των εργασιών σε πλοίο όπου έχει εντοπιστεί αμίαντος, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία εκατοντάδων εργαζομένων.
Τα γεγονότα αυτά επιβεβαιώνουν ότι οι εργαζόμενοι εκτίθενται σε ολοένα και μεγαλύτερους κινδύνους για την υγεία, την ασφάλεια, ακόμα και τη ζωή τους στο χώρο δουλειάς. Η εργοδοσία αντιμετωπίζει ως «κόστος» τη λήψη μέτρων προστασίας, ως εμπόδιο στο καπιταλιστικό κέρδος, και γι’ αυτό είτε απουσιάζουν πλήρως είτε είναι ελλιπή. Την ίδια ώρα, εντατικοποιεί την εργασία επιδιώκοντας το μέγιστο κέρδος. Η έλλειψη μέτρων προστασίας και η εντατικοποίηση της εργασίας δημιουργούν έναν εκρηκτικό συνδυασμό, άκρως επικίνδυνο για τους εργάτες. Την κατάσταση επιβαρύνει ακόμα περισσότερο η σχεδόν παντελής απουσία ελέγχων από την πλευρά του κράτους. Πρόσφατο είναι εξάλλου το παράδειγμα του υπουργείου Εργασίας στην περίπτωση με τον αμίαντο, που κλιμάκιό του παρέκαμψε τη Μεικτή Επιτροπή Ελέγχου, στην οποία συμμετέχουν και εκπρόσωποι του Συνδικάτου, και έδωσε εντολή να συνεχιστούν οι εργασίες!
Οι εργαζόμενοι, με οργάνωση στα συνδικάτα, πρέπει ακόμα πιο αποφασιστικά να πάρουν στα δικά τους χέρια την υπεράσπιση της ασφάλειας και της ζωής τους στο μεροκάματο, διεκδικώντας ουσιαστικά μέτρα υγείας και ασφάλειας στην εργασία. Να δυναμώσει η σύγκρουση με την εργοδοσία και το κράτος της, για την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, που θωρακίζουν την ένταση της εκμετάλλευσης και λογαριάζουν ως «κόστος» την προστασία των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Για μας το ζήτημα της λήψης μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς μαζί με αυτό των Συλλογικών Συμβάσεων είναι από τα βασικά στα οποία θα εντείνουμε και θα αναπτύξουμε παραπέρα τις παρεμβάσεις μας.
