Έστειλα στο κόμμα δέκα μάρκα ακόμα… – Η συντροφική ανιδιοτέλεια και τα φιλελέ χάχανα

Καιρός να αφήσουμε λίγο τους εγωισμούς και να κοιτάξουμε τον εαυτό μας.

Κανείς δεν έχει αποδώσει τόσο συμπυκνωμένα τον τρόπο σκέψης των φιλελέδων, όσο ο Μοντεχρήστος από τον Ισοβίτη του Αρκά. Ίσως για αυτό ο τελευταίος προσχώρησε όψιμα (;) τελικά στο μπλοκ τους και κάνει τη μασκότ της κυβέρνησης, με ζήλο που θα ζήλευε και ο Βαγγέλης η αρκούδα από το Show Business.

Οι γνήσιοι φιλελέδες διαθέτουν αξίες, ιδανικά, ανιδιοτέλεια και μάλιστα σε πολύ καλές τιμές. Γνωρίζουν πολύ καλά πως στον κόσμο της θεσμοθετημένης ζούγκλας που λέγεται αγορά, τίποτα δε χαρίζεται, τα πάντα κατακτιούνται πωλούνται. Είναι έτοιμοι να κατευθύνουν τις ιδέες τους όπου και όπως θέλει ο εργοδότης τους, με τον ίδιο τρόπο που ένα λεφτόδεντρο θα έστρεφε τα κλαδιά του προς τον ήλιο. Και όταν βλέπουν μια πραγματικά ανιδιοτελή πράξη, χωρίς προσωπικό συμφέρον, τους είναι τόσο ξένη κι ακατανόητη ως έννοια, τους πιάνει νευρικό γέλιο.

Λίγα πράγματα όμως μπορεί να είναι πιο γλοιώδη από το φιλελέ χιούμορ. Ακολουθεί ενδεικτικά ένα μικρό δείγμα, από όσους σχολίασαν τη δική μας σχετική ανάρτηση για τα κόκκινα μεροκάματα που θα χαρίσουν στο κόμμα σύντροφοι από την Ξάνθη. Δυστυχώς ο φωστήρας που έγραψε πως έχει γνωρίσει προσωπικά την Κατιούσα στο ΦΒ, που είναι οδοντίατρος και κομμουνίστρια με δεξιά τσέπη, φρόντισε να σβήσει άμεσα την ανάρτηση της χρονιάς και δεν άφησε πειστήρια.

Για τη λεζαντα πηγαν. Σε 2-3 μερες θα ξαναγυρισουν στο φρεντο και στους στοχασμους.

— moSSa (@moSSa87253626) July 4, 2020

Αφιξη στο χωράφι στις 9.00
Στις 10.00 πρόγευμα
Στις 10.30 διάλειμμα για τσιγάρο
Στις 11.00 καφές και κρουασάν
Στις 11.30 διάλειμμα για τσιγάρο
Στις 12 φαγητό.
Στις 1.00 χέσιμο
Στις 1.30 διάλειμμα για τσιγάρο
Στις 2.00 σχόλασμα https://t.co/Gu4agEg6b6

— Πανος …ναι εγω. (@panosmacgyver) July 4, 2020

Καλά, το ξέραμε ότι είναι πρόβατα https://t.co/Vjbx76mzty

— eveporcelanosa (@EvePorcelanosa) July 4, 2020

Αν μπορούσαν θα καταργούσαν τις προσφορές στο κόμμα με ένα διάταγμα -όπως έκαναν στο παρελθόν με την ταξική πάλη και τώρα με τις διαδηλώσεις.

Το καλύτερο είναι πως αυτά τα λένε τα ίδια ακριβώς προφίλ και άτομα (το ένα δεν ταυτίζεται πάντα με το άλλο) που αύριο-μεθαύριο θα μας πουν να θυσιάσουμε κάποια μεροκάματα για το καλό της πατρίδας, της ανάπτυξης και του αφεντικού μας. Υπάρχει άραγε μεγαλύτερη αξία και ιδανικό από αυτό;