«Ετούτα τα παιδιά φτάνουν από πολύ μακριά, τραβούν πολύ μακριά…»
Αυτή είναι η ΚΝΕ. Αυτός είναι ο πρωτοπόρος και καθοδηγητικός ρόλος της στους αγώνες της νέας γενιάς. Σχολείο επαναστατών με μαθήματα για στάση ζωής ανυπότακτη, ταιριαστή στον κόσμο που θέλουμε να χτίσουμε. Πρωταγωνιστές σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη, οργανωτές και πρωτοπόροι, υπόσχεση ότι έτσι θα συνεχίσουμε με ακόμα πιο δυνατή Οργάνωση.
Αυτοί οι στίχοι του Γιάννη Ρίτσου, με τους οποίους έκλεισε την εισηγητική του ομιλία ο Νίκος Αμπατιέλος, γραμματέας του απερχόμενου Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ, ένιωθες να αντηχούν στο χώρο σε όλη τη διάρκεια του τριήμερου Συνεδρίου της Οργάνωσης. Μπορούσες να τους “διαβάσεις” στα νεανικά και αποφασισμένα βλέμματα των συνέδρων, ταιριαστή υπόκρουση στην εμπειρία και τη δράση του προηγούμενου διαστήματος που μεταφέρθηκε στο Συνέδριο, σου ερχόταν στο νου σε κάθε ομιλία που ενέπνεε τη σιγουριά για το μεγάλο βήμα στο μέλλον, με το ΚΚΕ.
Με αγωνιστική αισιοδοξία, συντροφικότητα, μα πάνω απ’ όλα βαθιά πίστη στην επαναστατική αλλαγή που έχει ανάγκη ο καιρός και η ιστορία. Με τον στόχο καθαρό, παρά τα σκοτάδια που απλώνει παντού η καπιταλιστική σήψη, με τη σπίθα να σιγοκαίει και να παραμένει αναμμένη, παρά τον καιρό που φυσάει κόντρα, παρά τις πιέσεις και τις αυταπάτες. Η άρνηση με τον συμβιβασμό και τον ρεαλισμό που τσακίζει τις ζωές των νέων ανθρώπων, «ανάσα» στα σάπια ιδανικά του συστήματος, διαβεβαίωση αγώνα για να “φουντώσει” η σπίθα.
Με τις εικόνες της τετραετίας που πέρασε να ζωντανεύουν ξανά. Οι αγώνες μας που συγκίνησαν, ενέπνευσαν, τράβηξαν κόσμο στην αδιαμφισβήτητα σωστή πλευρά της ιστορίας. Αυτή είναι η ΚΝΕ. Αυτός είναι ο πρωτοπόρος και καθοδηγητικός ρόλος της στους αγώνες της νέας γενιάς. Σχολείο επαναστατών με μαθήματα για στάση ζωής ανυπότακτη, ταιριαστή στον κόσμο που θέλουμε να χτίσουμε. Πρωταγωνιστές σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη, οργανωτές και πρωτοπόροι, υπόσχεση ότι έτσι θα συνεχίσουμε με ακόμα πιο δυνατή Οργάνωση.
Εκεί και οι ξένες αντιπροσωπείες από διάφορες περιοχές του κόσμου, εκεί που πέφτει το ίδιο σκοτάδι, να αναγνωρίζουν τις προσπάθειες της ΚΝΕ να φέρει το φως. Με τα ίδια όνειρα για μία κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση. Οι στίχοι του Άλκη Αλκαίου, η φωνή της Μαρίας Δημητριάδη: «Απόψε σμίξαν τις καρδιές μας σ’ έναν έστω στιγμιαίο συντονισμό ίδιες ελπίδες», επίκαιρες όσο ποτέ. Ο «Φλεβάρης 1848», σε σύνθεση του Θάνου Μικρούτσικου, στον Φλεβάρη του 2023. Και το συγκινητικό βίντεο που επιμελήθηκε η Επιτροπή Προπαγάνδας του ΚΣ της ΚΝΕ στην έναρξη του Συνεδρίου, με τον Θάνο να δηλώνει ότι θα είναι παρών, εδώ, μέχρι το τέλος, να γίνεται πράξη μέσα από το έργο του που συντροφεύει τον αγώνα μας…
Το πιο θερμό χειροκρότημα στους συντρόφους από την Τουρκία και τη Συρία. Ο ένας μετά τον άλλο στο βήμα, με τον πόνο και τα βάσανα του λαού τους να καθρεφτίζονται στη φωνή τους. Η συντρόφισσα από το Ισραήλ τυλιγμένη με την Παλαιστινιακή μαντίλα απευθύνει χαιρετισμό. Εδώ οι λαοί είναι πιασμένοι χέρι-χέρι, εδώ οι λαοί καλύπτονται από μία ζεστή συντροφική αγκαλιά. Εδώ Ρώσοι και Ουκρανοί σύντροφοι μακριά από ξένες σημαίες καταγγέλλουν τις αστικές τάξεις των χωρών τους, που τους οδηγούν στη σφαγή. Αυτές οι εικόνες είναι η δική μας σημαία.
Και με αυτή τη σημαία θα πορευτούμε, κρατώντας τη γερά. Συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο, βαδίζοντας στο αύριο που θα έχει την υπογραφή των ονείρων και της σπίθας που κρατάμε ζωντανή.
Με ΚΝΕ δυνατή παντού, βάζουμε τη σφραγίδα μας στους αγώνες της νέας γενιάς για τον ελπιδοφόρο σοσιαλιστικό κόσμο που έρχεται!
