Γ. Γκιόκας: Τι είναι οι καναλάρχες και χρειάζονται στήριξη; Αναξιοπαθούντες που πεινάνε; – Ζούμε έναν μιντιακό αυταρχισμό!

Στη σημερινή συζήτηση για τον καλλιτεχνικό-διαδικτυακό τρομονόμο του Λιβάνιου, πήρε τον λόγο από το ΚΚΕ ο Γιάννης Γκιόκας. Αλλά το πρώτο μέρος της συζήτησης ήταν αφιερωμένο στις καιρικές συνθήκες και τις ευθύνες της κυβέρνησης που βαφτίζει κάθε φαινόμενο ακραίο -ακόμα και μια χιονόπτωση μες στον χειμώνα. Όπως ακριβώς και στην πανδημία άφησε τον λαό χωρίς μέτρα προστασίας και υποδομές, ενώ το μοναδικό κυβερνητικό σχέδιο -απολύτως συνεπές με τη βασική λογική της- ήταν το “μένουμε σπίτι”. Τραγικό αποτέλεσμα της λογικής “κόστους-οφέλους” ήταν να κλείσουν εθνικές οδοί, κεντρικοί δρόμοι στην Αθήνα, να κόβεται το ρεύμα, να μένουν απροστάτευτοι μια σειρά εργαζόμενοι -κυρίως διανομείς. Ακόμα και το κλείσιμο της εθνικής οδού δεν έγινε για την προστασία των οδηγών, αλλά των εταιριών, που περιμένουν το επόμενο δωράκι-αποζημίωση από την κυβέρνηση.

Τα ίδια δωράκια περιμένουν και οι καναλάρχες από τη θρασύτατη κυβέρνηση που βλέπει την πανδημία ως ευκαιρία για να τους μπουκώσει με ζεστό, κρατικό χρήμα.

Τι είναι οι καναλάρχες και χρειάζονται στήριξη; Είναι αναξιοπαθούντες; Μήπως πεινάνε; Εφοπλιστές, μεγαλοβιομήχανοι, επιχειρηματίες και τραπεζίτες είναι. Γιατί πρέπει να τους χαρίσετε λοιπόν 3,5 εκ. ευρώ εν μέσω πανδημίας;

Με την ευκαιρία το ΚΚΕ κατέθεσε για τρίτη φορά την τροπολογία -που απορρίφθηκε τις δύο προηγούμενες- να είναι απολύτως δωρεάν οι ενημερωτικές καμπάνιες που αφορούν τη δημόσια υγεία, την πανδημία και τους εμβολιασμούς -χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα.

Ο Γιάννης Γκιόκας είπε ότι εκτός από τον αυταρχισμό των ΜΑΤ και της καταστολής, ζούμε έναν μιντιακό αυταρχισμό με την χειραγώγηση από τα ΜΜΕ, τόσο από τα ιδιωτικά, όσο και από την ΕΡΤ, που είναι διαχρονικός πυλώνας του. Το απέδειξε με τη στάση της απέναντι στους φοιτητές, λοιδωρώντας συστηματικά τις κινητοποιήσεις τους ως “εστίες μετάδοσης του ιού” και δεν τους έδωσε ποτέ βήμα να εξηγήσουν γιατί αντιδρούν, βρήκε όμως (όλως τυχαίως) έναν φοιτητή που υπερασπιζόταν τον νόμο και ήταν (πάλι όλως τυχαίως) στέλεχος της ΔΑΠ!

Ανέφερε επίσης συγκεκριμένη εκπομπή -επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ- όπου για να βγει εκπρόσωπος του ΚΚΕ, θα έπρεπε να αναστηθεί ο Λάζαρος! Δεν υπάρχει καμία κυβέρνηση που να μη χρησιμοποίησε την ΕΡΤ ως φερέφωνο για να λιβανίζει την πολιτική της. Γι’ αυτό είναι υποκριτική η τροπολογία του ΣΥΡΙΖΑ για τον τρόπο διορισμού της διοίκησης της ΕΡΤ, που δεν την είχε φέρει 4,5 χρόνια ως κυβέρνηση, ενώ μπαίνει και το ερώτημα γιατί πρέπει να είναι προϊόν παζαριών μεταξύ των ομάδων και να μην έχουν τον πρώτο λόγο οι ενώσεις των δημοσιογράφων και του πολιτισμού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συνολικές ευθύνες για το τηλεοπτικό τοπίο, γιατιί όταν έφερνε τον “νόμο Παππά”, αυτός έλεγε πως τα κανάλια είναι “σπορ για μεγάλα πορτοφόλια”.

-Ε λοιπόν, λουστείτε τώρα τα μεγάλα πορτοφόλια, όπως τα λουζόμαστε κι εμείς…, σχολίασε ο βουλευτής του ΚΚΕ. Όταν η ενημέρωση είναι στα δικά τους χέρια, θα την οργανώνουν με βάση τα δικά τους συμφέροντα. Δεν μπορεί να αποσπάται ως δικαίωμα και αγαθό απ’ το ζήτημα ποιος έχει την ιδιοκτησία των ΜΜΕ.

Στο τέλος ο Γιάννης Γκιόκας αναφέρθηκε στα επίμαχα άρθρα του μουσικού-διαδικτυακού τρομονόμου. Με βάση παρόμοιες διατάξεις στην Ευρώπη (πχ Ισπανία) έχουν συρθεί στα δικαστήρια ή αποκλειστεί από διαδικτυακούς τόπους πολλοί καλλιτέχνες.

Όσο για την ουσία της νέας διατύπωσης, που έφερε η κυβέρνηση για να ενσωματώσει την οδηγία, αναφέρεται ρητά στα έργα που υποκινούν βία και μίσος “κατά κοινωνικών ομάδων”, με τον βουλευτή του ΚΚΕ να σχολιάζει, κλείνοντας.

Εμείς θεωρούμε ότι ένα καλλιτεχνικό έργο πρέπει να καλλιεργεί την οργή, ακόμα και το μίσος αν θέλετε, ενάντια στον φασισμό, την εκμετάλλευση, την προσφυγιά, τους πολέμους και όλους αυτούς που δημιουργούν τέτοια φαινόμενα. Θα πρέπει να διεγείρει την οργή απέναντι στα φαινόμενα αδικίας και το σημερινό σύστημα.