Γιάννης Μακριδάκης – “Η ενίσχυση της Λαικής Συσπείρωσης και του ΚΚΕ, του μοναδικού ακρογωνιαίου λίθου της αντίστασης, είναι μονόδρομος”

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς είναι γνωστός τόσο για τα βιβλία του, όσο και για τις δημόσιες παρεμβάσεις του. Για κάποιους μπορεί να έρχεται ως έκπληξη η επιλογή του να συμπορευτεί σε αυτές τις εκλογές τοπικής διοίκησης με τις δυνάμεις της ΛΑΣΥ στη Χίο, που αποτελεί ως γνωστόν έναν από τους βασικότερους άξονες αναφορές στη ζωή και το έργο του.

Η έκπληξη πράγματι είναι δικαιολογημένη, καθώς στο παρελθόν ο συγγραφέας είχε εκφραστεί με κάθε άλλο παρά κολακευτικό τρόπο για το ΚΚΕ, αλλά και για τη Λαϊκή Συσπείρωση του νησιού. Στις προηγούμενες τοπικές εκλογές ο Γιάννης Μακριδάκης είχε αναφερθεί απαξιωτικά στη ΛΑΣΥ, λέγοντας πως δε θα ασχοληθεί με την παράταξη του ΚΚΕ, αφού “δεν ασχολούνται οι του ΚΚΕ με την κοινωνία, αλλά μόνο με την κοινωνία του ΚΚΕ”, προκαλώντας την απάντηση του επικεφαλής της παράταξης κι εκ νέου υποψήφιου δημάρχου Χίου Μάρκου Σκούφαλου, που αναρωτιόταν μεταξύ άλλων αν είναι “κοινωνία του ΚΚΕ” μια σειρά κοινωνικοί αγώνες στους οποίους είχε συμμετάσχει και ο ίδιος ο Μακριδάκης το προηγούμενο διάστημα.

Ο Μακριδάκης βέβαια, όπως αναφέρει σε παλιότερή του συνέντευξη, είχε ψηφίσει και σε νεαρότερη ηλικία το κόμμα κάποιες φορές “από αντίδραση περισσότερο” όπως τονίζει. Στη συνέχεια παρασύρθηκε κι εκείνος για κάποιο διάστημα από τις σειρήνες του Σύριζα, ψηφίζοντας Τσίπρα “μόνο μια φορά” το 2012, όπως τονίζει. Είναι γνωστό ότι σύντομα απομακρύνθηκε από αυτόν, κάτι που είχε προκαλέσει την πικρία αρκετών ανθρώπων στον περίγυρό του, όπως φαίνεται κι από το κείμενό του “Προς πρώην συναγωνιστές”, που δημοσίευσε το 2013.

Στα χρόνια που πέρασαν δείχνει να εκτίμησε τη συνέπεια των κομμουνιστών, χωρίς να ταυτίζεται μαζί τους ιδεολογικά, Εξάλλου, από την ίδια πρόσφατη συνέντευξη βλέπουμε να θεωρεί το Μαρξ κάτι σαν εχθρό της φύσης, μια κατηγορία που μετρά δεκαετίες βέβαια, και να συγχέει τη σκέψη του με εκείνη του αστικού διαφωτισμού, ή τουλάχιστον αυτού που ο ίδιος αντιλαμβάνεται ως τέτοιο.

Από την άποψη αυτή η στήριξή του στα ψηφοδέλτια της ΛΑΣΥ καθίσταται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα, αφού δείχνει πως η απαρέγκλιτη αγωνιστική στάση των κομμουνιστών και των αγωνιστών που τον απαρτίζουν, μπορούν να κερδίσουν καλοπροαίρετους ανήσυχους πολίτες, παρά τις σοβαρές ενίοτε ενστάσεις ή ακόμα και τις αντεγκλήσεις. Ο Μακριδάκης εξάλλου είναι μόνο ένα από τα αρκετά παρόμοια παραδείγματα το τελευταίο διάστημα, δείχνοντας ότι η τάση είναι υπαρκτή, ανεξάρτητα από την τελική εκλογική της αποτύπωση και κυρίως την έκταση και το μεσομακροπρόθεσμο βάθος της.

Ακολουθεί η δήλωση στήριξης από το σημερινό Ριζοσπάστη:

«Η επέλαση του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στην κορύφωσή της παγκοσμίως. Αυτό έχει ως συνέπεια την πλήρη απαξίωση της ανθρώπινης ζωής και των φυσικών πόρων, που καθίστανται πλέον αναλώσιμα γρανάζια και προϊόντα κατανάλωσης αντίστοιχα, για τη λειτουργία μιας μηχανής ασύδοτου οικονομικού πλουτισμού των ολίγων, μέσω πολέμων, βίαιης φτωχοποίησης των λαών και καταστροφικής απομύζησης του οικοσυστήματος.

Στην Ελλάδα ζούμε αυτή την κορύφωση στο πετσί μας και οι πολιτικές που εφαρμόζονται όλα αυτά τα χρόνια, καθώς και ο τρόπος με τον οποίον εφαρμόζονται, η απαξίωση δηλαδή της δημοκρατίας, η πολιτική αναξιοπρέπεια και ανηθικότητα που έχουν γίνει πλέον απροκάλυπτες, επηρεάζουν και διαμορφώνουν καταλυτικά την κοινωνία και την προσωπική ζωή μας, έχουν δε ως κορωνίδα των τρομακτικών συνεπειών τους την επανεμφάνιση και σταδιακή εγκαθίδρυση του ναζισμού, όπως συμβαίνει διεθνώς.

Κατά τη γνώμη μου, οι πολίτες που έχουν συναίσθηση του χρέους τους απέναντι στην ιστορία, στον άνθρωπο, στον πολιτισμό και στο φυσικό περιβάλλον, δεν έχουν πλέον κανένα περιθώριο πολιτικής αδράνειας και απουσίας, απεναντίας έχουν χρέος να υπερασπιστούν ενεργά και να διεκδικήσουν δυναμικά την κοινωνική συνύπαρξη και πολιτική, τον σεβασμό της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας, τη συνετή συλλογική διαχείριση των φυσικών πόρων και την ανάπτυξη με έργα μικρής κλίμακας και με σεβασμό στο φυσικό κεφάλαιο και στον υλικό και άυλο πολιτισμικό πλούτο που συνθέτουν την ιδιαίτερη ταυτότητα κάθε λαού και τόπου.

Η προσωπική μου εκτίμηση για τις επερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές είναι ότι η ενίσχυση των ψηφοδελτίων της “Λαϊκής Συσπείρωσης”, που απαρτίζονται από συμπολίτες ενεργούς στους κοινωνικούς αγώνες και υποστηρίζονται από το μοναδικό άτεγκτο κοινοβουλευτικό κόμμα και επίσης μοναδικό πλέον ακρογωνιαίο λίθο της αριστεράς και της αντίστασης στον εκφασισμό και την πολιτική ευτέλεια στην Ελλάδα, το ΚΚΕ, είναι μονόδρομος».