Γρηγόρης Χαραλαμπίδης: “Ο δήμαρχος δεν πρέπει να είναι αμορτισέρ που απορροφά τους κραδασμούς για την Κεντρική Διοίκηση”

Συναντήσαμε τον υποψήφιο δήμαρχο της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Γαλάτσι και συζητήσαμε μαζί του εν όψει των δημοτικών εκλογών. Μας μίλησε για τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στην Τοπική Διοίκηση -και όχι αυτοδιοίκηση πλέον- το ρόλο που μπορεί να παίξει μια κόκκινη δημοτική αρχή, για τα τοπικά προβλήματα του Δήμου και πώς συνδέονται με το γενικό πολιτικό πλαίσιο. Σε τελική ανάλυση το βασικό ζήτημα δεν είναι μόνο να φτιαχτεί μια πλατεία -αν και αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κεντρική πλατεία στο Γαλάτσι- αλλά ο κόσμος που θα συγκεντρώνεται σε αυτήν: αν θα είναι εργαζόμενοι με δικαιώματα, συνταξιούχοι με αξιοπρέπεια κτλ ή όχι. Οι λεπτομέρειες και η συνέχεια στην ενδιαφέρουσα συζήτηση που ακολουθεί.

-Τι φέρνει ο Κλεισθένης στην Τοπική Διοίκηση;

-Ο Κλεισθένης συνεχίζει ό,τι ξεκίνησαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με Καποδίστρια και Καλλικράτη. Σημαίνει εξειδίκευση των αντιλαϊκών μέτρων που παίρνονται στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό. Το τυράκι είναι η απλή αναλογική, γιατί αποπροσανατολίζει σχεδιασμένα τη συζήτηση, κρύβει την ουσία της αντιλαϊκής πολιτικής στους δήμους. Εμείς έχουμε δώσει αγώνες σαν κόμμα για την απλή αναλογική και την ισοτιμία στην ψήφο, αλλά λέμε στους Γαλατσιώτες να δουν την ουσία, όχι μια τροπολογία. Ήδη από τώρα έχουν ξεκινήσει οι συναλλαγές των υποψηφίων, εν όψει των εκλογών. Ξηλώνει περαιτέρω ό,τι είχε απομείνει από το θεσμό της άλλοτε Τ.Α. Με μια σειρά μηχανισμούς (οικονομικό παρατηρητήριο, υπαγωγή της κατάρτισης των προϋπολογισμών στο μεσοπρόθεσμο κλπ) δημιουργεί ένα επιπλέον, στο ήδη υπάρχον, ασφυκτικό πλαίσιο.

-Μπορεί η απλή αναλογική να δυσκολέψει μια κόκκινη δημοτική αρχή που δε θα έχει πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο;

-Εκεί θα παίξει ρόλο το λαϊκό κίνημα. Στους δήμους που πλειοψηφούμε, πολλές προτάσεις περνάνε ομόφωνα. Ένας βασικός λόγος είναι η κατεύθυνση αυτών των αποφάσεων, ο άλλος είναι η λαϊκή πίεση. Ποιος θα τολμήσει να καταψηφίσει τη μείωση των τελών, την διεκδίκηση μιας πλατείας ή την δημιουργία ενός παιδικού σταθμού;

-Λένε πως οι δήμοι παίρνουν πολλές αρμοδιότητες και οι δήμαρχοι γίνονται σα μικροί πρωθυπουργοί.

-Η ΚΕΔΕ ζητούσε αρμοδιότητες στο πλαίσιο της «αποκέντρωσης». Εμείς λέγαμε πως με αυτούς τους όρους, μόνο ενάντια στο λαό θα αποβεί αυτή η παραχώρηση, γιατί οι αρμοδιότητες δε χρηματοδοτούνται. Χρυσώνεται το χάπι με μικρά κονδύλια, που μετά εγκαταλείπονται και μένει η αρμοδιότητα. Πχ οι παιδικοί σταθμοί, που παραχωρήθηκαν υποχρεωτικά στους δήμους. Όταν εγκαταλείφθηκε η χρηματοδότηση, επιβλήθηκαν τροφεία -συμβολικά στην αρχή με 500 δρχ, 1,5 ευρώ σημερινά λεφτά- η κερκόπορτα είχε ανοίξει. Ταυτόχρονα στόχευαν και πετύχαιναν τη διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα των παροχών και στα ζητήματα υγείας, παιδείας, πρόνοιας.

-Γίνεται η κριτική πολλές φορές: «πού θα βρείτε πόρους, αφού δε θέλετε τροφεία κι ανταποδοτικές υπηρεσίες»;

-Από την κρατική χρηματοδότηση, με διεκδίκηση. Γιατί με αυτή τη λογική, πρέπει να δεχτούμε ότι πληρώνουμε μια φορά σαν Ευρωπαίοι, δεύτερη σαν Έλληνες φορολογούμενοι και μια τρίτη ως δημότες. Αυτή είναι η λογική τους, λέμε τους εργαζόμενους «χρήστες υπηρεσιών», για κάθε παροχή, ο χρήστης πρέπει να πληρώνει. Είναι η λογική της ανταποδοτικότητας που έχουν θεοποιήσει τα κόμματα του αστικού λόγου και οι τάχα “ΑΝΕΞΆΡΤΗΤΕΣ” δημοτικές παρατάξεις τους.

-Στα σχολεία ο ΟΟΣΑ μας λέει πελάτες.

-Βέβαια, πελάτες μας θεωρούν. Δείτε το Αθλητικό Κέντρο στο Άλσος Βεΐκου, που κερδήθηκε με αγώνες, αλλιώς θα ήταν ίσως κάποια βίλα. Στην πισίνα του λοιπόν 25 ευρώ τον μήνα θα πληρώσει την βουτιά του όποιος είναι Γαλατσιώτης και 45 ευρώ οι υπόλοιποι. Ξέρετε ποια είναι η συνδρομή σε γειτονικό μας δήμο που έχει δήμαρχο κομμουνιστή; 15 ευρώ ΤΟ ΧΡΟΝΟ!

-Τι συμβαίνει με το Άλσος;

-Είναι ένα πανέμορφο άλσος, χώρος πρασίνου και αναψυχής, ανάσα οξυγόνου για όλο το λεκανοπέδιο, που κατακτήθηκε με τους αγώνες από τη δεκαετία του 1970. Ο δήμαρχος κ. Μαρκόπουλος σκεφτόταν να βάλει εισιτήριο για όσους αθλούνταν περιμετρικά του γηπέδου, αλλά αυτό είναι εύκολο να προχωρήσει και σε άλλους χώρους. Ως Λαϊκή Συσπείρωση εναντιωθήκαμε, αντιδράσαμε, με αποτέλεσμα ο δήμαρχος να υποχωρήσει, προς το παρόν. Έχει λογική μάνατζερ και δεν το κρύβει, καμαρώνει σαν στέλεχος επιχείρησης πως έχει πλεόνασμα 9 εκατομμυρίων ευρώ. Τότε γιατί δεν προχωράει στην κατάργηση του τέλους “της βουτιάς” στην πισίνα ή των συνδρομών σε άλλες αθλητικές δραστηριότητες στο άλσος; Εμείς θέλουμε το άλσος δημόσιο χώρο αθλητισμού-πολιτισμού με ελεύθερη, δωρεάν πρόσβαση για όλους.

-Μες στο άλσος είναι κι ο χώρος για τα ζώα;

-Έκανε ένα πάρκο σκύλων για τους Γαλατσιώτες, αλλά όποιος δεν είναι δημότης, πρέπει να πληρώσει.

-Κι αν είναι ο σκύλος Γαλατσιώτης, αλλά ο άνθρωπος όχι;

-(Γέλια…) Κι εμείς αυτό λέγαμε, σήκωνε καλαμπούρι το θέμα. Αλλά ενισχύει την ίδια λογική: όσοι δεν είναι δημότες Γαλατσίου και φέρνουν τον τετράποδο φίλο τους θα πρέπει να πληρώνουν “διόδια”. Εμείς καταγγείλαμε τη λογική της ανταποδοτικότητας και προειδοποιήσαμε τον κόσμο. Ο δήμαρχος έχει μόνιμη επωδό πως το άλσος πρέπει να βγάλει τα έξοδά του, έτσι απλά και κυνικά. Δυσκολεύεται να αντιληφθεί κάτι διαφορετικό, λόγω φιλελεύθερης ιδεολογικής τοποθέτησης.

-Ας πάμε λίγο πιο κάτω. Κλειστό Γυμναστήριο.

-Τι να πρωτοπείς για το ΠΑΛΑΙ; Πρώτα πραγματοποιήθηκε η αρπαγή στην κυριολεξία 100 στρεμμάτων δασικής και αναδασωτέας έκτασης με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ένα χώρο που αρχικά τον απαξίωσαν, τον μετέτρεπαν για χρόνια σε σκουπιδότοπο, και ύστερα παρουσίασαν ως θετική εξέλιξη τη δέσμευση ότι τάχα μετά τους Αγώνες θα αθλούνται στο ολυμπιακό ακίνητο δεκάδες χιλιάδες νέοι από όλη της Αθήνα. Προφανώς δεν τους πιστέψαμε. Έγιναν μεγάλοι αγώνες να ανατραπεί ο σχεδιασμός τους. Το θέμα έφτασε μέχρι το ΣτΕ όπου “χάσαμε” για μία ψήφο.

Μετά τους Ο.Α, έγινε ό,τι συμβαίνει σχεδόν πάντα. Έκαναν κομφετί τις ίδιες τις δηλώσεις τους. Σχεδίαζαν τη μετατροπή του χώρου σε ένα εμπορικό κέντρο-τέρας που θα κατάπινε τους επαγγελματίες της πόλης, θα κατέστρεφε το περιβάλλον, το βυζαντινό μνημείο του Αι-Γιώργη, θα άλλαζε συνολικά τις συνθήκες, ακόμα και το μικροκλίμα της περιοχής. Αναπτύχθηκε ένα μεγάλο κίνημα αντίδρασης, με το κόμμα να είναι στο πλευρό του, όπως και πριν. Ο λαός κατάφερε να ματαιώσει αυτή την τραγική επένδυση. Η διοίκηση του δήμου πανηγυρίζει πως με τη σύμβαση παραχώρησης στην ΕΤΑΔ, που την ψήφισαν όλοι πλην Λακεδαιμονίων και της “Ενότητας για την Ανατροπή”, ο χώρος ανήκει στο δήμο. Αυτό δεν ισχύει όμως. Η ΕΤΑΔ μπορεί να τον λειτουργεί με βάση τα δικά της ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια, για όσο θέλει.

-Η ΕΤΑΔ είναι υπερταμείο.

-Η Ε.Τ.Α.Δ διαχειρίζεται μεταξύ άλλων τα ολυμπιακά και τα τουριστικά ακίνητα, αντλώντας κέρδη από την ενοικίαση ή την πώλησή τους. Πέρσι η Ε.Τ.Α.Δ. με απόφασή της πέταξε έξω για δυόμισι μήνες, μες στο καταχείμωνο, εκατοντάδες παιδιά που προπονούνταν στο ΠΑΛΑΙ, παρά την άρνηση του δήμου -κι αυτό δείχνει ποιος κάνει κουμάντο. Άλλωστε και ο δήμαρχος λειτουργεί τον χώρο με την ίδια λογική, το δίνει σε εταιρείες για οργάνωση εκδηλώσεων, εκθέσεων και σε παραγωγές τύπου VOICE. Το ίδιο έκανε και με το “θεατράκι” στο άλσος Βεΐκου, όπου αναβλήθηκαν ή ματαιώθηκαν προγραμματισμένες παραστάσεις για να κάνει τους τελικούς του “SURVIVOR”.

-Το Γαλάτσι είναι μεγάλος δήμος σε κομβικό σημείο, χωρίς μετρό.

-Το Μετρό έρχεται οσονούπω. Αλλά το συγκοινωνιακό ζήτημα ευρύτερα συνδέεται με την ποιότητα ζωής της λαϊκής οικογένειας. Είναι τραγικό, αλλά δεν υπάρχει μια συγκοινωνιακή μελέτη. Η στάση του Μετρό θα γίνει πάνω στην κεντρική αρτηρία, θα αλλάξει φυσιογνωμία η πόλη, οι εργασίες και το μποτιλιάρισμα θα τραβήξουν χρόνια. Δεν υπάρχει καμία συγκοινωνιακή μελέτη, για να περιορίσει τις συνέπειες, ούτε η λογική της διεκδίκησης κάποιου αντισταθμιστικού οφέλους. Ένας κομμουνιστής δήμαρχος θα διεκδικούσε μια μελέτη ή να γίνει μια κεντρική πλατεία, που δεν υπάρχει στο Γαλάτσι. Οι αδόμητοι χώροι χάθηκαν από την προηγούμενη διοίκηση και η σημερινή εξαφάνισε και τους τελευταίους.

Το Μετρό θα δώσει μια ανάσα, υπάρχουν όμως κι άλλες πλευρές, όπως το ακριβό εισιτήριο. Εμείς θέλουμε καλές, φτηνές συγκοινωνίες που δε θα είναι εμπόρευμα. Επίσης, δεν έχει προβλεφθεί μια στάση στο Άλσος, κι αυτή που ονομάζεται έτσι, είναι μισό χιλιόμετρο μακριά. Ενώ όταν ήταν να γίνει το εμπορικό, ήταν ακριβώς μπροστά.

-Τι δημοτική αρχή έχει το Γαλάτσι;

-Ανεξάρτητη (γέλια), όπως παντού. Ο σημερινός δήμαρχος Μαρκόπουλος είχε κατέβει υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος κι είχε εκλεγεί με τον Κακλαμάνη στο δήμο Αθήνας. Έχει πολύ καλές σχέσεις και με την κ. Δούρου στην Περιφέρεια. Προσπαθεί να διαμορφώσει υπερκομματικό ψηφοδέλτιο, για να λέει ότι είναι δήμαρχος όλης της πόλης, υπεράνω κομμάτων κτλ. ΝΔ είναι όμως. Και το κυριότερο, βαθιά φιλελεύθερος στην αντίληψη. ΝΔ είναι βέβαια και ο τάχα “άσπονδος αντίπαλος” του ο κ. Ζώμπος. Ανεξάρτητοι και υπερκομματικοί παρουσιάζονται και οι υπόλοιποι υποψήφιοι δήμαρχοι. Τι να κάνουμε; Αυτό πουλάει, αυτό προσφέρουν.

-Η αποτίμηση αυτής της πενταετίας;

-Και αυτή η δημοτική αρχή έριξε το βάρος της στο “κέντρο” της πόλης, στη βιτρίνα και όχι τόσο στις γειτονιές. Ο δήμαρχος υπερηφανεύεται -και νομίζω ότι έχει δίκιο- ότι έχουμε μια πόλη πιο καθαρή από άλλες φορές. Ωστόσο αυτό που χαρακτηρίζει τη διοίκησή του και όλες τις προηγούμενες, είναι η αποθέωση της ανταποδοτικότητας, η λογική πως για να έχεις κάτι πρέπει να το πληρώσεις και να το ξαναπληρώσεις. Μιλάει συνεχώς για το πλεόνασμα των 9 εκατομμυρίων ευρώ. Αφού αυτό το πλεόνασμα έχει προέλθει από τον ιδρώτα και τις στερήσεις της λαϊκής οικογένειας, δε θα έπρεπε να το επιστρέφει με παροχές και δωρεάν υπηρεσίες σε αυτούς που το δημιούργησαν; Δεν το κάνει όμως.

-Εσύ πόσες τετραετίες είσαι;

-Αυτή είναι η τέταρτη.

-Απολογισμός δικός σας;

-Ό,τι πει το κόμμα (γέλια). Πέρα από την πλάκα, η γνώση και η εμπειρία είναι σαν το μήλο που όσο το τρως, τόσο μεγαλώνει. Όσο δουλεύουμε πάνω στα ζητήματα, όπως πρέπει να δουλεύει ένας κομμουνιστής, έχουμε αποτελέσματα, αλλά μέσα από τη διαδικασία αυτή συνειδητοποιούμε αδυναμίες και ανεπάρκειες, πάντα στα πλαίσια ενός ειλικρινούς και ανιδιοτελούς αγώνα για να καλυτερεύσει η ζωή μας, να πάρει ανάσα ο κόσμος. Όλα τα προηγούμενα χρόνια δώσαμε και δίνουμε το παρών στις “μικρές” και “μεγάλες” μάχες που δόθηκαν, μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο, διεκδικώντας μέτρα, παλεύοντας για λύσεις-ανάσες στην δύσκολη έτσι κι αλλιώς καθημερινότητα του Γαλατσιώτικου λαού.

-Υπάρχει κινητοποίηση του λαϊκού παράγοντα;

-Ο λαϊκός παράγοντας είναι καθοριστικός. Όπου είχε προσανατολισμό, συνέχεια, διάρκεια, είχε πετύχει επί μέρους νίκες. Η αντίδραση των Γαλατσιωτών στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας και η αντίδραση τους στους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς ήταν συγκλονιστική. Την ίδια αλληλεγγύη έδειξε όταν το ΠΑΛΑΙ “φιλοξένησε” τους πρόσφυγες που έφτασαν στην πατρίδα μας ξεριζωμένοι από βομβαρδισμούς και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Με μαζικές κινητοποιήσεις “σώθηκε” η πλατεία Ηνιόχου από την τσιμεντοποίηση και το ΠΑΛΑΙ δεν έγινε άλλο ένα εμπορικό κέντρο-τέρας. Με παρεμβάσεις των λαϊκών επιτροπών αποτρέψαμε τις διακοπές παροχής ηλεκτρικού ρεύματος ή την επανασύνδεση του σε δεκάδες περιπτώσεις. Πετύχαμε να μειωθούν ή ακόμα και να απαλλαγούν από το βάσανο των δημοτικών τελών άνεργοι ή άλλες αδύναμα οικονομικά ομάδες. Με τις κεραίες θανάτου της κινητής τηλεφωνίας, το ίδιο. Δυστυχώς είμαστε οι μόνοι που συνδέουμε αυτά τα προβλήματα με την γενικότερη πολιτική. Στην προσπάθεια αυτή πέφτουμε πάνω σε νόμους και θεσμικά πλαίσια, που έβαλαν εμπόδια, που ψηφίστηκαν και ψηφίζονται από κόμματα και κυβερνήσεις του αστικού τόξου. Για αυτό επιμένουμε ότι οριστικές και συνολικές λύσεις θα δοθούν σε μία άλλη κοινωνία, με μια άλλη εξουσία που ο λαός θα είναι στο προσκήνιο και όχι στο περιθώριο.

-Είπες ότι δεν υπόσχεστε σοσιαλιστικές νησίδες, αλλά δεν αφήνετε τίποτα για τη Δευτέρα Παρουσία. Πώς συνδέεται το άμεσο με το γενικό;

-Δεν έχουμε αυταπάτες ότι μπορούν να δημιουργηθούν σοσιαλιστικές νησίδες στα όρια αυτού του σάπιου, εκμεταλλευτικού συστήματος. Αυτοί που κατηγορούσαν το ΚΚΕ ότι μεταθέτει τα πάντα στη δευτέρα παρουσία, μεταθέτουν σήμερα τις λύσεις των προβλημάτων του λαού μας, ακόμα και των πιο άμεσων και αυτονόητων, στην δευτέρα παρουσία. Αν μπορούσαν θα εφεύρισκαν και τρίτη. Δεν υπάρχει μικρό ή μεγάλο πρόβλημα που το ΚΚΕ ή η ΛΑ.ΣΥ να υποτίμησαν, να το απαξίωσαν. Το αντίθετο! Αυτό που ενοχλεί ουσιαστικά τις δυνάμεις που μας κατηγορούν, και συνεργάστηκαν κάποιες κιόλας με την ακροδεξιά του κ. Καμμένου, είναι πως αποδεικνύουμε ότι οποιαδήποτε νίκη στα πλαίσια του συστήματος είναι προσωρινή, μπορεί να χαθεί, κυρίως αν χάσει τον ταξικό προσανατολισμό του το λαϊκό κίνημα. Οι κατακτήσεις θα πάρουν μόνιμα χαρακτηριστικά μόνο σε μια άλλη κοινωνία.

-Το κριτήριο του κόσμου στις κάλπες είναι ενιαίο ή στην Τοπική Διοίκηση επικρατεί το προσωπικό;

-Πράγματι υπάρχει μια λογικής ότι στις δημοτικές εκλογές ψηφίζουμε αυτόν που προσπαθεί, που αγαπάει την πόλη του κλπ. Ωστόσο ο σχεδιασμός της αστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού είναι ενιαίος. Κι ο ρόλος της τοπικής διοίκησης είναι ακριβώς η εξειδίκευσή του (γι’ αυτό πλέον δε χρησιμοποιούμε τον όρο αυτοδιοίκηση). Συχνά ο “κόσμος” δυσκολεύεται να κατανοήσει αυτήν την πραγματικότητα, όταν όμως το εξηγούμε με υπομονή και με τα αντίστοιχα επιχειρήματα και παραδείγματα το αντιλαμβάνεται. Αλλά δεν αρκεί αυτό για να ξεφύγει από την “παγίδα”. Πρέπει να εμπλακεί και ο ίδιος, να νιώσει το ασφυκτικό νομικό και θεσμικό πλαίσιο στο πετσί του, μόνο έτσι θα βγάλει δικά του συμπεράσματα.

Καμιά φορά το διαπιστώνει από διάφορους δρόμους. Εμείς στο Γαλάτσι, όπως και άλλοι δήμοι, έχουμε μεγάλο πρόβλημα με τις κεραίες της κινητής τηλεφωνίας και την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Ξεσηκώθηκε ένα μεγάλο μέρος από τους κατοίκους, η ΛΑΣΥ, το Κόμμα και οι λαϊκές επιτροπές ήταν μπροστά σε αυτόν τον αγώνα. Όταν όμως μιλήσαμε για το νομικό πλαίσιο που στήριζε τις πολυεθνικές κι εξηγούσαμε πως το ψήφισαν συγκεκριμένα κόμματα και κυβερνήσεις, ένα κομμάτι του κόσμου, συχνά και από όσους συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις, αντιδρούσε κι έλεγε ότι δεν πρέπει να κομματικοποιούμε το θέμα.
Κάποια στιγμή στην προσπάθεια να πετύχουμε ασφαλιστικά μέτρα για να διακόψουμε την λειτουργία μιας συγκεκριμένης κεραίας, ήμουν μάρτυρας σε ένα δικαστήριο (από κατήγοροι βρεθήκαμε κατηγορούμενοι). Εκεί ανέφερα ορισμένα δεδομένα: πχ κάποιες κεραίες που δυστυχώς υπάρχουν ακόμα, ήταν ακριβώς πάνω από δημοτικά σχολεία, κοντά σε παιδικούς σταθμούς ή και ακριβώς απέναντι από μονάδα τεχνητού νεφρού. Στο τέλος της κατάθεσης με πολύ αφοπλιστικό τρόπο η πρόεδρος μου είπε το εξής “ κύριε Χαραλαμπίδη έχετε απόλυτο δίκιο, αλλά εγώ είμαι εδώ για να εφαρμόζω το νόμο και όχι το δίκιο”.
Μετά από λίγο διάστημα από την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ψηφίστηκε ο περίφημος “νόμος ΒΟΡΙΔΗ” που διευκόλυνε ακόμα περισσότερο τις πολυεθνικές, βάζοντας περισσότερα εμπόδια στην απομάκρυνση των κεραιών θανάτου. Ο νόμος όριζε πως οι πολυεθνικές μπορούσαν να βάλουν οπουδήποτε τις “κεραίες” τους και είχαν μπροστά τους δύο χρόνια να μαζέψουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Σταδιακά ένας κόσμος κατάλαβε πως άλλο το δίκιο και άλλο ο νόμος.

–Πρώτα βάζουν την κεραία και μετά μαζεύουν τα χαρτιά!

-Ακριβώς! Το κίνημα προχώρησε στο “ξήλωμα” τέτοιων κεραιών μέσα από μαζικές διαδικασίες. Βέβαια μια κεραία από αυτές που είχαν “ξηλωθεί”, στην οδό Πρωτοπαπαδάκη, ακριβώς δίπλα σε μονάδα τεχνητού νεφρού και παιδιά που αθλούνται, σήμερα επαναλειτουργεί “νόμιμα”, γιατί υπάρχει το νομικό πλαίσιο που την καλύπτει. Όσοι είχαν “εμπλακεί” τότε και συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις, έχουν σήμερα ένα διαφορετικό επίπεδο ωριμότητας. Είναι κλειδί αυτή η συμμετοχή, για να μπουν ευρύτερες μάζες εργαζομένων στη συνολική υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, να νιώσουν την αδικία του αστικού κράτους. Να συνειδητοποιήσουν ποιος είναι ο αντίπαλός τους.

-Τι γίνεται στην Γκράβα;

-Είχαμε άλλη μια “τιμητική πρωτιά”. Έμεινε χωρίς θέρμανση κι ακούστηκε σε όλη την Ελλάδα. Είναι ένα συγκρότημα που έγινε το 67′ και δε θα σταματήσει ποτέ να βγάζει προβλήματα. Το κυριότερο είναι η έλλειψη συντήρησης, αντί για αποκατάσταση έχουμε μπαλώματα. Χρειάζεται ριζική ανακατασκευή στις δομές της. Να γιατί το αστικό κράτος παραχωρεί υποχρεωτικά αρμοδιότητες στους δήμους χωρίς να τις χρηματοδοτεί. Η εγκατάλειψη δεν είναι τυχαία.. είναι σχεδιασμένη!

-Πώς γίνονται τα κομπρεμί κι η σύνδεση των Δήμων με την Περιφέρεια;

-Ο δήμαρχος πχ έχει πολύ καλή σχέση με τη Δούρου. Η Περιφέρεια χρηματοδότησε πολλά έργα, ανάπλαση της Βεΐκου, της Πρωτοπαπαδάκη… Τα ψηφίσαμε, αλλά είναι έργα βιτρίνας, όχι προτεραιότητας. Για όποιον την ξέρει, η Πρωτοπαπαδάκη -συνέχεια της Γαλατσίου- είναι απροσπέλαστη για τον πεζό. Είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας να τη διασχίσει μια μωρομάνα με καρότσι, δε συζητάμε καν για ΑμεΑ. Αναγκάζεσαι να ανεβοκατέβεις δυο και τρεις φορές από το κράσπεδο στη λεωφόρο. Η οδός είναι ένα απέραντο συνεργείο, με εκθέσεις αυτοκινήτων.

Εδώ έρχεται όμως το κριτήριο της επιλεξιμότητας. Η Περιφέρεια σου δίνει ένα πρόγραμμα για συγκεκριμένα έργα. Δε δίνει κονδύλια για σχολεία, αντιπλημμυρικά κτλ. Οι προϋπολογισμοί των ΟΤΑ υπάγονται κατευθείαν στο Μεσοπρόθεσμο, είναι ασφυκτικό το πλαίσιο. Αν ένας δήμαρχος καταρτίσει προϋπολογισμό με βάση τις λαϊκές ανάγκες, πηγαίνει πάνω, στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση, και του λένε “δε γίνεται”. Αν προχωρήσει, χάνει την αυτοτέλειά του ως δήμος από το παρατηρητήριο των ΟΤΑ. Αν συνεχίσει να αντιδρά, μπορεί να χάσει τους πόρους χρηματοδότησης και να του πάρουν και εργαζόμενους. Για ποια “αυτοδιοίκηση” μιλάμε λοιπόν; Αυτός είναι ο Καλλικράτης και ο Κλεισθένης σήμερα.

Η Περιφέρεια αυτό το ρόλο έχει. Τα μεγάλα κονδύλια πάνε σε συγκεκριμένες εταιρείες, με φωτογραφικές προϋποθέσεις. Ξεμπερδεύουν δηλαδή με τους μικρούς που έπαιρναν κάποια έργα και μικρές ανάσες, άσχετα αν οι διοικήσεις το χρησιμοποιούσαν κι αυτό ρουσφετολογικά για ψήφους. Θυμάμαι σε ένα διαγωνισμό για μια μεγάλη ανακατασκευή γηπέδου, είχαν βάλει στις προδιαγραφές ένα συγκεκριμένο υλικό που το είχαν μόνο δύο εταιρείες στην Ελλάδα. Και το έμαθα από κάποιον που δεν πήρε το έργο, δεν μπορείς να ξέρεις τα τεχνικά και τους κωδικούς. Ψηφίζουμε τους διαγωνισμούς αλλά δεν είμαστε αφελείς.

Η Περιφέρεια έχει λοιπόν ρόλο-κλειδί στην εξειδίκευση του σχεδιασμού του αστικού κράτους και της ΕΕ. Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η οδηγία της ΕΕ περί επιλεξιμότητας έργων, με τη λογική “κόστους-οφέλους”. Με βάση αυτήν, τα αντιπλημμυρικά ή αντιπυρικά έργα δε χρηματοδοτούνται, γιατί δεν είναι ανταποδοτικά! Τους έρχεται πιο φτηνό να δίνουν αποζημιώσεις για τυχόν ζημιές ή καταστροφές. Η ΕΕ δίνει την οδηγία, την εξειδικεύουν Περιφέρειες και Δήμοι, και το αποτέλεσμα είναι δεκάδες κι εκατοντάδες νεκροί από πλημμύρες και πυρκαγιές. Θυμηθείτε τη Μάνδρα και το Μάτι..

-Σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο, τι μπορεί συγκεκριμένα να κάνει μια κόκκινη δημοτική αρχή, για να δώσει ένα διαφορετικό στίγμα; Ή μήπως έχει δεμένα τα χέρια;

-Καταρχήν να αρνηθεί να παίζει τον ρόλο του “αμορτισέρ”, που έχουν αναλάβει οι άλλες διοικήσεις για να μη φτάνουν οι κραδασμοί στην κεντρική διοίκηση, στον πυρήνα του αστικού κράτους και τα κόμματά τους. Λένε πχ “ο κακός ο δήμαρχος, ο ανέντιμος”, (που μπορεί και αυτό να συμβαίνει σε κάποιες περιπτώσεις). Αυτό όμως είναι τρικ, το καπνογόνο για να μην αποκαλυφθεί ο πραγματικός υπεύθυνος. Είναι ένα σύμπλεγμα θεσμικών και νομοθετικών ρυθμίσεων για να υλοποιηθεί η διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα διάφορων δομών (Υγεία, Παιδεία) για να περάσουν γρήγορα κι αποτελεσματικά στα χέρια μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Μια κόκκινη διοίκηση θα αποκάλυπτε τους υπαίτιους, θα βοηθούσε, με το ειδικό βάρος που της αναλογεί φυσικά, στη συγκέντρωση δυνάμεων ενάντια στο συγκεκριμένο τρόπο παραγωγής και οργάνωσης της κοινωνίας που είναι η πραγματική αιτία των δεινών.

Μιλάμε για καθαρό Γαλάτσι, για την κατασκευή μιας πλατείας, προφανώς είναι διεκδικήσεις που μας ενδιαφέρουν. Αλλά μας νοιάζει πρωτίστως, ποιοι θα είναι πάνω σε αυτήν την πλατεία. Θα είναι εργαζόμενοι με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, νέα ζευγάρια που μπορούν να προγραμματίσουν την ζωή τους, παιδιά με προσχολική αγωγή σε σύγχρονους παιδικούς σταθμούς-νηπιαγωγεία; Σε κάθε περίπτωση, αυταπάτες για οάσεις μες στην καπιταλιστική βαρβαρότητα δεν έχουμε. Μπορεί όμως μια κόκκινη διοίκηση να δώσει ανάσες οξυγόνου με όρους σύγκρουσης με την κεντρική διοίκηση, να αποσπάσει κατακτήσεις που θα ανακουφίσουν πλατιά στρώματα εργαζομένων. Δεν είναι μέτρο ανακούφισης να μην πληρώνουν τροφεία τα νέα ζευγάρια στους παιδικούς σταθμούς; (Το 80% των γονέων στην Πάτρα και το 100% περίπου στην Πετρούπολη πληρώνουν μηδενικά ή ελάχιστα τροφεία. Το ίδιο και στις πισίνες των κολυμβητηρίων τους). Δεν είναι ανακούφιση να απαλλάσσονται αδύναμες οικονομικά ομάδες από τα δημοτικά τέλη;

-Μπορεί ο δήμος να κάνει προσλήψεις προσωπικού, για να καλύψει τα κενά;

-Ένα σωρό μνημονιακοί νόμοι, που ψηφίστηκαν από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ και τους πρόθυμους δορυφόρους τους, βάζουν σοβαρά εμπόδια στην πρόσληψη μόνιμου προσωπικού με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Έτσι επιτυγχάνουν να ανακυκλώνουν την φτώχεια και την ανεργία μέσα από προγράμματα του ΟΑΕΔ, και να βάζουν “μέσα” στους δήμους τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Εδώ και χρόνια το συνδικάτο ΟΤΑ και η ΛΑΣΥ δίνουμε μάχες να μετατραπούν οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου δεκάδων εργαζόμενων, σε αορίστου. Στον αγώνα αυτό είχαμε και επιτυχίες, καθώς μετά από πολύχρονη προσπάθεια, επί διοίκησης Μαρκόπουλου, επανδρώθηκαν οι υπηρεσίες του δήμου μας.

-Μπορεί ο δήμος να χρησιμοποιήσει το υπάρχον εργατικό δυναμικό για να ξεφύγει από τη μέγγενη των εργολάβων;

-Είναι βασικό ζήτημα η ορθολογική χρησιμοποίηση του προσωπικού. Σήμερα οι τεχνικές υπηρεσίες του δήμου μας είναι υποστελεχωμένες. Ό,τι γίνεται, είναι με τις φιλότιμες προσπάθειες του υπάρχοντος προσωπικού. Όταν έχεις όμως έναν – δύο ηλεκτρολόγους ή υδραυλικούς τι να πρωτοκάνουν; Το έργο είναι καλά στημένο εδώ και χρόνια. Κάποτε ο δήμος Γαλατσίου με αυτεπιστασίες έκανε πεζοδρόμια, επισκεύαζε, συντηρούσε.. Σήμερα τέτοιου είδους έργα δίνονται σε εργολάβους με απευθείας αναθέσεις ή με διάφορα είδη διαγωνισμών. Ακόμα κι απλά έργα ύψους μέχρι 25.000 ευρώ δίνονται με απευθείας αναθέσεις.

-Αντί επιλόγου, δυο λόγια για το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης.

-Στα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης συμμετέχουν συναγωνιστές από το εργατικό κίνημα, το κίνημα των συνταξιούχων, των αυτοαπασχολούμενων, το γονεϊκό, το σπουδαστικό, το γυναικείο ριζοσπαστικό κίνημα. Συμμετέχουν επίσης συναγωνιστές από πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους, νέοι επιστήμονες, εκπαιδευτικοί, αλλά και άνεργοι. Δίνουν το “παρών” συναγωνιστές που παλαιότερα είχαν στραφεί στον ΣΥΡΙΖΑ, είχαν στηρίξει το ΠΑΣΟΚ κλπ. Είναι ένα ψηφοδέλτιο που αποτυπώνει τη θέλησή μας να δυναμώσει η κοινή δράση, ο κοινός αγώνας με τους κομμουνιστές και στο δήμο Γαλατσίου.