Η απόφαση καταδίκης της Χρυσής Αυγής ήταν το αναγκαίο επιστέγασμα ενός επίπονου εξάχρονου δικαστικού αγώνα
Οι δηλώσεις συνηγόρων της Πολιτικής Αγωγής των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και της οικογένειας Φύσσα στη δίκη, για τον ένα χρόνο από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης
Στις 7 του Οκτώβρη 2020, η ναζιστική Χρυσή Αυγή καταδικάστηκε ως εγκληματική οργάνωση. Ακολουθούν οι δηλώσεις στο portal 902.gr συνηγόρων της Πολιτικής Αγωγής των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και της οικογένειας Φύσσα στη δίκη, για τον ένα χρόνο από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής.
Αντώνης Αντανασιώτης, συνήγορος Πολιτικής Αγωγής των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ:
«Έναν χρόνο μετά, τα συμπεράσματα από τη δίκη της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής παραμένουν επίκαιρα και ζωντανά. Ενώ δεν έχει ακόμη καθαρογραφεί η καταδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου, τα γεγονότα στη Θεσσαλονίκη και το Νέο Ηράκλειο υπενθυμίζουν με χειροπιαστό τρόπο το εγκληματικό πρόσωπο του φασισμού, τη μόνιμη ανοχή που απολαμβάνει η δράση του από τμήματα του κρατικού μηχανισμού, τη συνειδητή προσπάθεια αθώωσής της από αστούς πολιτικούς και δημοσιογράφους, με την ανιστόρητη θεωρία των “δύο άκρων”.
Επιβεβαιώνουν, όπως είχαμε επισημάνει από την πρώτη στιγμή, ως Πολιτική Αγωγή των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, ότι η δικαιολογημένη ικανοποίηση που ένιωσε ο λαός μας για την καταδικαστική απόφαση, δεν πρέπει να οδηγήσει σε κανέναν εφησυχασμό. Με τον φασισμό δεν τελειώσαμε, αφού δεν τελειώσαμε με το εκμεταλλευτικό σύστημα που τον γεννά και τον τρέφει, επειδή τον έχει ανάγκη. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με θέσεις που υπερασπίζονται το λεγόμενο κράτος δικαίου της αστικής δημοκρατίας, με προτάσεις για την καλύτερη λειτουργία της. Αυτό που χρειάζεται είναι ο οργανωμένος και μαζικός αγώνας των εργαζομένων και της νεολαίας, που θα στοχεύει τον πραγματικό αντίπαλο, τη δικτατορία του κεφαλαίου σε όλες τις μορφές της. Για μια κοινωνία πραγματικά ελεύθερη, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».
Χρύσα Παπαδοπούλου, συνήγορος της οικογένειας Φύσσα:
«Η 7η Οκτωβρίου 2020 ήταν μια μέρα ιστορικής σημασίας. Ήταν η πρώτη φορά που το κράτος και η ελληνική δικαιοσύνη καταδίκασε τη ναζιστική βία. Ήταν η πρώτη φορά που η ηγεσία της οργάνωσης Χρυσή Αυγή μετά από είκοσι χρόνια εγκληματικής δράσης λογοδότησε για τη διεύθυνση αυτής της εγκληματικής οργάνωσης. Ήταν η μέρα που μια λαοθάλασσα διαδηλωτών και διαδηλωτριών συγκεντρώθηκε έξω από το Εφετείο για να βροντοφωνάξει ότι οι χρυσαυγίτες ήταν ένοχοι. Πολλοί ήταν αυτοί που δεν πίστευαν ότι θα φτάναμε σε αυτό το αποτέλεσμα της δίκης. Ευτυχώς, διαψεύστηκαν.
Ωστόσο, όλοι και όλες οι συνήγοροι των θυμάτων στη δίκη αυτή δηλώναμε επανειλημμένως και ξεκάθαρα ότι με μια δικαστική απόφαση δεν ξεμπερδεύουμε ούτε με τον ναζισμό, ούτε με τον φασισμό, ούτε με τον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Αυτό επιβεβαιώθηκε και με τα πρόσφατα γεγονότα στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης, τις επιθέσεις φασιστών στην Ηλιούπολη Θεσσαλονίκης και στο Ν. Ηράκλειο. Απομεινάρια και παραφυάδες της Χρυσής Αυγής προσπαθούν να σηκώσουν κεφάλι έναν χρόνο μετά την καταδίκη της ηγεσίας τους. Πλέον ξέρουμε με μαθηματική ακρίβεια πού οδηγούν τέτοιες καταστάσεις εάν δεν αντιδράσουμε άμεσα. Ξέρουμε ότι η ανιστόρητη θεωρία “των δύο άκρων” το μόνο που κάνει είναι να ξεπλένει τους φασίστες και τους ναζιστές. Ξέρουμε ότι πρέπει να αναγκάσουμε τους θεσμούς αυτής της χώρας να κάνουν τη δουλειά τους. Ξέρουμε πως αν γίνουμε μάρτυρες ενός περιστατικού ρατσιστικής ή φασιστικής βίας δεν πρέπει ούτε να αδιαφορήσουμε ούτε να σωπάσουμε. Ξέρουμε πως απέναντι στους φασίστες η πολιτική και κοινωνική απομόνωσή τους είναι μονόδρομος».
Χάρης Στρατής, συνήγορος Πολιτικής Αγωγής των κομμουνιστών συνδικαλιστών:
«Η απόφαση καταδίκης της Χρυσής Αυγής ήταν το αναγκαίο επιστέγασμα ενός επίπονου εξάχρονου δικαστικού αγώνα, όπου αποδείχθηκε με συντριπτικά στοιχεία τόσο η ναζιστική φασιστική ιδεολογία της ΧΑ όσο και η ευθεία σύνδεση της ιδεολογίας αυτής με τα εξεταζόμενα εγκλήματα. Αποτέλεσε τη δικαίωση της οικογένειας του Παύλου Φύσσα και του Σαζάντ Λουκμάν, των Αιγυπτίων αλιεργατών, των κομμουνιστών συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και των άλλων θυμάτων της ναζιστικής οργάνωσης που είδαν τους θύτες τους στη φυλακή. Η (δολοφονική) επίθεση κατά των μελών του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, ανεξάρτητα από την εσφαλμένη μετατροπή της σε πλημμέλημα, παραμένει μια από τις πιο σοβαρές υποθέσεις του κατηγορητηρίου που ανέδειξε την καθοδήγηση των ταγμάτων εφόδου της ΧΑ από την ηγεσία της, την ευθεία στόχευσή της κατά του εργατικού κινήματος, τη σχέση της με την εργοδοσία και εντέλει τον βρώμικο και συστημικό της ρόλο.
Είναι επίσης δικαίωση του αγώνα του λαϊκού και εργατικού κινήματος που με τους αγώνες και την αδιάλλακτη στάση του κατά του φασισμού δεν άφησε αυτόν να σταθεί σε καμία γειτονιά, σε κανένα Σωματείο, σε κανέναν μαζικό χώρο.
Ήδη από την έκδοση της απόφασης επισημάναμε ότι δεν χωράει κανένας εφησυχασμός, καθώς ο φασισμός ως γέννημα του ίδιου του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, πάντα αποτελεί χρήσιμη εφεδρεία του κατά της εργατικής τάξης και κατά του λαϊκού κινήματος. Η θέση αυτή δικαιώνεται ακόμα περισσότερο σήμερα, τη στιγμή που αφενός οι καταδικασμένοι κατηγορούμενοι – μέλη της Χρυσής Αυγής, μετά από αλλεπάλληλες αιτήσεις αναστολής, προσπαθούν να πετύχουν την αποφυλάκισή τους και αφετέρου παραστρατιωτικές φασιστικές ομάδες ή παραφυάδες της Χρυσής Αυγής αναδιοργανώνονται και συνεχίζουν τη δράση τους, χτυπούν μαθητές, φοιτητές, προοδευτικούς ανθρώπους και αντιφασίστες και προσπαθούν να χύσουν ξανά το ναζιστικό τους δηλητήριο.
Χρειάζεται επομένως συνεχής επαγρύπνηση».
Μάνος Μαλαγάρης, συνήγορος Πολιτικής Αγωγής των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ:
«Η συμπλήρωση ενός χρόνου από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης συμπίπτει με την -όχι τυχαία- αναζωπύρωση οργανωμένων φασιστικών επιθέσεων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Τα πρόσφατα αυτά γεγονότα αποδεικνύουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο πως τέτοια μορφώματα δεν αποτελούν κάποιου είδους παρέκκλιση ή ανωμαλία της αστικής μας δημοκρατίας όπως παλεύουν να μας πείσουν διάφοροι επαΐοντες. Κανείς πλέον δεν ξαφνιάζεται.
Οι όροι που γεννούν και εκτρέφουν το “αυγό του φιδιού” παραμένουν έως και σήμερα ζωντανοί: Τα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα της καπιταλιστικής κοινωνίας, η εργασιακή ανασφάλεια, η ανεργία, οι προφυγικές ροές από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τροφοδοτούν το μίσος απέναντι στους μετανάστες εργάτες. Το εθνικιστικό δηλητήριο που αξιοποιείται προσχηματικά, από όλες τις αστικές κυβερνήσεις, για το ξαναμοίρασμα των αγορών, συντηρεί και αναπαράγει κάθε είδους σκοταδιστικές αντιλήψεις περί ανωτερότητας φυλών κλπ. Άλλωστε η απαράδεκτη θεωρία των “δύο άκρων” και ο αντικομμουνισμός -ο οποίος φέρει και την επίσημη βούλα πλέον της ΕΕ- αποτελούν το “συγχωροχάρτι” για τις εγκληματικές επιθέσεις τέτοιων οργανώσεων.
“Και όχι αυταπάτες προπαντός…”. Η απάντηση απέναντι στον κίνδυνο του φασισμού δεν μπορεί να είναι η καλή λειτουργία ενός αστικού “κράτους δικαίου”. Η σύμπλευση άλλωστε της ΧΑ με κρατικούς μηχανισμούς αναδείχθηκε περίτρανα μέσα και από την ίδια τη δίκη. Ούτε πρέπει να εναποθέσουμε για άλλη μια φορά τις ελπίδες μας σε κάποια δήθεν κυβέρνηση της αριστεράς τύπου ΣΥΡΙΖΑ. Εξάλλου, η πρόσφατη κοκορομαχία τους, με αφορμή την ύπαρξη ακροδεξιών στελεχών στην κυβέρνηση, δεν έσβησε από τη μνήμη μας την επί χρόνια συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τον ακροδεξιό Καμμένο. Ούτε βέβαια μπορούν να αποκρύψουν το γεγονός ότι με την πολιτική τους υπερασπίζονται από κοινού το σάπιο αυτό εκμεταλλευτικό σύστημα που γεννά τον φασισμό. Δεν υπάρχουν γαλάζιοι ή ροζ σωτήρες. Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό με τον οργανωμένο αγώνα του, την απομόνωση των φασιστών στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και στις γειτονιές, ανοίγοντας τον δρόμο για μια σοσιαλιστική κοινωνία “όπου θα ανθρωπέψει ο άνθρωπος”».
Παναγιώτης Σαπουντζάκης, συνήγορος Πολιτικής Αγωγής των κομμουνιστών συνδικαλιστών:
«Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την έκδοση της απόφασης του Α’ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθήνας που χαρακτήρισε τη Χρυσή Αυγή εγκληματική οργάνωση και καταδίκασε τα στελέχη της σε πολυετείς ποινές κάθειρξης. Στη διάρκεια των πέντε και πλέον ετών που διήρκεσε η δίκη αποδείχθηκε ότι η ναζιστική – εγκληματική αυτή οργάνωση ενεργούσε μέσω των ταγμάτων εφόδου με στρατιωτική ακρίβεια διά της βίας προς τον σκοπό της αντιμετώπισης παντός αντιφρονούντος προς αυτήν, κατά των αλλοδαπών, των ιδεολογικών της αντιπάλων και ιδίως των κομμουνιστών υπό την καθοδήγηση ανώτερου στην ιεραρχία στελέχους με βάση οργανωμένο σχέδιο.
Η πλέον χαρακτηριστική από τις συνεκδικαζόμενες στη δίκη υποθέσεις -εγκληματικές δράσεις της Χρυσής Αυγής- που κατέδειξε ανάγλυφα τις καταδρομικές και στρατιωτικά οργανωμένες μεθόδους ενεργείας των ταγμάτων εφόδου των ναζιστών και η οποία συνετέλεσε κατά μεγάλο μέρος στην αποκάλυψη, στο Δικαστήριο, της οργάνωσης αυτής σαν εγκληματικής, είναι εκείνη κατά των κομμουνιστών συνδικαλιστών στο Πέραμα τη νύχτα της 12ης προς την 13η Σεπτέμβρη 2013. Η συμβολή δε των συνηγόρων Πολιτικής Αγωγής των κομμουνιστών συνδικαλιστών στην αποκάλυψη αυτή ήταν μεγάλη.
Το γεγονός αυτό έχει μεγάλη σημασία ενόψει της επανεμφάνισης αυτές τις μέρες των ναζιστικών ταγμάτων εφόδου με όμοια εγκληματική τακτική, αλλά και της προσπάθειας των γνωστών κύκλων να ταυτίσουν τα θύματα με τους θύτες διά της ανιστόρητης θεωρίας των δύο άκρων».
Άγγελος Βρεττός, συνήγορος Πολιτικής Αγωγής των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ:
«Η συμπλήρωση ενός χρόνου από την καταδίκη σε πρώτο βαθμό στο Εφετείο Αθηνών της νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής και η φυλάκιση της ηγεσίας και των στελεχών της, προσφέρεται για την εξαγωγή χρήσιμων πολιτικών συμπερασμάτων για τους κομμουνιστές, το εργατικό και λαϊκό κίνημα, για κάθε νέο και νέα, για κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο, για κάθε αντιφασίστα και αντιφασίστρια, για τον λαό μας.
Η καταδίκη του νεοναζιστικού μορφώματος Χρυσή Αυγή, ως εγκληματικής οργάνωσης είναι ένα σημαντικό γεγονός, στο πλαίσιο της διαχρονικής, συνεχούς και οργανωμένης ταξικής πάλης ενάντια στον ναζισμό – φασισμό, μέχρι το τελικό τσάκισμά του και την ανατροπή του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος που τον γεννά, τον αναπαράγει και τον χρησιμοποιεί.
Αποδεικνύεται ότι η πάλη ενάντια στον φασισμό και τον ναζισμό δεν είναι έργο μιας πράξης, ούτε κάτι που αφορά μία μόνο δίκη, αλλά καθημερινή συνειδητή προσπάθεια, ιδιαίτερα σε μια συγκυρία όπου από το σύστημα που γεννά και αναπαράγει και χρησιμοποιεί σύμφωνα με τις ανάγκες του τον φασισμό – ναζισμό σπρώχνονται νεοφασιστικές ομαδοποιήσεις, όπως είδαμε στα πρόσφατα επεισόδια στη Θεσσαλονίκη, στο Νέο Ηράκλειο και στη Βουλή.
Ένα χρόνο μετά, είναι ώρα δυναμώματος της ανασυγκρότησης και θεμελίωσης της πάλης ενάντια στον φασισμό και τον ναζισμό, σύνδεσής της με την πάλη για την αύξηση των μισθών, για την Υγεία, για την Κοινωνική Ασφάλιση, ενάντια στην ακρίβεια, για την ανατροπή του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, για τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό».