Η χωματερή της ΕΦΣΥΝ το τερμάτισε: “Ο Κουτσούμπας υποστήριζε τη συμμετοχή στα εθνικιστικά συλλαλητήρια του 92’…”

Αν κάποιος είχε αμφιβολίες ποιο είναι το βασικό όργανο των Συριζοτρόλ, η ΕΦΣΥΝ είχε τις απαντήσεις που χρειαζόταν. Αυτή τη φορά όμως, ξεπέρασαν και τον εαυτό τους, ξύνοντας τον πάτο του βαρελιού.

Το χτύπημα ήρθε σε ένα ακόμα κείμενο που αναμασούσε την ίδια κασέτα, για το ΚΚΕ που αλλάζει γραμμή πλεύσης και ταχα  έλεγε άλλα για το Μακεδονικό τη δεκαετία του 90′. Τότε δηλαδή που σημείωνε πως:

“Αντί να αναζητηθεί μια συμφωνία με το νέο αυτό κράτος που θα κατοχύρωνε με εγγυήσεις την ασφάλεια και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, η κύρια προσοχή της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και του ‘‘ΣΥΝ’’ επικεντρώθηκε στο όνομα ‘‘Μακεδονία’’ και στα παράγωγά του, αρχίζοντας μια κοινή προσπάθεια επηρεασμού της ελληνικής κοινής γνώμης…”

Κι επίσης:

“Ακούσαμε να λένε το Σκοπιανό ζήτημα, οι Σκοπιανοί, τα Σκόπια, το κρατίδιο. Αυτό βέβαια μόνο ο πρόεδρος της Πολιτικής Ανοιξης, κ. Σαμαράς, είπε έτσι. Δηλαδή φοβόμαστε το προσωρινό όνομα με το οποίο έχει γίνει δεκτή στα πλαίσια του ΟΗΕ. Και μιλάμε για πνεύμα φιλίας και συνεργασίας και για καλή διάθεση. Δηλαδή, αν εμάς μας έλεγαν Αθηναίους αντί Ελληνες; Δεν καταλαβαίνω τι θα πει Σκοπιανοί”

Κι αν αυτά τα αποσπάσματα αποδεικνύουν τελικά ακριβώς το αντίθετο; Αν δείχνουν πως το ΚΚΕ ουδέποτε αξιολογούσε το όνομα ως το πιο σημαντικό ζήτημα; Αν ακόμα και σήμερα το ΚΚΕ κάνει λόγο για Σλαβομακεδόνες; Τότε, τόσο το χειρότερο για τα γεγονότα. Προφανώς στην ΕΦΣΥΝ δεν έχουν σε ιδιαίτερη εκτίμηση την κριτική ικανότητα των αναγνωστών τους και πιστεύουν πως μπορούν να τους σερβίρουν έτοιμα βολικά συμπεράσματα, με “αποδείξεις” που τους εκθέτουν.

Ο διάβολος όμως κρύβεται στις λεπτομέρειες. Και η μεγαλύτερη βρωμιά έρχεται, τάχα αθώα, δήθεν ως κοπλιμέντο για την παλιά γραμμή του ΚΚΕ, που είχε πάει ενάντια στο κλίμα του εθνικιστικού παροξυσμού. Μέχρι τώρα γνωρίζαμε το “πλην Λακεδαιμονίων” -την περίφημη φράση του Κύρκου που απέδιδε το πνεύμα της εποχής. Τώρα ήρθε ο καιρός να μάθουμε -χάρη στο “έγκυρο ρεπορτάζ” της ΕΦΣΥΝ- πως και αυτή η γραμμή είχε το δικό της “πλην Λακεδαιμονίων”.

Στην Κ.Ε. του κόμματος που συζήτησε το θέμα -όπως μαρτυρούν ορισμένα από τα τότε μέλη της- η συντριπτική πλειοψηφία απέκρουσε οποιαδήποτε σκέψη για συμμετοχή, πλην ελαχίστων, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο Δημήτρης Κουτσούμπας, οι οποίοι υποστήριξαν ότι το κόμμα έπρεπε να συμμετάσχει στα συλλαλητήρια «για να μην απομονωθεί από τις μάζες».

Και πώς γνωρίζουμε τα παραπάνω; Υπάρχουν μήπως τα πρακτικά κάποιας Ολομέλειας της ΚΕ, κάποιο άρθρο, κάποια δημόσια τοποθέτηση ίσως που να αποδεικνύουν του λόγου το ασφαλές; Όχι. Το μαρτυρούν -λέει- ορισμένα από τα τότε μέλη της ΚΕ. Πού μπορεί να δει κανείς τις μαρτυρίες αυτές -που δε συνιστούν βέβαια από μόνες τους απόδειξη, αλλά θα έβαζαν ένα ζήτημα προς συζήτηση; Μήπως έχουν καταγραφεί σε κάποιο βιβλίο, σε κάποιο άρθρο, σε κάποια συνέντευξή τους, σε κάποιο ντοκιμαντέρ έστω για εκείνη την περίοδο;

Η αλήθεια είναι πως για αυτά, ο συντάκτης της ΕΦΣΥΝ μας αφήνει στο πλήρες σκοτάδι. Κι έτσι, μολονότι ο ίδιος δηλώνει ιστορικός, πρέπει να πιστέψουμε χωρίς πηγές όσα μας λέει ή όσα του είπαν κάποια μέλη της ΚΕ -τα οποία δεν κατονομάζονται καν. Η ιστορία στο επίπεδο του “σου ‘πα, μου ‘πες” και των ψιθυρισμών.

Αν  κάποιος πιστεύει πως ήταν μια τυχαία, χαριτωμένη λεπτομέρεια που ξέφυγε από τον υπογράφοντα, μπορεί να δει τις ετικέτες του κειμένου (ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, Συμφωνία των Πρεσπών) για να διαλυθεί κάθε τέτοια σκέψη. Η ΕΦΣΥΝ ανέλαβε το βρώμικο ρόλο να μας πει πως ο νυν ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ήταν υπέρ της συμμετοχής στα εθνικιστικά συλλαλητήρια των Σκοπιανοφάγων Μακεδονομάχων, αυτά που χαιρέτιζε με πρωτοσέλιδα η Αυγή και ο τότε Συνασπισμός -για τα οποία όμως δε θα μάθει ποτέ ο αναγνώστης της εφημερίδας.

Προφανώς για τους συντάκτες της, η αλήθεια γράφεται με κίτρινο. Τύφλα να έχει ο αυριανισμός…

Και μια συμβουλή ως υστερόγραφο: αφού τελικά για την ΕΦΣΥΝ, κάποιοι υποστήριζαν από τότε τα εθνικιστικά συλλαλητήρια, ας αφήσουν τη γραμμή περί “αλλαγής πλεύσης” και ας βγάλουν καινούριο οργουελικό αφήγημα: πχ “το ΚΚΕ πάντα ήταν υπέρ των εθνικιστικών συλλαλητηρίων για τη Μακεδονία”, σε αντίθεση με την “καθαρή, διεθνιστική γραμμή” του Συνασπισμού και του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ…