“Η ελληνική πολιτεία γνωρίζει ποια οχήματα πέρασαν τα διόδια” – Γνωρίζει όμως και ποιοι ιδιώτες κερδοσκοπούν;

Ακούγοντας κανείς τον Χαρδαλιά, δεν ήξερε αν έπρεπε να τρομάξει περισσότερο με όσα ανακοίνωνε ή με το ύφος του.

Νησιά σε καραντίνα, η αστυνομία σε πάρκα και πλατείες για να μη γίνονται μαζικές συναθροίσεις, κλειστές εκτάκτως οι λαϊκές αγορές, πιο αυστηρά μέτρα για μετακινήσεις και ψώνια στο σούπερ-μάρκετ.

Και από την άλλη, στεντόρεια, στρατιωτική φωνή και διατυπώσεις που παγώνουν το αίμα:

Εφόσον δεν έχουμε καμία επαγγελματική υποχρέωση, δεν κυκλοφορούμε το Σαββατοκύριακο.
Κάποιοι δείχνουν αντικοινωνική συμπεριφορά και αγνοούν τους κανόνες.
Η Ελληνική Πολιτεία γνώριζε και γνωρίζει ποια οχήματα πέρασαν τα διόδια.
Από όλους εμάς εξαρτάται αν η κυβέρνηση θα πάρει πιο δραστικά μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας.
Μένουμε σπίτι και τηρούμε τις οδηγίες. Οτιδήποτε άλλο είναι εγκληματικό.

Προφανώς και πρέπει να τηρούμε τους κανόνες για να αντιμετωπίσουμε την πανδημία. Παράλληλα όμως μπορούμε να θέσουμε ορισμένα ερωτήματα περί αντικοινωνικής συμπεριφοράς.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας σημειώνει πόσο σημαντικό είναι για την αντιμετώπιση του κορονοϊού να γίνονται συνεχείς έλεγχοι για τη διάγνωση των κρουσμάτων. Το ελληνικό κράτος διενεργεί ελέγχους με το σταγονόμετρο, γιατί του τελείωσαν τα λιγοστά αποθέματα τεστ.
Είναι ή όχι εγκληματική η ευθύνη του; Είναι ή όχι αντικοινωνική συμπεριφορά η διάλυση και παρακμή του συστήματος Δημόσιας Υγείας;

Πολλές ιδιωτικές κλινικές και ιδιώτες γιατροί μοσχοπουλάνε τα τεστ και θησαυρίζουν εκμεταλλευόμενοι την αγωνία του κόσμου για την υγεία του και τις τραγικές ελλείψεις του δημόσιου τομέα. Είναι ή δεν είναι αντικοινωνική συμπεριφορά να σκέφτεται κανείς το ιδιωτικό του συμφέρον και να κερδοσκοπεί εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και των αναγκών του; Είναι ή όχι εγκληματικές οι ευθύνες της κυβέρνησης που μιλάει για πόλεμο, αλλά δεν επιτάσσει τα αποθέματα των ιδιωτών για να καλύψει τα κενά;

Πολλές επιχειρήσεις υποχρεώνουν τους εργαζόμενους να προσέρχονται κανονικά στο χώρο δουλειά τους και να συνωστίζονται σε ελάχιστο χώρο, καταπατώντας κάθε προληπτικό μέτρο. Παράλληλα, κάποιες εταιρείες προχωρούν σε απολύσεις, περικοπές, αναστολές συμβάσεων, και φορτώνουν το αναμενόμενο κόστος στους εργαζόμενους. Η στάση αυτή δεν αποτελεί άραγε καραμπινάτο κρούσμα αντικοινωνικής συμπεριφοράς;

Η κυβέρνηση στοχοποιεί αυτούς που πέρασαν τα διόδια και επέλεξαν να παν στα χωριά τους, για το Σαββατοκύριακο, βασισμένη, όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, σε ψεύτικα στοιχεία περί δήθεν αύξησης της κίνησης στα διόδια της Αττικής. Έστρεψε πάνω τους την προσοχή της κοινής γνώμης, για να καλλιεργήσει αντανακλαστικά κοινωνικού αυτοματισμού και να κρύψει τις δικές της ευθύνες. Άραγε υπάρχει μεγαλύτερη αντικοινωνική συμπεριφορά από τον κοινωνικό αυτοματισμό, όπου στρέφεις τη μία ομάδα κατά της άλλης, για να φάνε τις σάρκες τους μεταξύ τους;

Και τέλος πάντων, η Πολιτεία μας ανακοινώνει με ύφος άλλων εποχών ότι γνωρίζει πολύ καλά ποια οχήματα πέρασαν τα διόδια. Γνωρίζει όμως και ποιοι επιχειρηματίες κερδοσκοπούν ασύστολα εις βάρος των εργαζόμενών τους και του κοινωνικού συνόλου; Και ναι τι κάνει για αυτό; Ρητορικά τα ερωτήματα…