Η νέα Υφυπουργός Δόμνα Μιχαηλίδου και οι αντιδραστικές απόψεις της για τους αντιδικτατορικούς αγώνες

Άλλοι πένθησαν για την απώλεια της δικτατορίας. Για τους αγωνιστές ήταν ένα μισητό καθεστώς που αντιπάλεψαν, όπως ο καθένας έκρινε και μπορούσε, ατομικά ή συλλογικά. Οι διώξεις, οι φυλακίσεις, οι εκτοπισμοί, οι βασανισμοί, δεν ήταν επιλογή τους.

Αντιδραστικές απόψεις για τον αντιδικτατορικό αγώνα, εξέφρασε η κ. Δόμνα Μιχαηλίδου, συμμετέχοντας τον Μάρτη του 2018 στο πάνελ παρουσίασης του βιβλίου των Σταύρου Τσακυράκη και Απόστολου Δοξιάδη με τίτλο «ΑΠΟ ΠΟΥ ΚΙ ΩΣ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ»; δηλώσεις που ήρθαν στο προσκήνιο μετά την πρόσφατη υπουργοποίησή της και προκάλεσαν το αίσθημα των αγωνιστών.

Απόψεις που αντικειμενικά συμβάλλουν στην άμβλυνση της ιστορικής μνήμης απέναντι στη χούντα, προσβάλλοντας ταυτόχρονα τους αγωνιστές που δολοφονήθηκαν, βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν -εξορίστηκαν, για να έρθουν καλύτερες μέρες για το λαό μας.

Ισχυρίστηκε η κα Μιχαηλίδου πως: «Είχαμε μια αγιοποίηση του αγώνα της δικτατορίας της αντίστασης, και παίρνει διαστάσεις υπερβολής» συμπληρώνοντας ότι πρόκειται «για μια ψυχική νόσο».

Θέλησε, με τις αναφορές της αυτές, να μειώσει την επίδραση που έχει ο αντιδικτατορικός αγώνας στη διαμόρφωση αγωνιστικής συνείδησης και στάσης, κυρίως, της νέας γενιάς. Να την αποκόψει από τις παραδόσεις του λαϊκού κινήματος, να την καταστήσει ευάλωτη στις επιλογές του συστήματος. Γι’ αυτό και χαρακτήρισε την επιμονή στην διεκδικητική πάλη, ατομική αλλά και συλλογική ψυχική νόσο.

0 ισχυρισμός πως, «η απώλεια της δικτατορίας, για κάποιους από τους αγωνιστές, ισοδυναμεί με την απώλεια οικείου προσώπου, γεγονός που δεν μπορούν να διαχειριστούν, με αποτέλεσμα να νοσήσουν ψυχικά», είναι παράλογος και απαράδεκτος καθ’ όσον η δικτατορία για τους αγωνιστές, δεν ήταν οικείο πρόσωπο για να το κλάψουν. Άλλοι πένθησαν για την απώλεια της. Για τους αγωνιστές ήταν ένα μισητό καθεστώς που αντιπάλεψαν, όπως ο καθένας έκρινε και μπορούσε, ατομικά ή συλλογικά. Οι διώξεις, οι φυλακίσεις, οι εκτοπισμοί, οι βασανισμοί, δεν ήταν επιλογή τους. Και φυσικά η «απώλεια» της δικτατορίας, δεν τους στέρησε το λόγο του αγώνα τους.

Είναι βέβαιο, πως όσο θα υπάρχουν, βία, καταστολή, καταπίεση, εκμετάλλευση και φτώχεια, οι αγώνες του λαού και τις νεολαίας θα είναι πάντα στην ημερήσια διάταξη.

Η ενασχόληση με τις απόψεις αυτές, δεν πρέπει να αποπροσανατολίζει από το κύριο που είναι η αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική που υπηρετεί η κα υφυπουργός και η κυβέρνησή της. Άλλωστε τέτοιες τοποθετήσεις συνάδουν με την πολιτική αυτή.

45 Χρόνια μετά την κατάρρευση της δικτατορίας, ο αγώνας για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, Συνεχίζεται!

18/7/2019
Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών (1967-1974)

 

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/comments.php on line 6

1 Trackback

Κάντε ένα σχόλιο: