Ήρθε η ώρα! Κάθε τίμιος αγωνιστής με το ΚΚΕ και τη «Λαϊκή Συσπείρωση»
Καμιά «αμηχανία» δεν χωράει τέτοιες ώρες. Ισα – ίσα, όσοι κοιτούν με αποστροφή τον νέο αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να «αλέθει» στον ίδιο μύλο τον μεσσιανισμό και το made in USA «ελληνικό όνειρο» με τη Μακρόνησο και τον Βελουχιώτη, δεν έχουν πια να περιμένουν τίποτα, ούτε από τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ ούτε από ένα αναπαλαιωμένο «αντίγραφό» του, που θα επιστρέψει για λίγο στην αρχή του κατήφορου, για να τον διανύσει από την αρχή.
Με αυτή τη σκέψη, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ μπορούν να ξεπεράσουν την όποια απογοήτευση νιώθουν όλοι εκείνοι οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι γυναίκες που εξακολουθούσαν μέχρι πρότινος να ελπίζουν και να προσδοκούν από τον ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική του.
Δεν είναι λίγοι άλλωστε όσοι επέλεξαν στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές να δώσουν άλλη μια ευκαιρία στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όσοι με βαριά καρδιά πίστεψαν ότι μπορεί να «διορθωθεί».
Πλέον φεύγουν οι όποιες «αριστερές περικοκλάδες» με τις οποίες επιχειρούσε ο ΣΥΡΙΖΑ να συγκαλύψει τη στρατηγική ταύτισή του με τη ΝΔ. Εμφάνιζε τις στρατηγικές του επιλογές στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων ως αποτέλεσμα ρεαλισμού και ανάγνωσης των διεθνών συσχετισμών. Σήμερα, για να «νικήσει τον Μητσοτάκη» μετατρέπεται σε «αντίγραφο» της ΝΔ.
Για ανθρώπους που μπορεί να ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και έχουν γνήσιο προβληματισμό, έχουν ανησυχία για το σήμερα και το αύριο της λαϊκής πάλης, έχουν αναφορές στο εργατικό – λαϊκό κίνημα, ήρθε η ώρα του οριστικού διαζυγίου, τόσο με τον ΣΥΡΙΖΑ, με τον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας συνολικά, αλλά και με τον δρόμο των αυταπατών και ψευδαισθήσεων που προδιαγεγραμμένα οδήγησε σε αυτές τις εξελίξεις.
Ολοι όσοι κόντρα στη βρώμικη δουλειά της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, επέμεναν να κρατήσουν όρθια τη συνείδησή τους, επέμειναν στη συναίσθηση ότι αριστερά έχει νόημα μόνο ως σύγκρουση με το καπιταλιστικό σύστημα, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, έχουν κάθε λόγο στις εκλογές να στηρίξουν το ΚΚΕ, να κάνουν ένα αποφασιστικό βήμα συμπόρευσης.
Ολοι όσοι εξακολουθούν να εμπνέονται από την ηρωική ιστορία των λαϊκών αγώνων, από την πάλη ενάντια στην εκμετάλλευση για την οικοδόμηση μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας, μπορούν τώρα να αφήσουν πίσω άλλες επιφυλάξεις και επιμέρους διαφωνίες. Να στηριχτούν στην πεποίθησή τους ότι το ΚΚΕ δεν πρόκειται να τους απογοητεύσει, ότι η ψήφος και η στήριξή τους στο Κόμμα δεν θα πάει «στράφι», αλλά θα μεταφραστεί σε ένταση της πάλης και της διεκδίκησης, θα είναι δύναμη που θα επιστραφεί στον ίδιο τον λαό.
Καμιά «αμηχανία» δεν χωράει τέτοιες ώρες. Ισα – ίσα, όσοι κοιτούν με αποστροφή τον νέο αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να «αλέθει» στον ίδιο μύλο τον μεσσιανισμό και το made in USA «ελληνικό όνειρο» με τη Μακρόνησο και τον Βελουχιώτη, δεν έχουν πια να περιμένουν τίποτα, ούτε από τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ ούτε από ένα αναπαλαιωμένο «αντίγραφό» του, που θα επιστρέψει για λίγο στην αρχή του κατήφορου, για να τον διανύσει από την αρχή.
Το ΚΚΕ λοιπόν απλώνει το χέρι σε κόσμο που νιώθει αριστερός και ριζοσπάστης, γιατί οι μάχες που έρχονται δεν χωρούν άλλες «ματαιώσεις» και αυταπάτες. Η σκληρή αυτή πάλη δεν μπορεί να περιμένει, δεν περισσεύει κανένας τίμιος αγωνιστής. Εδώ είναι ο δρόμος για την πραγματική ανατροπή, για να υπηρετηθούν οι πραγματικές λαϊκές ανάγκες, για την αναμέτρηση με την εγκληματική πολιτική του κέρδους.
Στις κάλπες και τους αγώνες, με το ΚΚΕ!