Και η νύχτα μυρίζει Φεστιβάλ

Αν πιστεύει κανείς πως δεν έχουμε λόγια για τη χτεσινή βραδιά και ψάχνουμε καταφύγιο σε κλισέ, υπερβολές και βαθιές υποκλίσεις στον κόσμο που ξεπέρασε τις προσδοκίες μας, τους απαντάμε ότι έχουν απόλυτο δίκιο. Γιατί δυσκολευόμαστε να αποτυπώσουμε τον… καλό χαμό που έγινε χτες, τον κόσμο, τον ενθουσιασμό, το πάθος στα συνθήματα, στα τραγούδια, τη σύνδεση της σκηνής με τη γεμάτη κερκίδα και τη συγκίνηση που κυκλοφορούσε πηχτή στον αέρα, τις κορυφώσεις και τις συναισθηματικές εκρήξεις.

Και αν έπρεπε να διαλέξουμε μόνο μια λέξη για να τα περιγράψουμε, αυτή θα ήταν το “φεστιβάλ”. Που γενικά σημαίνει φιέστα, γιορτή, αλλά για τους μυημένους λειτουργεί κάπως σαν συνθηματικό, για να μπουν στο νόημα και να ζηλέψουν αυτοί που δεν κατάφεραν να έρθουν. Και να είναι εκεί την επόμενη φορά. Γιατί σίγουρα θα υπάρξει και άλλη, με όλα όσα είδαμε την πρώτη. Και μας έκαναν να λοξοκοιτάζουμε προς την άλλη πλευρά του χώρου και το μεγάλο θέατρο Πέτρας…

“Για στάσου όμως, δεν είναι υπερβολικό να βάζεις ως μέτρο σύγκρισης με το Φεστιβάλ;”. Ναι είναι, δείχνει όμως τις αναλογίες. Και υπήρχαν μια σειρά συνειρμοί, ενώ όλα το θυμίζαν. Το πρόγραμμα, τα τραγούδια, ο κόσμος, οι μικρές ουρές, τα μπλουζάκια με τα γνωστά σύμβολα, τα συνθήματα, οι χρεώσεις για εμάς τους διοργανωτές, το όργανο της ΚΕ…

Ακόμα και η ομάδα με τους Κνίτες που έκαναν προεκλογική εξόρμηση, δίπλα στο κιόσκι με τα εισιτήρια…

Και πώς να χωρέσεις όλα τα κομμάτια σε μια ανταπόκριση;

Τις επευφημίες για το Βαγγέλη Σίμο, όταν μπήκε στις πρώτες σειρές, την αποθέωση για το Σελέκο που ήρθε λίγο αργότερα, το ζεστό, δυνατό χειροκρότημα στη Μάγδα Φύσσα και στη Λιάνα που την ακολούθησε. Τα μηνύματα των καλλιτεχνών που ανέβηκαν στη σκηνή, τις πολιτικές τους “αφιερώσεις”, την αγκαλιά του Μεράντζα στη Μάγδα Φύσσα, τα συνθήματα για τον Παύλο και ενάντια στους φασίστες, τη σαπίλα του ντουνιά.

Ο Παύλος ζει τσακίστε τους ναζί .
Ένα φιλί από τον Γιώργο Μεράντζα στη Μάγδα Φύσσα
2 χρόνια #Κατιουσα Αντιφασιστική συναυλία pic.twitter.com/OEYMg0Uujt

— Mpolse-Иiкi (@MpolseNiki) June 9, 2019

Τις πολύ μεστές τοποθετήσεις των συνηγόρων της Πολιτικής Αγωγής του αντιφασιστικού κινήματος στη δίκη της Χρυσής Αυγής, που έθεσαν κρίσιμες διαστάσεις του ζητήματος: για τις καθυστερήσεις στη δίκη που θα έπρεπε να έχει τελειώσει εδώ και χρόνια και για τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα, που μπορεί να επιφέρουν ποινές-χάδια στους κατηγορούμενους και να τους αφήσουν να κατέβουν στις επόμενες εκλογές, χωρίς να τους στερήσουν τα πολιτικά δικαιώματα. Συνεπώς η καταδίκη τους περνάει πρωτίστως από εμάς, την πίεση του μαζικού κινήματος, αλλά και από τον κόσμο που μπορεί να αφήσει εκτός Βουλής τη νεοναζιστική συμμορία τον επόμενο μήνα. Ζητήματα που σκοπεύουμε να τα αναδείξουμε περισσότερο το επόμενο διάστημα, καθώς μπαίνουμε στην τελική ευθεία για την ολοκλήρωση της δίκης.

Τα αντιφασιστικά τραγούδια, που διαδέχονταν το ένα το άλλο, και τους φίλους της Κατιούσα που ανέβαζαν δικά τους βίντεο, για να πάρετε μόνο μια μικρή γεύση, πριν βγει “το καλό, το επίσημο” βίντεο με τα στιγμιότυπα από τη συναυλία, για αυτούς που δεν μπόρεσαν να έρθουν και θα ζηλέψουν περισσότερο μόλις τα δουν.

Θέατρο Πέτρας, Πετρούπολη pic.twitter.com/2vdx0s6OuV

— Σπύρος Μερκούρης (@MarkissiosK) June 9, 2019

2 χρόνια Κατιούσα. Αντιφασιστική συναυλία-βολή στον φασισμό
Υπεραστικοί – Του Αδόλφου τα εγγόνια pic.twitter.com/RCX8BXCE0l

— La brujita roja (@duenderesol) June 9, 2019

https://t.co/Aw0URTWQSl

— FotiosDaglis (@FotiosDaglis) June 9, 2019

https://t.co/24BZqtRNP4

— FotiosDaglis (@FotiosDaglis) June 9, 2019

Πετρούπολη, Θέατρο Πέτρας pic.twitter.com/iOkaZVcB9n

— Σπύρος Μερκούρης (@MarkissiosK) June 9, 2019

Κοινοί Θνητοί με το καλύτερο τραγούδι της δεκαετίας! pic.twitter.com/RtduxxpitI

— Σπύρος Μερκούρης (@MarkissiosK) June 9, 2019

Κι αυτά είναι απλώς ενδεικτικά, μια μικρή πρώτη γεύση.

Και ποιον να πρωτοχωρέσουμε -και να μην ξεχάσουμε- στις ευχαριστίες μας;
Που όσο τυπικές μπορεί να φαίνονται σε κάποιους, τόσο ειλικρινείς και ολόψυχες είναι για όσους έβαλαν το δικό τους λιθαράκι για να βγει η μαγεία της χτεσινής βραδιάς.

Τους Υπεραστικούς, που έκαναν το άνοιγμα, έγιναν μια φωνή με τον κόσμο, και δείχνουν στην πράξη τι μπορεί να σημαίνει στρατευμένη τέχνη στις μέρες μας.

Τη Ρωμιοσύνη, που έπιασε τον παλμό του κόσμου με τους “κλασικούς ύμνους” που γαλούχησαν γενιές ολόκληρες στο κίνημα. Και η οποία συνόδευσε μουσικά δύο μεγάλους τραγουδιστές:
Το Γιώργο Μεράντζα, με τη μαγική φωνή, που καθηλώνει τον κόσμο και την ίδια στιγμή τον απογειώνει και τον ξεσηκώνει.
Και το Δημήτρη Κανέλλο, μία από τις πιο σεμνές και διακριτικές παρουσίες του χώρου, που συνεχίζει μια μεγάλη παράδοση στο ελληνικό λαϊκό τραγούδι, με σπουδαίους ερμηνευτές, κομμάτι του εργαζόμενου λαού, που τραγουδάνε για όσα ζει κι αγωνίζεται.

Τους Κοινούς Θνητούς, που έχουν το δικό τους κοινό και κατακτούν διαρκώς καινούριο, ανεβάζοντας τους ρυθμούς και τη θερμοκρασία κάθε φορά που βγαίνουν. Από τις πιο αξιόλογες εκδοχές του ταξικού χιπ-χοπ, που κερδίζει διαρκώς έδαφος και βγάζει τη μια καλή δουλειά μετά την άλλη.

Το Χριστόφορο Ζαραλίκο, που έκανε γκεστ εμφάνιση-έκπληξη, τραγούδησε μαζί με τους ΚΘ, σα νέο μέλος της μπάντας, και μεταξύ άλλων έκανε σημειολογική ανάλυση για τη σημασία των δαχτύλων και πώς μπορεί κανείς να τα χρησιμοποιήσει.

Υπέροχος @zaralikos , ακούστε το! pic.twitter.com/wJ0WJQTQFh

— Σπύρος Μερκούρης (@MarkissiosK) June 9, 2019

Το Φοίβο Δεληβοριά, που ξέκλεψε λίγο χρόνο από το βαρύ του πρόγραμμα, και ήρθε από τη Θεσσαλονίκη ειδικά για τη συναυλία μας, για να πει μερικά τραγούδια.

Τους KollektivA, που έπιασαν εγχώριο και ξένο ρεπερτόριο, και μας θυμίζουν πως “ο δρόμος που τραβάμε δεν έχει τελειωμό”. Και αν είναι δύσκολος, δεν παύει να είναι όμως κι ο πιο όμορφος.

Τους Sober On Tuxedos, που μπορούν να γκρεμίσουν τα βράχια με τα ντεσιμπέλ και την ενέργεια που βγάζουν κάθε φορά όταν ανεβαίνουν στη σκηνή. Το ακριβώς ανάποδο από ό,τι λέει το όνομά τους…

Τους Empty Frame, που γέμισαν μελωδίες τη σκηνή και στίχους όπως το “no borders, no orders”. Και θα τους ευχαριστήσουμε διπλά, γιατί έκλεισαν ιδανικά το πρόγραμμα, λίγο πριν τη 1.30, κρατώντας τον κόσμο ως το τέλος.

Ευχαριστούμε όλους τους καλλιτέχνες που έβαλαν το δικό τους λιθαράκι -που μόνο μικρό δεν ήταν- αφιλοκερδώς κι επειδή ακριβώς ήξεραν πόσο σημαντικός είναι ο σκοπός και το πολιτικό περιεχόμενο.

Ευχαριστούμε επίσης τους εργαζόμενους του δήμου Πετρούπολης, που έβγαλαν όλη τη βρώμικη δουλειά, και ήθελαν και αυτοί να φορέσουν ένα μπλουζάκι “Κατιούσα”, σαν να ήταν κομμάτι από τους διοργανωτές -κι όντως ήταν και τους ευχαριστούμε πολύ για αυτό.

Ευχαριστούμε όλους εσάς που ήρθατε και γεμίσατε κάθε γωνιά από το μικρό θεατράκι της Πετρούπολης, από τις θέσεις ως τους διαδρόμους και από τη σκηνή ως τα βραχάκια στο πλάι. Ευχαριστούμε όσους ήρθαν στον πάγκο μας, όσους άφησαν μια ενίσχυση για τον πολιτικό σκοπό της συναυλίας, που τον πέτυχε και με το παραπάνω. Και ακόμα περισσότερο όσους μας έλεγαν μια καλή κουβέντα -ή και περισσότερες- και μας έκαναν να κοκκινίζουμε λίγο παραπάνω -κι όχι μόνο πολιτικά. Και επίσης όσους ανέβασαν φωτογραφίες και βίντεο από χτες, για να τα μοιραστούν μαζί μας και με τον κόσμο που ήταν νοερά μαζί μας.

Σας ευχαριστούμε πολύ για αυτό που κάνατε -γιατί εσείς το πετύχατε και όχι εμείς- ανεβάζοντας τον πήχη για αυτά που θα έρθουν, και που μας βάλατε από τώρα να σκεφτόμαστε ποιος θα είναι ο επόμενος στόχος. Τις καλύτερες συναυλίες-εκδηλώσεις μας δεν τις έχετε δει ακόμα…