Κανένα σπίτι δίχως ασφαλίτη

Μπορεί η σημερινή κυβέρνηση να αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερή, αλλά η διακυβέρνησή της έχει το θλιβερό προνόμιο να αναβιώνει σκοτεινές εποχές και μερικές από τις χειρότερες στιγμές του δεξιού παρακράτους. Τότε που χτυπούσε ξημερώματα η εξώπορτα του σπιτιού, και δεν ήταν ο γαλατάς, αλλά οι άνθρωποι της ασφάλειας.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, σήμερα τα ξημερώματα στη Θεσσαλονίκη, αστυνομικοί μπούκαραν στα σπίτια δύο εκπαιδευτικών κι αγωνιστών της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, του Θανάση Αγαπητού και του Ηλία Σμήλιου, επιχειρώντας να τους συλλάβουν “δια υπόθεσίν τους…”. Δεν πρόκειται βέβαια για κάποια τυχαία υπόθεση, αλλά για φανερή στοχοποίησή τους, εξαιτίας της δράσης τους στις κινητοποιήσεις κατά των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, στα Δικαστήρια. Μπορεί οι δύο -κατά τις αστυνομικές αρχές- “επικίνδυνοι κακοποιοί” να απέφυγαν τη σύλληψη, καθώς απουσίαζαν από τις οικίες τους,  αλλά το αστικό κράτος πέρασε το μήνυμα που ήθελε, επιχειρώντας να τρομοκρατήσει όσους τολμούν να αντιστέκονται και να βάζουν εμπόδια στις ορέξεις των τραπεζών.

Το κυβερνών κόμμα του Σύριζα που καπηλεύτηκε το σύνθημα “κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη” δείχνει κάθε μέρα και περισσότερο το πραγματικό του πρόσωπο, προσγειώνοντας απότομα στην πραγματικότητα τις δυνάμεις που έτρεφαν φρούδες ελπίδες για την “αριστερή κυβέρνηση”. Εξάλλου, τα συνθήματα διαμορφώνονται ευέλικτα, στη βάση της συγκυρίας και του εφικτού. Έτσι λοιπόν, εκείνο το παλιό σύνθημα κατά των τραπεζών, έχει γίνει σήμερα από τους κυβερνώντες:

Κανένα σπίτι δίχως ασφαλίτη!

Κι αν την επόμενη φορά που στοχοποιήσουν αγωνιστές, δεν μπορέσουν να τους συλλάβουν, ίσως μπορούν να βάλουν σε πλειστηριασμό τα δικά τους σπίτια, για παραδειγματισμό και το σωφρονισμό των υπολοίπων…