Κι αν βγω από αυτήν τη φυλακή… – 29 πράγματα που μάθαμε μες στην καραντίνα…

Μια ενδεικτική λίστα με κάποια πράγματα που είδαμε μες στην πανδημία, τα σχολιάσαμε -ή δεν προλάβαμε να το κάνουμε μες στον ορυμαγδό-, μας έκαναν σοφότερους -ή και όχι- και μπορούμε να θυμόμαστε από αυτήν την καραντίνα.

-Ο Μητσοτάκης είναι ο νέος Μωυσής, που θα ανοίξει με το ραβδί του στα δύο τη θάλασσα, για να περάσει απέναντι ο λαός του, χωρίς πολλές απώλειες από την κρίση. Κρίμα που δε συνεχίστηκε ο συνειρμός με τις δέκα βιβλικές εντολές για την αντιμετώπιση του ιού -ου διαδηλώσεις- και την ανάπτυξη που θα έρθει ως μάννα εξ ουρανού.

-Ο Χαρδαλιάς έγινε σεξ σύμβολο και μπλουζάκι. Δύσκολο να πεις ποιο από τα δύο είναι χειρότερο.

-Ο Τσιόδρας έγινε ασπίδα της κυβέρνησης, δρώντας -ιδίως από ένα σημείο και έπειτα- μάλλον με πολιτικά κριτήρια παρά με επιστημονικά, ενώ και η δική του ηρωοποίηση έφτασε σε γραφικά επίπεδα. Κι αν δε γίνει σήριαλ, ο Γιάννης Σμαραγδής έχει ήδη “απειλήσει” ανακοινώσει ότι θέλει να κάνει τη ζωή του ταινία. Ο τίτλος είναι έτοιμος και θα μπορούσε να είναι ο τελευταίος χορός (Last Dance) της λογικής…

-Η αγιογραφία τις κυβέρνησης και του Μητσοτάκη έσπασε κάθε ρεκόρ, θυμίζοντας κάτι από Ζάχο Δόγκανο στο “Εκείνες και Εγώ” και πώς τον πετσόκοψε έτσι (τον ιό, τον λαό και γενικώς…)

-Αλλά ο Μητσοτάκης δε χρειάζεται αγιογραφίες απ’ τα ΜΜΕ. Έχει μαζί του τον λαό, σύμμαχο τον φόβο και τις ανεξάρτητες δημοσκοπήσεις.

-Η σκληρή αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ (#θα_λογαριαστούμε_μετά) τσάκιζε κόκαλα, με τον Βαξεβάνη πχ να λέει ότι ο Μητσοτάκης ντύθηκε Τσίπρας και κλέβει το πρόγραμμά του, επειδή μοίρασε επιδόματα…

-Ένα από τα… σοσιαλιστικά στοιχεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν θεωρητικά η απαγόρευση των απολύσεων, για να προστατευτούν οι θέσεις εργασίας. Την ίδια στιγμή, τα συνδικάτα ανακοίνωσαν ότι ήδη από τις πρώτες βδομάδες οι απολύσεις ξεπέρασαν τις 100 χιλιάδες… Πού και να μην είχαν απαγορευτεί δηλαδή…

-" Απαγόρευσαμε τις απολύσεις, το ξέρει ο κόσμος αυτό;"
-"Απολύθηκαν εκατοντάδες στο αεροδρόμιο"
– " Πολύ δυσάρεστο αυτό αλλά δεν ήταν μέσα στις επιχειρήσεις των αναστείλαμε την λειτουργία"
Θα είστε απολύμενοι αλλά θα είναι σαν να μην είστε. Γέρων Βρούτσης #COVID2019 pic.twitter.com/b3JWsaYIj9

— Σπύρος Μερκούρης (@MarkissiosK) March 26, 2020

-Η κυβέρνηση πήρε όλα τα μέτρα για να θωρακίσει το σύστημα Υγείας από περιττές σπατάλες.

-Κι απέδειξε ότι η περιβόητη κρατική ευθύνη συνίσταται κυρίως στην απόδοση δικαιοσύνης, με το δόγμα “νόμος και τάξη”.

-Ιδίως όταν αφορά κοινωνικές ομάδες ευπαθείς στην αστυνομική καταστολή και όσους τους συμπαραστέκονται.

-Δεν μπορεί όμως να παρεμβαίνει παντού και πάντα. Υπάρχουν κριτήρια και προτεραιότητες…

-Όσοι συνδέουν μαξιμαλιστικά την κρατική ευθύνη με μαζικές προσλήψεις υγειονομικών ή την επίταξη δομών και προσωπικού από τον ιδιωτικό τομέα -όπως γίνεται σε κάθε πόλεμο-, ενημερώθηκαν από τον υφυπουργό υγείας Βασίλη Κοντοζαμάνη πως αυτές οι ιδέες ανήκουν σε “εξαφανισμένα πολιτικά συστήματα” και σε 2-3 χώρες ακόμα στον κόσμο. Αν τώρα αυτές οι χώρες τα έχουν καταφέρει καλύτερα από τη μεγάλη πλειονότητα των υπόλοιπων που ομνύουν στο αόρατο χέρι της αγοράς, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.

-Η επιτυχία είναι συνώνυμο του καπιταλισμού. Αλλά ακόμα και αν ξεφύγει κάτι στον προγραμματισμό μιας χώρας, λύσεις υπάρχουν. Για παράδειγμα, οι μαζικοί τάφοι, που είδαμε στις ΗΠΑ, τη μητρόπολη του καπιταλισμού -αυτή και αν είναι επιτυχία. Δεν υπάρχουν αδιέξοδα στον καπιταλισμό…

-Αλλά ο σοσιαλισμός και ο καπιταλισμός είναι σχετικές έννοιες. Την ώρα που στελέχη της κυβέρνησης αρνούνταν τη διατίμηση στην τιμή της μάσκας λέγοντας πως “δεν αλλάξαμε πλευρά, είμαστε μια δυτική χώρα”, στην Ιταλία η τιμή τους ορίστηκε στα 50 λεπτά του ευρώ, ενώ στην Ισπανία και αλλού γίνεται εκτεταμένη δωρεάν παράδοση από τα ΜΜΜ. Μήπως έχουν σοσιαλισμό και δεν το ξέρουν;

-Με δεδομένο βέβαια ότι αυτές οι δυο χώρες είχαν από τα αυστηρότερα λοκντάουν μετά της Κίνας διεθνώς, μπορεί και να βαδίζουν προς τον κομμουνισμό, όπως μας θα διαβεβαίωναν και λάτρεις της επιστήμης και του ορθολογισμού στις ΗΠΑ, που διαδήλωσαν ενάντια στην κοινωνική αποστασιοποίηση που θα μας φέρει την (κόκκινη) σκλαβιά:

-Ενώ σε άλλη πολιτεία, στο Μίσιγκαν συγκεκριμένα, προβληματισμένοι με την καραντίνα πολίτες άσκησαν το συνταγματικό τους δικαίωμα να μπουν στο τοπικό καπιτώλιο με οπλισμό και εξάρτυση σαν σε επιχείρηση στα περίχωρα της Καμπούλ. Το καλύτερο από όλα; Ήταν 100% νόμιμοι.

-Ο Μπόρις Τζόνσον, που ήταν υπέρ της ανοσίας της αγέλης, βρέθηκε θετικός στον ιό και μπήκε στην εντατική, γιατί… karma is a bitch. Λίγες μέρες μετά, ο φιλελέ επικοινωνιακός στρατός που έλεγε ότι είναι απαράδεκτα τα σατιρικά σχόλια εναντίον του Βρετανού ομοϊδεάτη, έστησε το δικό του πανηγύρι με την πιθανή περιπέτεια υγείας του Κιμ Γιονγκ Ουν, δείχνοντας ήθος και συνέπεια στα κριτήριά του.

-Ο αμέσως προηγούμενος στόχος του φιλελέ στρατού ήταν η γονατισμένη από το εμπάργκο Κούβα, που έδωσε μαθήματα αλληλεγγύης εν μέσω πανδημίας, και οι ιατρικές μπριγάδες που έστειλε σε όλο τον κόσμο. Ενδεικτική είναι αυτή η “έρευνα” στο Inside Story, και ακόμα πιο χαρακτηριστικά τα επιχειρήματα ενάντια στο σύστημα υγείας της. Έχει ελλείψεις και απαρχαιωμένες δομές -αλλά δεν ερευνά ποτέ το γιατί- και έχει μάχιμους γιατρούς, πρόθυμους να πάνε εκεί που αρνούνται άλλοι επαγγελματίες, αλλά όχι ικανούς για ιατρική υψηλού επιπέδου… (Ναι αλλά πληρώνονται για αυτό, συνεπώς είναι ιδιοτελείς. Και στην τελική τι να την κάνεις την υγεία του λαού, αν δεν έχεις υψηλή ιατρική για τους πλούσιους;)

-Η ΛΔ Κορέας και η Κούβα ήταν απλώς η προθέρμανση για το εσωτερικό μέτωπο, που φούντωσε μετά την Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Είναι στατιστικώς βέβαιο πως τα περισσότερα εξυπνοπούλια που έγραψαν για μιλιταρισμό, στρατιωτική παράταξη κτλ. δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να μάθουν για τα αυτοκόλλητα που όριζαν τις αποστάσεις, και έμειναν μάλλον με την εντύπωση πως οι διαδηλωτές κάνουν γυμνάσια κάθε μέρα, για να τελειοποιήσουν το αποτέλεσμα.

Σε κάθε περίπτωση, το χειρότερο δεν είναι οι αστοί κονδυλοφόροι, σαν τον κύριο παρακάτω με το ευφυολόγημα της κακιάς ώρας “προλετάριοι όλων των χωρών στοιχηθείτε”, (και σεφερλυθείτε, θα προσθέταμε), αλλά το “προοδευτικό πλήθος” που φρόντισε να στοιχηθεί με την πολεμική του Protagon, της Καθημερινής και όχι μόνο.

– Ένα περίεργο πράγμα όμως, όλοι αυτοί οι λαλίστατοι και ειδικοί στην περιγραφή της κινησιολογίας και της γλώσσας του σώματος των διαδηλωτών έχασαν τη μιλιά τους για τον εθνικιστικό συρφετό που συγκεντρώθηκε χωρίς κανένα μέτρο προστασίας (που εν προκειμένω είναι και το δευτερεύον) στο λιμάνι της Σούδας, για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στο ενδεχόμενο μεταφοράς προσφύγων και μεταναστών.

-Παρά του περί του αντιθέτου λεγόμενα, το ΚΚΕ έχει με διαφορά το καλύτερο πολιτικό marketing από όλα τα κόμματα. Μια δήλωση της Κανέλλη για τον βουλευτικό μισθό έγινε viral -εντάξει, παίχτηκε μόνο μισή και διαστρεβλωμένη, αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα δικά σου- ενώ η συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς καλύφθηκε από τα μεγαλύτερα διεθνή ειδησεογραφικά δίκτυα…

– Το “πρώτο αίμα” στα ΜΜΕ είχε πέσει στις 7 Απρίλη, με την Ημέρα Πανελλαδικής Δράσης για την Υγεία, τα ΜΑΤ στον Ευαγγελισμό και τον Πάσχο Μανδραβέλη να τους παρουσιάζει σαν άοπλη ειρηνευτική δύναμη, παίζοντας για 103η φορά με την αγαπημένη του θεωρία των δύο άκρων -ακροδεξιοί έξω από εκκλησίες, αριστεροί έξω από νοσοκομεία…

-Και συνεχίστηκε με ένα κρεσέντο στην επέτειο των 150 χρόνων από τη γέννηση του Λένιν και μπροστάρη την “Ομάδα Αλήθειας”, που ούτε καν διάβασε τη σχετική ανακοίνωση του ΚΚΕ, αλλά απευθύνεται σε σκυλάκια του Παβλόφ με εξαρτημένα αντακλαστικά που φοβούνται μην αναστηθεί ο Βλαδίμηρος και τον βλέπουν παντού μπροστά τους -τρόπος του Λένιν…

-Από κοντά ακολουθεί ο… ατακαδόρος που βάζει τις εικόνες και τις λεζάντες της “Καθημερινής”, ακόμα και αν δεν έχουν άμεση σχέση με τη στήλη του αρθρογράφου. Όταν θες να πεις να πεις μια χαζομάρα και δε σου κάθεται η αφορμή, μπορείς να την εφεύρεις ο ίδιος…

-Επιστρέφουμε στην Πρωτομαγιά, που δεν είναι αργία, είναι απεργία. Κάτι που κατάλαβε από πρώτο χέρι το αφεντικό της Eurodrip, όταν κάλεσε τους εργάτες του να πιάσουν τον Μάη στο εργοστάσιο, δουλεύοντας, και είδε έξω από την πύλη του εργοστασίου αυτή την εικόνα, με την απεργιακή φρουρά.

-Η “επιστροφή στην κανονικότητα” δε θα μπορούσε να μην περιλαμβάνει δύο πράγματα: α) την επανέναρξη της αθλητικής δραστηριότητας και β) ακόμα περισσότερα κρούσματα (λόγω αυτής). Όπως έγινε στη Bundesliga…

-Αυτό ουδόλως εμπόδισε τον δήμαρχο της Θεσσαλονίκης να μπει σφήνα στη διεκδίκηση της τελικής φάσης της Ευρωλίγκα (Final 8) αν και όποτε γίνει. Υπολόγισε μάλιστα με ακρίβεια το τουριστικό όφελος για την πόλη και τις συνολικές διανυκτερεύσεις (15.000) των ομάδων που θα έρθουν. Όσο για τον πιθανό υγειονομικό κίνδυνο, ας μη γινόμαστε υπερβολικοί. Για έναν απλό συγχρωτισμό μιλάμε εξάλλου, όχι για το πλήθος της παραλίας με ευρυγωνικό φακό.

-Το βασικό είναι να διαπνέεσαι από αγνά επιχειρηματικά, αθλητικά ιδεώδη και ει δυνατόν να τα συνδυάζεις με τις αξίες της Άριας φυλής. Όπως έκανε ο Νταβέλης που έπιασε την καλή με τις μάσκες και απέδειξε πως στον καιρό μας δεν υπάρχουν μεγαλύτεροι λήσταρχοι από τους καπιτα-ληστές (κλισέ, αλλά το ‘βλεπες να έρχεται, δεν μπορεί…).

– Άλλωστε κάποιοι χτίζουν το δικό τους σαξές στόρι και ζουν τον μύθο τους στην Ελλάδα, σα να μη μεσολάβησε τίποτα…

-Και αφήνουν άλλους να γίνονται “σχολαστικοί” και να θέτουν δυσάρεστα ερωτήματα, για τον ιό που θερίζει ακόμα και νέους ανθρώπους, που δεν έφτασαν ποτέ στο νοσοκομείο για να εξεταστούν και τον πραγματικό ιό που είναι ο καπιταλισμός. Η αγέλη να είναι καλά…

-Αντί επιλόγου μία αισιόδοξη διεθνιστική νότα από το Μεξικό -γιατί τα προβλήματα είναι παντού ίδια, όπως και ο καπιταλισμός, που ενώνει όμως την εργατική τάξη σε όλες τις χώρες και φτιάχνει τον νεκροθάφτη του.

Μια εικόνα από τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς, με τον Λένιν στο πανό και το σύνθημα: Κάτω η εξουσία των μονοπωλίων! Εργατική-λαϊκή εξουσία!

Το βίντεο που ανέβασε το ΚΚ Μεξικού στη σελίδα του από τις Πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις, με τίτλο “Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα”.

Και μια παλιότερη παρέμβαση των Μεξικάνων συντρόφων, έξω από μια μεξικάνικη αλυσίδα με το σύνθημα.

Πλύνε τα χέρια και ύψωσε τη γροθιά. Βάλε μάσκα, αλλά μη σιωπάς!

Ακόμα και αν δεν καταλαβαίνει κανείς ισπανικά, θα πιάσει σίγουρα τη λέξη “παράσιτο” και σε ποιον αναφέρεται. Αν όχι, υπάρχει και η ομώνυμη ταινία (Τα Παράσιτα) που πήρε το Όσκαρ και ίσως μπορεί να σας βοηθήσει…