Κοιτώντας στη γυάλα του Αμερικανού πρέσβη
Ο Τζέφρι Πάιατ πιάνει “χαλαρή, φιλική κουβεντούλα” και προβλέπει με ακρίβεια σκηνοθέτη τα μελλούμενα στα ελληνο-τουρκικά. Η συνέχεια επί της οθόνης -και επί της γυάλα του αμερικανού πρέσβη…
Το σχόλιο το αλιεύσαμε από το Σαββατοκυριακάτικο Ριζοσπάστη, κι είναι όντως εύστοχο κι επί της ουσίας.
Δεν θέλουμε να συνωμοσιολογήσουμε, αλλά δεν μπορούμε και να μην το καταγράψουμε: Στις αρχές Απρίλη, ο Αμερικανός πρέσβης έδωσε μια συνέντευξη σε «χαλαρή» τηλεοπτική εκπομπή, όπου είπε ανάμεσα σε άλλα: «Τόσο η Ελλάδα όσο και οι ΗΠΑ θα αντιμετωπίσουν αναταράξεις τους επόμενους δύο μήνες, ενόψει της επανεκλογής Ερντογάν. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει εμπιστοσύνη». Σχολιάζοντας τότε τις «προφητείες» του πρέσβη και με δεδομένο ότι οι εκλογές στην Τουρκία προγραμματίζονταν για το Νοέμβρη του 2019, αναρωτιόμασταν αν ξέρει κάτι παραπάνω, ή απλά βρήκε ευκαιρία για να «προαναγγείλει» την παραπέρα όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Τελικά αποδείχτηκε ότι «όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος». Δεν πέρασαν δυο βδομάδες και ο Τούρκος Πρόεδρος ανακοίνωσε πρόωρες προεδρικές και βουλευτικές εκλογές στις 24 Ιούνη. Λίγο έξω στις μέρες έπεσε ο πρέσβης, αλλά μπροστά σε μια τόσο σπουδαία …μαντεψιά, ένα λαθάκι συγχωρείται.
Και να φανταστεί κανείς πως κατά τη διάρκεια της συζήτησης, σημειώνει πολλές φορές πως δεν του αρέσει να κάνει προβλέψεις και δεν είναι αυτή η δουλειά του. Μήπως να το ξανασκεφτόταν;
Τη “χαλαρή, τηλεοπτική συνέντευξη” -που ήταν αριστοτεχνικά στημένη, προσεγμένη ως την τελευταία λεπτομέρεια και κάθε άλλο παρά “χαλαρή”- μπορείτε να την δείτε, ακολουθώντας αυτόν το σύνδεσμο στο Vice. Εκεί μπορείτε να δείτε μεταξύ άλλων τον πρέσβη να πλέκει το εγκώμιο του Αλέξη Τσίπρα -που παλιότερα ήταν διαδηλωτής, αλλά… μαθαίνει. Να μας λέει για τις μεγάλες αλλαγές ως προς το ύφος (!) στη σχέση μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας. Και να μας εξηγεί ότι στην Ουκρανία τα πράγματα είναι δύσκολα λόγω της… βαριάς σοβιετικής κληρονομίας, και μιας εποχής, που όλοι λέγανε ψέματα, για να επιζήσουν! Ενώ επιχειρείται κι ένα ωραίο ξέπλυμα της προοδευτικής, αμερικάνικης κοινωνίας -σχετικά με τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.