Μα εγώ είμαι σοσιαλδεξιός, αριστεροκεντρώος – Όταν ο Μπίγαλης έπιανε το νόημα των εκλογών με τους ανεξάρτητους υποψήφιους

Μπορεί να βγήκε σε μια ελαφριά εποχή, που οι ιδεολογίες φαινόταν να φτάνουν στο τέλος τους και να ξεθωριάζουν. Στην πραγματικότητα όμως ο Μπίγαλης, μπροστά και πίσω ταυτόχρονα από την εποχή του, έπιανε το νόημα των εκλογών με τους “ανεξάρτητους υποψηφίους” που είναι “διακομματικοί” και τους μπαλκονο-μπερδεμένους ψηφοφόρους, που είναι “προνοητικοί”, για αυτό και τα έχουν καλά με όλους, διαψεύδοντας όσους τους θεωρούν ρηχούς και απολίτικους.

Οι στίχοι είναι επίκαιροι, διαχρονικοί, το μόνο που έχει παλιώσει και δεν ισχύει πια είναι το “μπαλκόνι” και η λογική της ομιλίας, όλα τα άλλα όμως ισχύουν στο ακέραιο.

Ακολουθούν οι στίχοι, όπου μπορεί να υπάρχει ένα μικρό νοηματικό χάσμα με το “δω” του Σωκράτη -ό,τι και αν είναι αυτό- όλα όμως δένουν αρμονικά και διαλεκτικά, ξεκινώντας από το ειδικό (το γαργαλητό στις πατούσες) και φτάνοντας στο γενικό

Μη μου γαργαλάς τις πατούσες μωρό μου
είναι αλλοδαπό το μαρτύριο αυτό
κι είμαι επειδή με το δω του Σωκράτη
που είναι ελληνικό και αγνό προτιμώ.

Είναι τώρα μέρες που θες να ενδώσω
να ομολογήσω κάτι προσωπικό
κι όλο πονηρά με ρωτάς τι ψηφίζω
με κατηγορείς για ζώο απολιτικό.

Μα εγώ είμαι αθώος
μπαλκονομπερδεμένος, γόρδιος δεσμός.
Σοσιαλδεξιός, αριστεροκεντρώος
πρασινομπλέ, κοκκινοκίτρινος καιρός.
Εγώ είμαι απ’ όλα, απ’ όλα,
είμαι προνοητικός και διακομματικός.

Μη μου γαργαλάς τις πατούσες μωρό μου
μη με βασανίζεις μ’ αυτό το φτερό
δεν υπάρχει τίποτα να αποκαλύψω
έχω μπερδευτεί όπως όλοι κι εγώ.

Με κατηγορείς πως δεν έχω απόψεις
κι ότι είμαι αδιάφορος για τα κοινά
είμαι βολεμένος και κάνω την πάπια
γιατί θέλω μ’ όλους να τα ‘χω καλά.

Μα εγώ είμαι αθώος
μπαλκονομπερδεμένος, γόρδιος δεσμός.
Σοσιαλδεξιός, αριστεροκεντρώος
πρασινομπλέ, κοκκινοκίτρινος καιρός.
Εγώ είμαι απ’ όλα, απ’ όλα,
είμαι προνοητικός, με όνειρα σωστός.