Μαγειρέματα και αλχημείες …τρίτης διαλογής

Από τις άναρθρες κραυγές υπουργών της ΝΔ, που κουνάνε με θράσος το δάχτυλο στο ΚΚΕ «να μη βγάζει γλώσσα», γιατί «δεν έγινε και τίποτα που αυξήθηκαν τα ποσοστά του στις εκλογές», μέχρι τις καφενειακές αναλύσεις του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων, που καταλήγουν στο …συμπέρασμα ότι το αποτέλεσμα για το ΚΚΕ είναι «συγκυριακό», όλοι μαζί, «προοδευτικοί» και «συντηρητικοί», «κεντροδεξιοί» και «κεντροαριστεροί», δεν κρύβουν τη …φαγούρα τους να μειώσουν την εκλογική επιτυχία του ΚΚΕ και να μείνει σαν συμπέρασμα το «μια από τα ίδια».

Λογική η ανησυχία τους, θα σκεφτεί κανείς, αφού η άνοδος του ΚΚΕ έρχεται σε συνέχεια του θετικού αποτελέσματος στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές και αποτυπώνει τους πιο στέρεους δεσμούς που οικοδομεί το Κόμμα με νέες δυνάμεις του λαού και της νεολαίας. Υπενθυμίζεται ότι στις εθνικές εκλογές του περασμένου Ιούνη το Κόμμα είχε πάρει 7,69%, ποσοστό αυξημένο σε σχέση με τις εκλογές του Μάη, όταν είχε πάρει 7,23%. Τώρα, στις Περιφέρειες τα ψηφοδέλτια που στήριξε το ΚΚΕ πήραν 10%, με 80.000 παραπάνω ψήφους από τον περασμένο Ιούνη και 110.000 περισσότερες από τις περιφερειακές του 2019.

Οι «χρησμοί», ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ, ότι τα ποσοστά του ΚΚΕ είναι κάποιες «συγκυριακές» μετατοπίσεις, φανερώνουν πρώτα απ’ όλα την αγωνία του να «σβήσει» – έστω και στα λόγια – κάθε θετική διεργασία που είναι σε εξέλιξη στο εργατικό – λαϊκό κίνημα, παρά τον συσχετισμό δυνάμεων που παραμένει αρνητικός. Διεργασίες που η σοσιαλδημοκρατία προσπαθεί να υπονομεύσει, είτε μπροστά σε μεγάλες απεργιακές μάχες, με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να …ανακοινώνουν ότι δεν έχει νόημα η εργατική – λαϊκή κινητοποίηση, είτε τώρα, που αυτές αποτυπώνονται έως έναν βαθμό στην εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ.

Την ίδια αγωνία φανερώνουν και τα αναμασήματα περί «απομονωμένου» ΚΚΕ, επειδή κάλεσε τον λαό στον δεύτερο γύρο να μαυρίσει τους «εκλεκτούς» των ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ/ΠΑΣΟΚ. Μιας και «ξύνονται»: Τα ποσοστά του ΚΚΕ στις Περιφέρειες κινούνται σε διψήφια νούμερα, στην Αττική αγγίζει το 14%, ενώ στην Αθήνα η «Λαϊκή Συσπείρωση» έφτασε μια ανάσα από τον δεύτερο γύρο. Η «Λαϊκή Συσπείρωση» είναι πλέον δημοτική αρχή σε έξι δήμους πανελλαδικά (από έναν πριν), ενώ η Πάτρα είναι ο τρίτος μεγαλύτερος δήμος στη χώρα και ο κομμουνιστής δήμαρχος εκλέγεται για 3η συνεχόμενη φορά. Οι υποψήφιοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε όλη τη χώρα ήταν περισσότεροι από 20.000 και πολλοί απ’ αυτούς έκαναν για πρώτη φορά το βήμα της συμπόρευσης με το ΚΚΕ, ενώ μέχρι χτες έκαναν άλλες πολιτικές επιλογές. Ε όλα αυτά, μόνο …«μοναχική πορεία» δεν τα λες.

Ειδικά αν υπολογίσει κανείς ότι η σοσιαλδημοκρατία, που συνεργάστηκε ακόμα και με τη ΝΔ σε πολλούς δήμους, κατεβάζοντας κοινούς υποψηφίους, μείωσε αθροιστικά τις ψήφους της στις περιφερειακές εκλογές σε σύγκριση με τις εθνικές και εξέλεξε λιγότερους δημάρχους απ’ ό,τι το 2019.

Να σημειώσουμε, τέλος, ότι το βράδυ της Κυριακής, οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ δεν χρειάστηκε να πανηγυρίσουν μαζί με …προοδευτικές δυνάμεις όπως ο Γιώργος Παπανδρέου για την εκλογή Δούκα στην Αθήνα, την ώρα που αυτή γινόταν καύσιμο για να «γκαζώσει» η αντιλαϊκή αναδιάταξη της σοσιαλδημοκρατίας. Ούτε χρειάστηκε να αναρωτηθούν «τι έγινε ρε παιδιά;» την επόμενη μέρα, ακούγοντας τις δηλώσεις Κουρέτα μετά τη συνάντησή του με τον Μητσοτάκη, που βάζει ως άμεσο στόχο να «ξεπλύνει» κυβέρνηση και Περιφέρεια για τις εγκληματικές ευθύνες τους στις πλημμύρες.

Μια ακόμα ανακάλυψη …τρίτης διαλογής, που κάνουν τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης και της σοσιαλδημοκρατίας, είναι ότι «δεν βρήκε ανταπόκριση» η κατεύθυνση του Κόμματος για «άκυρο/λευκό» στον δεύτερο γύρο. Βέβαια, εκτίθενται από μόνοι τους, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ λέει, για παράδειγμα, ότι στην Αθήνα «η γραμμή του ΚΚΕ δεν πέρασε και γι’ αυτό εκλέχτηκε ο Δούκας», ενώ στον Παλαμά Καρδίτσας έχασε στον β’ γύρο ο «προοδευτικός» υποψήφιος εξαιτίας των «δεκάδων άκυρων του ΚΚΕ που βρέθηκαν στις κάλπες»… Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή, η ίδια θέση του Κόμματος «λειτούργησε» στον Παλαμά, αλλά όχι στην Αθήνα…

Παρεμπιπτόντως, «προοδευτικός» και ο νυν δήμαρχος Παλαμά, που διεκδικούσε την επανεκλογή του και μοιράζεται μαζί με την κυβέρνηση και την περιφερειακή αρχή τις ευθύνες για τις λάσπες που έπνιξαν την περιοχή… Το μόνο που μένει είναι να κατατάξει ο ΣΥΡΙΖΑ και τον Αγοραστό στους «προοδευτικούς» υποψηφίους. Ποιος ξέρει; Ισως σε μια επόμενη αναμέτρηση… Σε κάθε περίπτωση, τα ίδια τα εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν ότι κάνουν την επιθυμία τους πραγματικότητα, κρύβοντας την τεράστια αποχή και τις μετατοπίσεις ψηφοφόρων ανάμεσα στους υποψηφίους που ανταγωνίστηκαν στον β’ γύρο.

Για παράδειγμα, στη Θεσσαλία, όπου σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ «απέρριψαν τη γραμμή για άκυρο/λευκό», στον δεύτερο γύρο ψήφισαν 140.000 λιγότεροι (ποσοστό συμμετοχής 39,38%), με τις μετατοπίσεις ανάμεσα στα δύο ψηφοδέλτια να «φωνάζουν» από μακριά! Κι όμως, με τέτοια αποχή ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να δει τι έκαναν οι 48.122 ψηφοφόροι της «Λαϊκής Συσπείρωσης»! Αντίστοιχα και στην Αθήνα, όπου η αποχή επίσης εκτοξεύτηκε τη δεύτερη Κυριακή. Μπακαλίστικοι δηλαδή οι υπολογισμοί του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων, για να δείξουν ότι όσοι ψήφισαν «Λαϊκή Συσπείρωση», στήριξαν Δούκα στον β’ γύρο.

Τελικά, όπως και να τα μετρήσουν, όσες αλχημείες κι αν επιστρατεύσουν, το βασικό συμπέρασμα από τις κάλπες δεν αλλάζει. Αυτό που αποτυπώθηκε και εκλογικά ήταν ότι παρά τους αρνητικούς συσχετισμούς, μέσα στον λαό δυναμώνει ένα ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, με συνθήματα και διεκδικήσεις που «χτυπάνε νεύρο», για τις ανάγκες του λαού ενάντια στα κέρδη των λίγων.

Αυτό είναι και το μόνο αισιόδοξο μήνυμα από τις κάλπες, σε συνδυασμό με την εκλογή κομμουνιστών δημάρχων σε έξι δήμους, που θα αποτελέσουν το επόμενο διάστημα το αντίπαλο δέος στην κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική και στήριγμα στις διεκδικήσεις για τα συμφέροντα και τις ανάγκες του λαού. Αυτό είναι που τους κάθεται στον λαιμό και μάταια προσπαθούν να το θολώσουν τα επιτελεία της κυβέρνησης και των αστικών κομμάτων. Με τις υγείες τους, λοιπόν, μιας κι «ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει»…

Αναδημοσιεύεται από τον Ριζοσπάστη (Τετάρτη 18/10/2023)