Με χέρια… και με πόδια…

Με χέρια…

Πριν ακόμα αποχωρήσουν από τον ΣΥΡΙΖΑ, τα στελέχη της «Ομπρέλας» προσπαθούσαν μάταια να βγουν από το κάδρο του προδιαγεγραμμένου εκφυλισμού και να εμφανίσουν ως …εκτροπή τη νέα ηγεσία, σαν αυτή να προέκυψε από το πουθενά. Σαν να μην εκλέχτηκε ο Κασσελάκης με διαδικασίες που και οι ίδιοι στήριξαν. Σαν να μην επιταχύνει – εξελίσσει την πολιτική που κι οι ίδιοι υπηρέτησαν. Σαν να μην προωθεί οργανωτικά χαρακτηριστικά που συνδιαμόρφωσαν όλοι μαζί τα προηγούμενα χρόνια. Για παράδειγμα, η «αδιαμεσολάβητη σχέση της ηγεσίας με τη βάση», που προβάλλει τώρα ο Κασσελάκης ως βασική οργανωτική αρχή, βασίζεται στους «εκσυγχρονισμούς» του e-syriza, στο όνομα της «άμεσης δημοκρατίας» και της «διεύρυνσης». Αλλά και στις διαδικασίες εκλογής αρχηγού από τη βάση, που αποδεδειγμένα ενισχύουν τα αρχηγοκεντρικά χαρακτηριστικά των αστικών κομμάτων και υποβαθμίζουν – έως εξαφανίζουν – τον ρόλο των οργάνων, αν υπάρχουν τέτοια.

… και με πόδια

Αυτό που μας ξεπερνάει όμως, είναι τα αποφθέγματα του τύπου «δεν αρκεί ο αντι-μητσοτακικός λόγος» και «δεν υπάρχει πολιτική χωρίς ιδεολογία», που ξεστομίζει ο Τσακαλώτος, υπουργός Οικονομικών επί κυβέρνησης του 3ου μνημονίου. Ποιοι τα λένε αυτά; Ο μέχρι πρότινος στελεχικός κορμός του ΣΥΡΙΖΑ, που έχει για …ιδεολογική σημαία το «να ηττηθεί η ΝΔ του Μητσοτάκη»! Οι ίδιοι που μέχρι πριν από λίγες βδομάδες συναγελάζονταν με την «καλή» δεξιά του Αντώναρου και έχυναν μαύρο δάκρυ επειδή η ΝΔ απομακρύνθηκε από τις ιδρυτικές αρχές του Καραμανλή! Μια πολιτική και μια ιδεολογία έχει λοιπόν η σοσιαλδημοκρατία που αμφότεροι υπηρετούν: Να ενσωματώνει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και να αποτελεί αξιόπιστη επιλογή της αστικής τάξης στην κυβερνητική εναλλαγή, σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων και αναγκών. Γι’ αυτό, κάθε αριστερός που δικαιολογημένα κλονίζεται από τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να βλέπει ως εναλλακτική επιλογή εκείνους που σήμερα αντιπολιτεύονται – μέσα κι έξω από το κόμμα – την πολιτική που μέχρι χτες συνδιαμόρφωναν και συνυπηρετούσαν με χέρια και με πόδια.

Από την στήλη “Από…μέρα σε…μέρα” του σημερινού Ριζοσπάστη