Μερικές διθυραμβικές ερωτήσεις για τον κ. Χαρδαλιά και την κυβέρνηση
Ας πάρουμε κι εμείς το θάρρος να θέσουμε στον κ. Χαρδαλιά και την κυβέρνηση που εκπροσωπεί κάποια… διθυραμβικά ερωτήματα -ό,τι και αν σημαίνει αυτό.
Χτες ο Ν. Χαρδαλιάς έδειξε μέρος της ασυναγώνιστης δαπίτικης αριστείας που τον διακρίνει, χαρακτηρίζοντας διθυραμβικό ένα ερώτημα δημοσιογράφου (σχετικά με τα περιοριστικά μέτρα και τις δυσκολίες μιας μονογονεϊκής οικογένειας), αφήνοντας τους πάντες με την απορία τι μπορεί να εννοούσε. Διφορούμενο; Ή μήπως απλά ρητορικό;
Δεν ξέχασε βέβαια, στην ίδια απάντηση, να χώσει λίγη ατομική ευθύνη, για τους… εφευρετικούς ανεύθυνους που έσπευσαν στα εξοχικά τους έχοντας όλοι την ίδια δικαιολογία (βλάβη στα υδραυλικά), αλλά και να αρνηθεί τη δική του ατομική ευθύνη για τον συνωστισμό που έδειχνε μια φωτογραφία στο δημαρχείο του Εχίνου, σε μια σύσκεψη με τον Χαρδαλιά και τους συνεργάτες του να φοράνε μάσκες χωρίς να τηρούν κανέναν άλλο κανόνα προστασίας.
Συμπέρασμα: όταν αναφέρεσαι στις ευθύνες της κυβέρνησης ή και στην ατομική ευθύνη των στελεχών της, είναι περιπτωσιολογία. Όταν ο Χαρδαλιάς αναφέρεται ορισμένες περιπτώσεις (αυτούς που πήγαν στα εξοχικά με κάποιο πρόσχημα, χωρίς καν να δίνει συγκεκριμένα αριθμητικά στοιχεία), τότε είναι γενικός κανόνας και έχουμε βρει τον νέο εχθρό προς στοχοποίηση.
Αφού είδαμε το βίντεο που ξεχειλίζει πολιτική ευθύνη και αριστεία, ας πάρουμε κι εμείς το θάρρος να θέσουμε στον κ. Χαρδαλιά και την κυβέρνηση που εκπροσωπεί κάποια… διθυραμβικά ερωτήματα -ό,τι και αν σημαίνει αυτό.
Δε θα ήταν καλύτερα να αφήσει η κυβέρνηση τους συγκρατημένα διθυραμβικούς τόνους, επειδή στην Ελλάδα έχουμε μερικές δεκάδες θύματα και όχι τις εκατόμβες της Ιταλίας και της Ισπανίας;
Δεν είναι κυνισμός να εκφράζεται ικανοποίηση, πάντα με βάση το μέτρο σύγκρισης, όταν υπάρχουν άτομα που πέθαναν στο σπίτι τους αβοήθητα, επειδή ακολούθησαν τις οδηγίες του ΕΟΔΥ;
Σκοπεύει επιτέλους, έστω την ύστατη ώρα, η κυβέρνηση που εκπροσωπεί ο Χαρδαλιάς να κάνει μαζικές προσλήψεις γιατρών για να καλύψει κάποια από τα κενά που υπάρχουν και να θωρακίσει το σύστημα δημόσιας υγείας;
Θα επιτάξει επιτέλους κλίνες ΜΕΘ από ιδιωτικά ιατρεία, όπως ζητάει η ΟΕΝΓΕ, αντί να τις χρυσοπληρώνει σε τιμή ευκαιρία για τους ιδιώτες και να τους μπουκώνει με ζεστό, κρατικό χρήμα;
Θα ικανοποιήσει τα αιτήματα των νοσοκομειακών γιατρών (ΟΕΝΓΕ) ή θα τους αφήσει άοπλους στη μάχη που δίνουν και θα περιοριστεί στις πρωτοβουλίες για… κροκοδείλια χειροκροτήματα (αδόκιμη έκφραση, αποτυπώνει πλήρως όμως το νόημα της αντίστοιχης πρωτοβουλίας απ’ το κυβερνητικό περιβάλλον);
Τι σκοπεύει να κάνει η κυβέρνηση για το οργανωτικό χάλι του ΕΟΔΥ, που ξεπετά τους ασθενείς, ρίχνει το μπαλάκι στον προσωπικό τους γιατρό, δίνει οδηγίες στους γιατρούς να μην… “ξοδεύουν” μάσκες, γάντια και μέσα προστασίας, όταν δεν υπάρχουν σε αφθονία;
Τι σκοπεύει να κάνει η κυβέρνηση για τους συμπατριώτες μας που παραμένουν για διάφορους λόγους εγκλωβισμένοι στο εξωτερικό και δεν μπορούν να επαναπατριστούν; Έχει κάτι καλύτερο κατά νου, εκτός από τη στοχοποίησή τους και από το να πετάει το μπαλάκι στις ιδιωτικές αεροπορικές εταιρίες;
Σκοπεύει μήπως να σταματήσει να εφευρίσκει εχθρούς και να ενεργοποιεί τα αντανακλαστικά κοινωνικού αυτοματισμού, για να καλύψει τις δικές της ευθύνες; Πρώτα ήταν οι “άφρονες που πήγαιναν στα χωριά τους και έκαναν ουρές στα διόδια” (αποδείχτηκε ψευδής είδηση), μετά αυτοί που γέμιζαν πάρκα και παραλίες, αυτοί που “έκαναν διακοπές” στο εξωτερικό αυτοί που πήγαν στα εξοχικά τους για τα υδραυλικά. Δε νομίζετε πως σας τελειώνουν σιγά-σιγά οι εχθροί κ. Χαρδαλιά;
Ρητορικά προφανώς τα ερωτήματα. Ενδεχομένως και διθυραμβικά, θα έλεγε κανείς. Ό,τι και αν σημαίνει αυτό.