Μήπως είχε αντιδράσει το εργατικό κίνημα στον νόμο Κατρούγκαλου; – Όταν η πραγματικότητα δε συμφωνεί με τα ψέματα της κυβέρνησης

Βασικό αίτημα της αυριανής 24ωρης απεργίας της ΑΔΕΔΥ, του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, της ΠΟΕ ΟΤΑ, και των σωματείων στον χώρο των μεταφορών, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις τους, είναι η κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου, η μη ψήφιση του νέου ασφαλιστικού και η επαναφορά σε προηγούμενες εποχές. Πραγματοποιούν δηλαδή μια απεργία για τον νόμο που έφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2016, στον οποίο ελάχιστα αντέδρασαν μέχρι το καλοκαίρι του 2019.

Αυτό αναφέρει μεταξύ άλλων ψεμάτων το non paper της κυβέρνησης για τη σημερινή απεργία. Κι επειδή φαίνεται να έχει ασθενή μνήμη, συγκεντρώσαμε ορισμένα αδιαμφισβήτητα στοιχεία από το 2016 και την κατάθεση του αντεργατικού νόμου Κατρούγκαλου-ΣΥΡΙΖΑ για το ασφαλιστικό, που το έφεραν σαν τους κλέφτες μετά το Πάσχα.

23 Ιανουαρίου 2016

Η πρώτη μαζική αντίδραση ήρθε ήδη από τον Γενάρη. Τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ το Σάββατο στις 23 του μήνα συνέπεσαν χρονικά με τις κινητοποιήσεις και τα μπλόκα των αγροτών. Μαζί με την αλληλεγγύη στο αγροτικό κίνημα, το ΠΑΜΕ σήμαινε ξεσηκωμό για την Κοινωνική Ασφάλιση και προετοίμαζε την απεργία στις 4 Φλεβάρη. Την Τρίτη 26 του μήνα υπήρχε νέα κινητοποίηση στην Αθήνα, την ώρα της (προ ημερήσιας διάταξης) συζήτησης για το Ασφαλιστικό.

Τα φύλλα του Ριζοσπάστη εκείνων των ημερών είχαν αναλυτικό ρεπορτάζ από τις κινητοποιήσεις και παραπέμπουμε ενδεικτικά σε μερικά παραδείγματα (πρώτο, δεύτερο), καθώς και σε ένα άρθρο για την αντιπαράθεση με άλλες δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα και τον πολύ χαρακτηριστικό τίτλο: Καπιταλιστική ανάκαμψη και ασφαλιστικά δικαιώματα δεν κολλάνε…

4 Φλεβάρη

Μία από τις μαζικότερες απεργίες, ίσως η πιο μαζική επί ΣΥΡΙΖΑ, με χιλιάδες κόσμου να κατεβαίνουν στο κέντρο της Αθήνας και σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας.

Στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια, ο Γιώργος Πέρρος κάνει την κεντρική ομιλία και λέει μεταξύ άλλων.

Σήμερα από τη μεγάλη μας συγκέντρωση δηλώνουμε να μην τολμήσουν να φέρουν το νόμο – λαιμητόμο στη Βουλή, να μην τολμήσουν να φέρουν τα νέα πακέτα μέτρων που φτωχοποιούν το λαό. Δεν χάνουμε ούτε λεπτό, δεν παρασυρόμαστε από την παρελκυστική τακτική της κυβέρνησης που στόχο έχει να κουράσει, να απογοητεύσει. Εμείς δεν κουραζόμαστε. Χωρίς χάσιμο χρόνου ενημερώνουμε όσους εργαζόμενους δεν πρόλαβαν να μάθουν, με σχέδιο να μη μείνει κλάδος που δεν θα βγει στον αγώνα, να μη μείνει σωματείο, σύλλογος, Επιτροπή Αγώνα που δεν θα πάρει απόφαση για νέα ακόμα πιο μεγάλη, πιο μαζική απεργία αν τολμήσουν και το φέρουν στη Βουλή.

Και πράγματι, ο αγώνας είχε συνέχεια και κορύφωση.

26 Απριλίου

Ένας από τους πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς ήταν τα απογευματινά συλλαλητήρια της 26ης Απριλίου. Στην Αθήνα οι μαζικές προσυγκεντρώσεις κατέληξαν στην Πλατεία Συντάγματος, με τα σωματεία να ανταποκρίνονται στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ, να διαδηλώνουν μαχητικά και να γεμίζουν το κάτω μέρος της πλατείας.

Την ίδια μέρα ξεκινούσε η συζήτηση του νομοσχεδίου στις Επιτροπές της Βουλής.

6-7-8 Μαΐου

Το Πάσχα πέφτει Πρωτομαγιά. Η κυβέρνηση φέρνει για ψήφιση το αντι-ασφαλιστικό έκτρωμα σαν τον κλέφτη, μες στη Διακαινήσιμο (η βδομάδα που ακολουθεί το Πάσχα), υπολογίζοντας να πιάσει το εργατικό κίνημα στον ύπνο.

Υπό την πίεση των ταξικών δυνάμεων, προκηρύσσεται αμέσως 48ωρη απεργία και το ΠΑΜΕ κυκλοφορεί σποτάκι εν όψει της απεργίας με το σύνθημα “Εφτασε η ώρα της μάχης”…

Οι συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ είναι πολύ μαζικές σε όλη τη χώρα και δίνουν τον τόνο και τις δύο μέρες, ενώ δίνεται συνέχεια και με τον εορτασμό της Ταξικής Πρωτομαγιάς, που έχει μεταφερθεί για τις 8 του Μάη, για να ακολουθήσει νέα κινητοποίηση το απόγευμα, την ώρα ψήφισης.

Συμπέρασμα

Χρειάζεται άραγε να γίνει πιο λιανά; Δεν είναι ολοφάνερο το αισχρό ψέμα; Ποντάρουν απλά στο ότι απευθύνονται σε ανίδεους και τους παίρνει να λένε τα χειρότερα ψέματα χωρίς να ντραπούν.

«Δίπλα στην υπόλοιπη βρώμικη προπαγάνδα της κυβέρνησης, που επιστράτευσε τον κοινωνικό αυτοματισμό και τα γελοία επιχειρήματα περί “υποκίνησης” για τη σημερινή μεγάλη απεργία, ήρθε ο ανεκδιήγητος υπουργός Εργοδοσίας, Βρούτσης, να προσθέσει και το εξής: Ότι τάχα με τον νόμο Κατρούγκαλου δεν είχαν γίνει απεργίες.

Μπορεί ο κ. Βρούτσης να έχει γίνει ο πιο φανατικός υποστηρικτής του ν. Κατρούγκαλου, την αρχιτεκτονική του οποίου διατηρεί και επεκτείνει, όμως να του θυμίσουμε ότι τότε εργαζόμενοι, αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες, επιστήμονες είχαν απαντήσει με μαζικές και επανειλημμένες κινητοποιήσεις και απεργίες.

Το ίδιο θα κάνουν και τώρα για την κατάργηση του ν. Κατρούγκαλου – Βρούτση, όση βρώμικη προπαγάνδα κι αν επιστρατεύσουν τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης. Αυτό έδειξαν και οι μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις σήμερα».