Μισή τροπολογία, ολόκληρη Πασοκιά

Τις προάλλες, ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε πως η καθυστέρηση στην καταβολή των δεδουλευμένων από την πλευρά του εργοδότη δε συνιστά βλαπτική μεταβολή της σύμβασης και των όρων εργασίας.

Χτες, η κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ κατέθεσε στη Βουλή τροπολογία, για να ανατραπεί αυτή η απόφαση και να εξασφαλιστεί το αυτονόητο, να θεωρείται δηλ βλαπτική μεταβολή των όρων μιας σύμβασης η σημαντική αργοπορία στην αποπληρωμή των μισθών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, βαδίζοντας στα χνάρια των χειρότερων πασοκικών παραδόσεων, ψήφισε μεν το πρώτο μέρος της τροπολογίας, για να θεωρείται η απληρωσιά βλαπτική μεταβολή, ανεξαρτήτως αιτίας, απέρριψε όμως το δεύτερο μέρος της πρότασης για να γίνει πιο αυστηρό το θεσμικό πλαίσιο. Συγκεκριμένα η τροπολογία που πρότεινε το ΚΚΕ προέβλεπε αυστηρές ποινές-πρόστιμα, φυλάκιση κι εκδίκαση με αυτόφωρο για παρόμοιες υποθέσεις.

Με δυο λόγια, ο Σύριζα ψηφίζει το πρώτο μισό της τροπολογίας, για να πουλήσει στους εργαζόμενους ότι φροντίζει για τα συμφέροντά τους, αλλά απορρίπτει το άλλο μισό, και κλείνει το μάτι στα αφεντικά πως μπορούν ατιμώρητα να συνεχίσουν το ίδιο βιολί, και τις πολύμηνες καθυστερήσεις στη μισθοδοσία, χωρίς να αντιμετωπίζουν κυρώσεις και την παραμικρή τιμωρία από τις κρατικές αρχές. Συνεπώς, δώρο άδωρο…

Παράλληλα εξασφάλισε ένα βολικό, επικοινωνιακό άλλοθι. Η κυβέρνηση ψήφισε μια φιλεργατική τροπολογία, άλλο αν αυτή βρίσκει εμπόδια στην εφαρμογή της. Πριν ήταν η “ανεξάρτητη δικαιοσύνη” που έβαζε εμπόδια, τώρα είναι το “αόρατο χέρι” της “αυτορυθμιζόμενης αγοράς” που την ακυρώνει στην πράξη. Τι να κάνει λοιπόν κι η κυβέρνηση, αφού έχει τα χέρια της δεμένα -σε αντίθεση με αυτό της αγοράς, που δρα ανεξέλεγκτα, καθότι αόρατο…

Κι όσο για την ξετσίπωτη κοροϊδία (δεν έχεις τσίπα Τσίπρα, όπως λέει κι ο στίχος): μισή ντροπή δική τους -κι ας μην πρόκειται για ν-τροπολογία- κι η άλλη μισή… στην Κίνα βρίσκεται. Πασοκάρα αθάνατη…